Polmic - FB

wykonawcy (K)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Z

Władysław Kabalewski,

dyrygent, kompozytor, skrzypek i pedagog; ur. 28 sierpnia 1919, Warszawa; zm. 14 maja 1998, tamże. W 1939 roku ukończył konserwatorium muzyczne, gdzie kształcił się w zakresie gry na skrzypcach. Lata II wojny światowej spędził w obozie przymusowej pracy w Weißensee pod Berlinem. Po wyzwoleniu zamieszkał w Warszawie. Współpracował jako skrzypek z wieloma orkiestrami i instytucjami, m.in. Miejską Orkiestrą Symfoniczną, Operą Warszawską, Operetką, Filharmonią. Był również dyrygentem Chóru Filharmonii Narodowej, zespołu „Mazowsze” i Polskiego Zespołu Tańca (1956-61). Ponadto studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie: w latach 1951-54 teorię muzyki u Stefana Śledzińskiego, do 1955 roku – dyrygenturę u Witolda Rowickiego, a od 1951 do 1957 roku – kompozycję pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego, otrzymując dyplomy w zakresie wszystkich trzech kierunków. Wykształcenie muzyczne uzupełniał na kursach w Bayreuth u Ericha Leinsdorfa.

Od 1965 roku wykładał w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej oraz dyrygował Orkiestrą Symfoniczną uczelni. Był także dyrektorem artystycznym Orkiestry Kameralnej im. Karola Kurpińskiego w Warszawie. Jako dyrygent współpracował z największymi orkiestrami w Polsce i za granicą. W 1981 roku kierował z dużym powodzeniem Orquesta Sinfónica de Veracruz w Meksyku.

Jego twórczość kompozytorska obejmuje kompozycje orkiestrowe, kameralne oraz liczne opracowania utworów innych twórców. Prezentowana była publicznie podczas wielu koncertów w kraju i poza granicami, m.in. w Rumunii, Niemczech, Holandii, Meksyku, a tajże w ówczesnej Czechosłowacji, Jugosławii i ZSRR.

Oprócz działalności kompozytorskiej, pedagogicznej i dyrygenckiej Kabalewski czynnie udzielał się w stowarzyszeniach artystycznych. Od 1958 roku był członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Należał też do Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, pełniąc w tym ostatnim przez wiele kadencji szereg funkcji w Zarządzie Sekcji Autorów Dzieł Muzyki Poważnej. W 1998 roku został wyróżniony Honorową Odznaką ZAiKS-u.

(Anna Iwanicka-Nijakowska)

kompozycje

Wariacje i fuga [wersja I] na kwartet smyczkowy (1953)
Uwertura koncertowa na orkiestrę (1959)
Fuga w starym stylu na altówkę (1960)
Poemat na skrzypce i fortepian (1960)
Poemat na skrzypce i orkiestrę symfoniczną (1960)
Pięć utworów na 4 instrumenty dęte drewniane (1961)
Trzy pieśni na chór a cappella (1961)
Fuga w dawnym stylu na skrzypce (1963)
Wariacje i fuga [wersja II] na kwartet smyczkowy (1965)
Wariacje i fuga [wersja III] na orkiestrę smyczkową (1966)
Tańce staropolskie na orkiestrę (1966)
Fuga w stylu klasycznym na wiolonczelę (1967)
Dwie pieśni do słów Horacego na głos żeński, flet i harfę (1967)
Wariacje i fuga [wersja IV] na kwartet smyczkowy (1969)
Dyptyk na cztery puzony (1973)
Three Polish Christmas Carols na cztery puzony (1974)
Kołysanka na 11 instrumentów dętych (1975)
Concertino na puzon i orkiestrę (1978)
Trzy inwencje i fuga na fortepian (1985)
Wieczne wrzeciono na troje skrzypiec (1985)
Suita na dwoje skrzypiec (1986)
Suita na orkiestrę smyczkową (1987)
Suita di barocco na orkiestrę instrumentów barokowych (1988)

literatura wybrana

Błaszczyk Leon Tadeusz Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX w., PWM, Kraków 1964
Iwanicka-Nijakowska Anna Kabalewski Władysław w: Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. II Biogramy (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie / Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Warszawa / Gdańsk 2005
Moreno T. de El director polaco Wladislaw Kabalewski dirigirá el segundo concierto de la OSV el próximo viernes, „El Universal. Diario de Veracruz” z dn. 23 września 1981
[materiały Archiwum Związku Kompozytorów Polskich]