Polmic - FB

archive

Premiera dramatoopery "Oresteja" do muzyki Agaty Zubel

OrestejaW sobotę, 14 kwietnia 2012 roku na scenie Teatru Narodowego w Warszawie odbędzie się premiera dramatoopery Oresteja według Ajschylosa do muzyki Agaty Zubel.

Reżyseria - Maja Kleczewska, scenografia i kostiumy - Katarzyna Borkowska, reżyseria światła i projekcje wideo - Bartosz Nalazek, ruch sceniczny - Cezary Tomaszewski, choreografia i wykonanie układu tańca na linach - Anna Sąsiadek. W głównych rolach wystąpią: jako Klitemnestra - Danuta Stenka, Agamemnon - Mirosław Konarowski, Kassandra - Wiktoria Gorodeckaja, Orestes - Sebastian Pawlak (gościnnie), Elektra - Kamilla Baar, Apollo - Artur Stefanowicz, Atena - Tomasz Piluchowski oraz chór i muzycy orkiestry Opery Narodowej pod dyrekcją Wojciecha Rodka.

Dramatoopera Mai Kleczewskiej i Agaty Zubel wymaga połączenia sił dwóch największych w kraju zespołów scenicznych: Opery i Teatru Narodowego. Obie artystki mają już za sobą współpracę przy znakomicie przyjętych Sudden Rain/Between oraz monumentalnym spektaklu Marat-Sade według Weissa w Teatrze Narodowym, który zyskał opinię jednego z najważniejszych wydarzeń teatralnych ostatnich sezonów. Oresteja Ajschylosa, jedyna zachowana w całości trylogia teatru antycznego, to dzieło surowe i wstrząsające. Mówi o tragicznej klątwie, jaka dotknęła ród Pelopidów. W jej wyniku zbrodnia za zbrodnią spadają na kolejne pokolenia, nie ma końca rachunek krzywd: „Tu śmierć – tam śmierć, płaci krwią, kto zabił”. Centralnymi wydarzeniami tragedii są mord na Agamemnonie i zemsta Orestesa. Ostatnia część trylogii ukazuje obłęd Orestesa ściganego przez Erynie, a wreszcie sąd z udziałem bogów, który kładzie kres zemstom i zbrodniom.

Spektakl powstał w koprodukcji z Teatrem Wielkim - Operą Narodową. Wystawiany jest w ramach cyklu „Terytoria”, prezentującego rzadko wykonywane XX- i XXI-wieczne dzieła operowe i baletowe - nowoczesne, wyrafinowane, teraźniejsze, sięgające po skrajne, nieraz graniczne stany emocjonalne. „Terytoria” to próba poszukiwania nowych jakości estetycznych i form wyrazu, wytyczenia nowatorskich nurtów, wyzwolenia nieznanych skojarzeń i wizji.