indeks osób (B)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Grażyna Bacewicz,

kompozytorka i skrzypaczka; ur. 5 lutego 1909, Łódź; zm. 17 stycznia 1969, Warszawa. Początkowo gry na fortepianie i skrzypcach uczył ją ojciec – Vincas Bacevičius (Wincenty Bacewicz). Od roku 1919 kontynuowała edukację muzyczną w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w Łodzi, gdzie kształciła się w zakresie gry na skrzypcach, fortepianie oraz teorii muzyki. W 1923 roku wraz z całą rodziną przeniosła się do Warszawy. Od 1924 roku uczęszczała do Konserwatorium Warszawskiego. Studiowała kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego, grę na skrzypcach pod kierunkiem Józefa Jarzębskiego i grę na fortepianie u Józefa Turczyńskiego. Równocześnie podjęła studia filozoficzne na Uniwesytecie Warszawskim, z których jednak po półtora roku zrezygnowała. Przerwała także dalszą naukę gry na fortepianie. W roku 1932 ukończyła Konserwatorium, uzyskując dwa dyplomy – z gry na skrzypcach i kompozycji. W tym samym roku dzięki hojności Ignacego Jana Paderewskiego otrzymała stypendium na studia kompozytorskie w Ecole Normale de Musique w Paryżu, które odbyła w latach 1932-33 pod kierunkiem Nadii Boulanger. Uczęszczała tam również na prywatne lekcje gry na skrzypcach do Henri Toureta. Ponownie wyjechała do stolicy Francji w roku 1934, aby kształcić się u węgierskiego skrzypka – Carla Flescha. Jako solistka zaczęła odnosić sukcesy już w 1935 roku, kiedy otrzymała pierwsze wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Warszawie. W latach 1936-38 współpracowała z warszawską Orkiestrą Polskiego Radia, zorganizowaną przez Grzegorza Fitelberga, w której grała partię pierwszych skrzypiec. Praca w orkiestrze dała jej możliwość wzbogacenia wiedzy w zakresie instrumentacji. Przed II wojną światową również wiele koncertowała – często wspólnie z bratem Kiejstutem, znanym pianistą – w wielu krajach, m.in. na Litwie, we Francji i Hiszpanii. Podczas okupacji niemieckiej występowała na koncertach konspiracyjnych i koncertach Rady Głównej Opiekuńczej. Po wojnie kontynuowała działalność koncertową do 1953 roku. Dawała recitale w Belgii, Czechosłowacji, ZSRR, Rumunii, na Węgrzech i we Francji. Równocześnie w 1945 roku podjęła pracę w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Łodzi, gdzie wykładała przedmioty teoretyczne i prowadziła klasę skrzypiec. W latach 50-tych poświęciła się prawie wyłącznie kompozycji i nauczaniu. Od 1966 roku (od 1967 jako profesor zwyczajny) aż do śmierci pracowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, prowadząc klasę kompozycji. Ponadto często brała udział – jako juror – w konkursach skrzypcowych i kompozytorskich, m.in. w Liege, Paryżu, Moskwie, Neapolu, Budapeszcie, Poznaniu i Warszawie. W latach 1955-57 i 1960-69 pełniła również funkcję wiceprezesa Związku Kompozytorów Polskich. W latach 60-tych zajmowała się także pisarstwem. Jest autorką kilku powieści i nowel oraz tomiku opowiadań pt. Znak szczególny (Czytelnik, Warszawa 1970; II wyd.: 1974). W roku 2018 Polskie Wydawnictwo Muzyczne opublikowało jej powieść kryminalną pt. Sidła.

Niezwykle bogata twórczość kompozytorska Bacewicz wielokrotnie była nagradzana i wyróżniana, m.in. w 1933 roku jej Kwintet na instrumenty dęte (1932) otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim Towarzystwa “Aide aux femmes de professions libres” w Paryżu, w 1936 roku na konkursie kompozytorskim Towarzystwa Wydawniczego Muzyki Polskiej Trio na obój, skrzypce i wiolonczelę (1935) zdobyło II nagrodę, a Sinfonietta na orkiestrę smyczkową (1929) – wyróżnienie, w 1949 roku Koncert fortepianowy (1949) uzyskał II nagrodę (pierwszej nie przyznano) na Konkursie Kompozytorskim im. Fryderyka Chopina, zorganizowanym przez Związek Kompozytorów Polskich w Warszawie, w 1951 na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Liege Kwartet smyczkowy nr 4 (1951) otrzymał I nagrodę, a w 1956 na tym samym konkursie Kwartet smyczkowy nr 5 – II nagrodę, w 1960 na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu Muzyka na smyczki, trąbki i perkusję (1958) uzyskała III lokatę – najwyższą w dziale utworów orkiestrowych, a w roku 1965 Koncert skrzypcowy nr 7 (1965) zdobył nagrodę Rządu Belgijskiego i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Brukseli.

Ponadto Grażyna Bacewicz została uhonorowana szeregiem nagród za całokształt twórczości, m.in. w 1949 roku otrzymała Nagrodę muzyczną miasta Warszawy za całokształt działalności kompozytorskiej, wirtuozowskiej, organizatorskiej i pedagogicznej, w 1950 roku – Nagrodę Państwową III stopnia za Koncert na orkiestrę smyczkową (1948), w 1951 – I nagrodę na Festiwalu Muzyki Polskiej za całokształt twórczości festiwalowej, a w szczególności za Sonatę skrzypcową nr 4 (1949), w 1952 – Nagrodę Państwową II stopnia za Koncert skrzypcowy nr 4 (1951) i wspomniany Kwartet smyczkowy nr 4 oraz Sonatę skrzypcową nr 4, w 1955 – Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za Symfonię nr 4 (1953), Koncert skrzypcowy nr 3 (1948) i Kwartet smyczkowy nr 3 (1947), w 1960 – Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości kompozytorskiej, a w roku 1962 – Nagrodę II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za Pensieri Notturni na orkiestrę kameralną (1961). Została również odznaczona Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1949) i I klasy (1959), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1953), Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1955).

aktualizacja: Maj 2020 (iz)

twórczość

Grażyna Bacewicz, to jedna z niewielu kobiet wśród polskich kompozytorów. Również w światowej muzyce jest mało kompozytorek, i to zarówno dzisiaj, jak i w innych epokach. Z najdawniejszych czasów można wymienić średniowieczną benedyktynkę Hildegardę z Bingen. W okresie baroku działała Francesca Caccini, córka bardziej znanego od niej twórcy pierwszych oper - Giulia Cacciniego. Z polskiego punktu widzenia ma ona szczególne znaczenie, bo swoją operę La liberazione di Ruggiero dall’isola d’Alcina poświęciła polskiemu królewiczowi, późniejszemu królowi Władysławowi IV Wazie. W historii muzyki polskiej ma swoje miejsce Maria Szymanowska, słynna na początku XIX wieku pianistka i kompozytorka ze sporym dorobkiem twórczym w dziedzinie muzyki fortepianowej. W muzyce XX wieku wyróżniła się Germaine Tailleferre, która z kilkoma - sławniejszymi na ogół od niej - kompozytorami francuskimi stworzyła odnotowaną przez historię muzyki grupę “Les Six”. Francuzką była też Nadia Boulanger, która jednak przeszła do historii głównie jako wybitny pedagog kompozycji. Uczyła się u niej również Grażyna Bacewicz, zdobywając znakomity warsztat, który wykorzystywała umiejętnie w swojej obfitej i różnorodnej twórczości mieszczącej się na ogół w nurcie neoklasycznym.

Jako wykształcona i koncertująca skrzypaczka szczególną uwagę poświęciła muzyce na skrzypce oraz inne instrumenty smyczkowe. Była autorką siedmiu koncertów skrzypcowych, dwóch koncertów wiolonczelowych i koncertu altówkowego. Napisała także siedem kwartetów smyczkowych, pięć sonat na skrzypce i fortepian oraz dwie sonaty na skrzypce solo. Przynajmniej niektóre z tych kompozycji, obok kilku innych dzieł kameralnych, a także symfonicznych, konkurują na estradach koncertowych z “męskimi” utworami z pełnym powodzeniem do dzisiaj.



zobacz: portal poświęcony Grażynie Bacewicz 

kompozycje

Cztery preludia na fortepian (1924)
Symphoniette na orkiestrę smyczkową (1929)
Suita na zespół smyczkowy (1931)
De profundis clamavi ad Te, Domine na głosy solowe, chór i orkiestrę (1932)
Kwintet na instrumenty dęte * (1932)
Witraż for violin and piano * (1932)
Convoi de Joie - poemat symfoniczny na orkiestrę (1933)
Suita dziecięca na fortepian * (1933)
Partita na skrzypce i fortepian (1934)
Scherzo na fortepian * (1934)
Temat z wariacjami na skrzypce i fortepian * (1934)
Trio na obój, skrzypce i wiolonczelę (1935)
Sinfonietta na małą orkiestrę symfoniczną (1935)
Trzy groteski na fortepian * (1935)
Koncert skrzypcowy nr 1 (1937)
Kwartet smyczkowy nr 1 * (1938)
Trzy preludia na fortepian (1941)
Sonata na skrzypce solo nr 1 * (1941)
Symfonia nr 1 (1942-45)
Kwartet smyczkowy nr 2 * (1943)
Suita na dwoje skrzypiec * (1943)
Uwertura na orkiestrę symfoniczną * (1943)
Concertino na skrzypce i fortepian * (1945)
Koncert skrzypcowy nr 2 (1945)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 1 (Sonata da camera) * (1945)
Łatwe duety na tematy ludowe na dwoje skrzypiec * (1945)
Pod strzechą - suita na mały zespół orkiestrowy * (1945)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 2 * (1946)
Symfonia na orkiestrę smyczkową (1946)
Ze starej muzyki - suita na mały zespół orkiestrowy * (1946)
Kaprys na skrzypce i fortepian * (1946)
Łatwe utwory na skrzypce i fortepian. Zeszyt I * (1946)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 3 * (1947)
Kwartet smyczkowy nr 3 * (1947)
Introdukcja i Kaprys na orkiestrę symfoniczną (1947)
Koncert na orkiestrę smyczkową * (1948)
Trio na obój, klarnet i fagot (1948)
Koncert skrzypcowy nr 3 * (1948)
Łatwe utwory na klarnet i fortepian * (1948)
Koncert fortepianowy * (1949)
Sonata na fortepian nr 1 (1949)
Rapsodia polska na skrzypce i orkiestrę (1949)
Kwartet na czworo skrzypiec * (1949)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 4 * (1949)
Kaprys polski na skrzypce solo * (1949)
Łatwe utwory na skrzypce i fortepian. Zeszyt II * (1949)
Oberek na skrzypce i fortepian * (1949)
Kwartet smyczkowy nr 4 * (1950-51)
Symfonia nr 2 (1951)
Koncert skrzypcowy nr 4 * (1951)
Koncert wiolonczelowy nr 1 * (1951)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 5 * (1951)
Oberek nr 2 na skrzypce i fortepian * (1951)
Kwintet fortepianowy nr 1 * (1952)
Symfonia nr 3 * (1952)
Kaprys nr 2 na skrzypce solo * (1952)
Symfonia nr 4 * (1953)
Sonata na fortepian nr 2 * (1953)
Z chłopa król - balet na orkiestrę (1953)
Koncert skrzypcowy nr 5 * (1954)
Uwertura polska na orkiestrę (1954)
Humoreska na skrzypce i fortepian * (1954)
Partita na skrzypce i fortepian * (1955)
Sonatina na fortepian * (1955)
Sonatina na obój i fortepian * (1955)
Kwartet smyczkowy nr 5 * (1955)
Partita na orkiestrę * (1955)
Mały tryptyk na fortepian * (1956)
Dziesięć etiud koncertowych na fortepian * (1956-57)
Koncert skrzypcowy nr 6 (1957)
Wariacje symfoniczne na orkiestrę * (1957)
Sonata na skrzypce solo nr 2 * (1958)
Muzyka na smyczki, trąbki i perkusję * (1958)
Przygoda Króla Artura - komiczna opera radiowa * (1959)
Kwartet smyczkowy nr 6 * (1960)
Pensieri notturni na orkiestrę kameralną * (1961)
Koncert na wielką orkiestrę symfoniczną * (1962)
Koncert wiolonczelowy nr 2 * (1963)
Kwartet na cztery wiolonczele * (1964)
Akropolis - kantata na chór mieszany i orkiestrę do słów Stanisława Wyspiańskiego (1964)
Esik w Ostendzie - balet komiczny w 1 akcie (1964)
Koncert skrzypcowy nr 7 * (1964-65)
Divertimento na orkiestrę smyczkową * (1965)
Musica sinfonica in tre movimenti * (1965)
Kwartet smyczkowy nr 7 * (1965)
Trio na obój, harfę i perkusję * (1965)
Kwintet fortepianowy nr 2 * (1965)
Inkrustacje na waltornię i zespół kameralny * (1965)
Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę * (1966)
Contradizione na orkiestrę kameralną * (1966)
Esquisse na organy * (1966)
In una parte na orkiestrę symfoniczną * (1967)
Koncert na altówkę i orkiestrę * (1967-68)
Cztery kaprysy na skrzypce solo * (1968)
Pożądanie - balet w 2 aktach * (1968-69)

literatura wybrana

Bacewicz Wanda (opr.) Calendarium życia i twórczości Grażyny Bacewicz, Częstochowa 1987
Gąsiorowska Małgorzata Bacewicz, PWM, Kraków 1999
Gąsiorowska Małgorzata (red.) O Grażynie Bacewicz materiały z konferencji muzykologicznej, Brevis, Poznań 1998
Kisielewski Stefan Grażyna Bacewicz i jej czasy, PWM, Kraków 1963
Maciejewski Bogusław M. Twelve Polish Composers, Allegro Press, London 1976
Stawowy Ludomira Bacewicz Grażyna w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab”, PWM, Kraków 1986
Szoka Marta (red.) Rodzeństwo Bacewiczów. Materiały z międzynarodowej sesji naukowej - Łódź, kwiecień 1995, Akademia Muzyczna w Łodzi, Łódź 1996
Thomas Adrian Bacewicz Grażyna w: The New Grove Dictionary of Music and Musicians. Second Edition (ed. Stanley Sadie), vol. 2, Macmillan Publishers Limited, London 2001
Walaciński Adam Bacewicz Grażyna w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab suplement”, PWM, Kraków 1998
Wittig Steffen Bacewicz Grażyna w: Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Zweite, neubearbeitete Ausgabe (Hg. Ludwig Finscher), Personenteil 1, Bärenreiter / Metzler, Kassel / Stuttgart 1999