W ostatnich dniach do Związku Kompozytorów Polskich dotarła informacja o zmianach w redakcji „Ruchu Muzycznego”. Olgierd Pisarenko przestaje być jego redaktorem naczelnym, nowym szefem pisma zostaje Tomasz Cyz – dotychczasowy redaktor naczelny internetowego czasopisma o profilu muzyczno-kulturalnym „Dwutygodnik”.
„Ruch Muzyczny”, obok kilku innych specjalistycznych czasopism kulturalnych, jest wydawany na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Historia tego tytułu sięga XIX wieku, zaś jego ciągła obecność datuje się od 1945 roku. W swoich najlepszych latach, redagowane przez wielkie postaci polskiego życia muzycznego, jak Józef Sikorski, Stefan Kisielewski, Bronisław Rutkowski, Zygmunt Mycielski czy Ludwik Erhardt, pismo to miało nieoceniony wpływ na poziom debaty, w konsekwencji na stan organizacyjny i standardy artystyczne polskiej muzyki. Zawsze, do naszych dni, rejestrowało i oceniało najważniejsze wydarzenia muzyczne, stając się bezcennym archiwum ważnego obszaru polskiej kultury. Dawanie świadectwa o polskiej kulturze muzycznej pozostanie jednym z zadań „Ruchu Muzycznego” w przyszłości.
Decyzje w przypadku tego pisma mają szczególny kontekst i znaczenie. „Ruch Muzyczny” nie stanowi bowiem sprawy prywatnej, przynależnej do jednej instytucji czy jednej grupy środowiskowej. Podejmując decyzje na tak odpowiedzialnym gruncie warto stosować tryb zgodny ze standardami ustalonymi podczas Kongresu Kultury Polskiej i w Pakcie dla Kultury – z przejrzystością procedur, otwarciem, konsultacjami i międzyśrodowiskowym współdziałaniem. Warto wykorzystać kompetencje bliskiego profilowi pisma Instytutu Muzyki i Tańca, placówki podległej temu samemu ministerstwu co Instytut Książki. Warto wykorzystywać potencjał i respektować ustrojową rolę środowisk i instytucji polskiej kultury, które wielokrotnie w ostatnich latach wykazały swoją przydatność w różnorodnych kwestiach prawnych i kulturowych.
Obok wysokiego profesjonalizmu „Ruch Muzyczny” od lat ma też swoje słabości w znaczącym stopniu spowodowane niedoinwestowaniem pisma. W obecnych warunkach pismo nie może prezentować panoramy zmieniającej się kultury i sztuki oraz zjawisk je otaczających. Redakcja „ Ruchu Muzycznego” zdając sobie z tych okoliczności sprawę od dłuższego czasu występowała do Instytutu Książki z konkretnymi propozycjami zaradczymi.
Byłoby korzystne, gdyby zachodząca dziś w „Ruchu Muzycznym” zmiana była dyktowana nie tylko potrzebą chwili, ale także wolą wzmocnienia tej zasłużonej instytucji i utrzymania jej historycznej rangi. Potrzeba doinwestowania pisma pozostaje aktualna. Realizacji misji Pisma może przysłużyć się dyskurs Redakcji z osobistościami kultury oraz środowiskami i instytucjami muzycznymi.
Apelujemy o podjęcie takiej debaty, gdyż w długiej perspektywie rzetelność i kompetencja krytyki wpływa nieuchronnie na poziom intelektualny i artystyczny wszelkiej aktywności muzycznej. Związek Kompozytorów Polskich gotów jest w każdej chwili zaangażować się w taką dyskusję we współpracy z innymi muzycznymi ośrodkami. Deklarację tę kierujemy do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, działającego w jego imieniu formalnego wydawcy „Ruchu Muzycznego” – Instytutu Książki, Redakcji „Ruchu Muzycznego” oraz do wszystkich kręgów polskiego środowiska muzycznego.
Warszawa, 4 czerwca 2013 roku