relacje

Tomasz Tokarczyk, kierownik muzyczny Opery Krakowskiej, podczas „Wexford Opera Festiwal” (Irlandia) przygotował muzycznie i poprowadził 22 października 2011 roku operę Romana Statkowskiego Maria.

Ideą tego prestiżowego festiwalu jest odkrywanie i promowanie dzieł rzadko wykonywanych. Maria to opera zapomniana. Prapremiera spektaklu odbyła się ponad sto lat temu (1906) w Warszawie. W Wexford Maria została wykonana po raz pierwszy poza Polską. Niedocenianą operę niedawno „odkrył” na nowo Łukasz Borowicz, nagraniem w wersji koncertowej. Inscenizacja opery zaprezentowana na festiwalu w Wexford to międzynarodowa produkcja, której reżyserem był Michael Gielet, scenografię przygotował James Macnamara, kostiumy Fabio Tobilini, a choreografię Edel Quinlan.

Dnia 13 października 2011 roku w Sali Koncertowej Filharmonii Narodowej w Warszawie polska publiczność miała wyjątkową okazję posłuchać jednego z największych żyjących altowiolistów Jurija Baszmeta wraz z orkiestrą kameralną „Soliści Moskwy” oraz wybitną polską skrzypaczką Agatą Szymczewską.

Jedyny koncert w Polsce, zorganizowany dzięki firmom Gazprom i EuRoPol GAZ s.a., spotkał się z ogromnym zainteresowaniem – świadczyły o tym długie kolejki ustawione przed kasami, mimo że wszystkie bilety zostały wyprzedane już na miesiąc przed koncertem. Na wyjątkową ucztę muzyczną przybyło wielu znakomitych gości ze świata polityki, biznesu, kultury i sztuki. Specjalnie na tę okazję do Warszawy przyleciał wiceprezes Gazpromu, Aleksander Miedwiediew. Muzycy zagrali interpretacje utworów Bacha, Mozarta, Paganiniego i Czajkowskiego na zabytkowych, wypożyczonych z muzeum instrumentach włoskich lutników, m.in. na słynnych stradivariusach. Znakomite bisy artystów zakończyły się długimi owacjami na stojąco.

(inf. nadesłana)

Cztery październikowe wieczory, podczas których czterech artystów poświęciło swoje recitale twórczości węgierskiego kompozytora – pianisty i propagatora polskiej kultury - Ferenca Liszta już za nami. III Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny Królewskiego Miasta Krakowa stał się hołdem złożonym twórcy, którego dwusetna rocznica urodzin przypadła właśnie na ten miesiąc.

Festiwal był wydarzeniem monograficznym w dwóch aspektach, z jednej strony w całości zadedykowany został Lisztowi, a z drugiej królowi instrumentów - jak zwykło się nazywać fortepian. Dzięki wydarzeniom ostatnich czterech dni mieliśmy okazję poznać Liszta przede wszystkim jako twórcę solowych utworów fortepianowych. Koncerty odbywające się od 16 do 19 października 2011 stały się okazją nie tylko do poznania rzadko wykonywanych kompozycji tego twórcy, ale dały również możliwość usłyszenia różnych ich interpretacji w wykonaniu pianistów światowego formatu.

Festiwal zainaugurował recital włoskiego pianisty Nazzareno Carusiego, uznanego przez swoją ojczystą krytykę za jednego z najlepszych i najważniejszych dzisiejszych włoskich muzyków. W programie jego koncertu znalazły się „Annés de Pelerinage” – Il Penseroso, Apres une lecture du Dante: Fantasia quasi Sonata oraz Sonata h-moll. Artyście nie można odmówić brawury, jednak zaprezentowany repertuar wymagał głębokiej koncentracji słuchaczy i mógł okazać się dla niektórych zbyt ciężki i trudny.

Magiczny wieczór z operą barokową przeżyli wszyscy, którzy 7 października 2011 roku zjawili się w Filharmonii Krakowskiej na trzeciej odsłonie cyklu Opera Rara 2011. Marc Minkowski z Les Musiciens du Louvre-Grenoble zaprezentował tam koncertową wersję Alciny – jednego z najszlachetniejszych dzieł operowych Jerzego Fryderyka Haendla.

Dawno temu, w 1735 roku, w teatrze Covent Garden w Londynie działy się rzeczy niezwykłe. Miała bowiem miejsce premiera Alciny, którą tylko do końca pierwszego sezonu wystawiono aż osiemnaście razy. Atmosfera czarów zapanowała również przed pierwszym wykonaniem tego dzieła w Polsce. Alcina miała zabrzmieć w Krakowie już w ubiegłym roku, jednak przeszkodziła w tym śnieżyca. I tym razem odwołanie koncertu było blisko – samolot z artystami nie mógł wystartować z powodu usterki. Na szczęście muzycy zdołali dotrzeć pod Wawel i ciążące nad nimi fatum zostało przerwane.

Przed melomanami otworzył się cudowny świat oparty na poemacie Ariosta Orland Szalony, splatający wątki czarodziejskie, rycerskie i miłosne. Do dziś porusza piękno zawartych tam arii, urzeka subtelność recytatywów, fascynuje sposób ukazania zwycięstwa miłości nad siłami zła. Magnetyzuje wreszcie sama Alcina, która zajmuje dominującą pozycję w galerii postaci kobiecych sportretowanych przez Haendla. To kwintesencja, całe życie ujęte w ramach muzyki – mówiła o swej roli przed koncertem Inga Kalna. Łotewska sopranistka, która właśnie partią czarownicy Alciny debiutowała dwa lata temu w słynnej La Scali, ten niezwykle bogaty portret psychologiczny odmalowała olśniewająco. Kusiła w Tornami a vagheggiar, prezentowała ludzkie, bezbronne oblicze w Ah, mio cor! Wymagająca partia Ruggiero, napisana dla samego Carestiniego, przypadła Annie Hallenberg. I ona obfituje w różnorodne stany emocjonalne, co Szwedka ukazała niemal wzorcowo – od brawurowej arii Sta nell'ircana po nasyconą liryzmem Mi lusinga il dolce affetto. Na scenie Filharmonii Krakowskiej pojawiły się też dwie solistki podziwiane przez bywalców Opera Rara w Orlando furioso Vivaldiego w czerwcu. Veronica Cangemi (Morgana) tym razem zaprezentowała zdecydowanie lepszą formę, zaś serca kolejnych melomanów zaskarbiła sobie Romina Basso (Bradamante). Z pozostałych ról wymienić należy: Emiliano Gonzaleza Toro (Oronte) oraz Lucę Tittoto (Melisso).

Warto zwrócić uwagę na udział w produkcji polskich wykonawców. Na zaproszenie samego Marca Minkowskiego niedużą, choć trudną rolę Oberto wykonała krakowska wschodząca gwiazda muzyki dawnej Jolanta Kowalska. Jej nieskazitelna barwa głosu, połączona z ujmującą skromnością, uczyniły debiut u boku francuskiego dyrygenta bardzo udany. Solistom towarzyszył chór Capella Cracoviensis Vocal Ensemble, solidnie przygotowany przez Jana Tomasza Adamusa. Jednak aby to ponad trzygodzinne dzieło śledzić z zapartym tchem, potrzeba również wyjątkowo utalentowanych muzyków. A właśnie tacy są członkowie Les Musiciens du Louvre-Grenoble, co udowodnili w Krakowie po raz kolejny. Podczas ich energetyzującego popisu iskry aż tryskały ze sceny, wypalając jednorodne brzmienie najwyższej próby. Upadło królestwo czarownicy Alciny – panowanie maga Minkowskiego trwa nadal.

A już w grudniu w ramach cyklu Opera Rara odbędzie się światowe prawykonanie L’Oracolo in Messenia Antonio Vivaldiego, przygotowane przez zaprzyjaźniony zespół Europa Galante pod dyrekcją Fabio Biondiego. 

Marek Dolewka