| A | D | E | K | L | M | N | O | Ś | W |
|
Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego Towarzystwo Muzyczne im. Henryka WieniawskiegoSekretariat Ogólnopolskich Konkursów Muzycznych ul. Świętosławska 7 61-840 Poznań tel. (+48 61) 852 26 42 fax (+48 61) 852 89 91 tel./fax (+48 61) 852 89 92 e-mail: biuro@wieniawski.pl www: www.wieniawski.pl |
|
Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego organizowany jest przez Towarzystwo Muzyczne im. H. Wieniawskiego w Poznaniu we współpracy z Akademią Muzyczną w Poznaniu co pięć lat od 1974 roku. Patron konkursu, Dezyderiusz Danczowski - wybitny wiolonczelista i pedagog - urodził się 16 marca 1891 roku w węgierskim mieście Battonya. Kształcił się w zakresie gry na wiolonczeli w Konserwatorium Lwowskim oraz w Lipsku, gdzie w roku 1909 zadebiutował przedstawiając Koncert h-moll Antonina Dvořáka. Do roku 1914 piastował stanowisko koncertmistrza grupy wiolonczel w Filharmoniii Lipskiej. Lata I wojny światowej spędził w Rosji, przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu. Do Poznania przyjechał w roku 1918. Znalazł się w gronie pierwszych pedagogów zorganizowanego w roku 1920 Konserwatorium Poznańskiego. Grał w orkiestrze Poznańskiego Teatru Operowego, był także członkiem cenionego w latach międzywojennych Kwartetu Polskiego, występującego w składzie: Zdzisław Jahnke – I skrzypce, Tadeusz Gonet, następnie Władysław Witkowski – II skrzypce, Tadeusz Szulc, następnie Jan Rakowski – altówka, Dezyderiusz Danczowski – wiolonczela. W latach 1923-1933 pracował w Stanach Zjednoczonych; w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli i kameralistyki. Był też koncertmistrzem grupy wiolonczel w tamtejszej orkiestrze symfonicznej. W roku 1933 osiadł we Lwowie, gdzie objął stanowisko I wiolonczelisty w Operze oraz profesora gry wiolonczelowej w Konserwatorium. Do Poznania powrócił w roku 1935. Podjął obowiązki pedagogiczne w Konserwatorium Poznańskim oraz zatrudnił się powtórnie w orkiestrze Teatru Wielkiego, zasiadając przy pierwszym pulpicie wiolonczel. Ponownie też współuczestniczył w występach Kwartetu Polskiego. Podczas II wojny światowej przebywał w Warszawie i prowadził tajne nauczanie muzyki. W roku 1945 znalazł się w Krakowie i pracował w orkiestrze Filharmonii. Od roku 1946 działał na terenie Poznania: jako profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, koncertmistrz Opery Poznańskiej i kameralista reaktywowanego Kwartetu Polskiego. Danczowski był wybitnie utalentowany wirtuozem wiolonczeli. Swój kunszt instrumentalisty prezentował także – zwłaszcza w dwudziestoleciu międzywojennym – jako solista koncertów symfonicznych na terenie Polski, w miastach europejskich i amerykańskich. W recenzjach podkreślano wyważoną, pełną elegancji interpretację oraz piękną, głęboko osadzoną barwę instrumentu. Był w swoich czasach niekwestionowanym autorytetem w zakresie gry wiolonczelowej. Zmarł 25 sierpnia 1950 roku w Trzcińsku-Zdroju. |
|