Polmic - FB

indeks osób (G)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Piotr Gan,
badacz muzyki ludowej Kielecczyzny; ur. 7 stycznia 1914, Kamieniec Podolski; zm. 6 kwietnia 1983, Kielce. Do szkoły podstawowej uczęszczał we Włodzimierzu, gimnazjum ukończył w Sarnach, a liceum w Wilnie. W klasie maturalnej jako wolny słuchacz rozpoczął studia w klasie śpiewu w wileńskim Konserwatorium Muzycznym. Po otrzymaniu dyplomu w 1939 roku został zatrudniony jako leśniczy w Dyrekcji Lasów Państwowych w Wilnie. Podczas wojny uczestniczył w ruchu oporu, później wraz z rodziną został wysłany na przymusowe roboty do Niemiec. Pod koniec wojny podjął pracę w Wydziale Kultury w Starostwie Powiatowym w Starachowicach – początkowo jako referent, następnie kierownik wydziału, a po roku awansował na stanowisko zastępcy dyrektora Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. Realizował tu różne zadania kulturalno-społeczne, organizował wystawy twórczości ludowej oraz przeglądy kapel ludowych, współtworzył Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Kieleckiej. Od połowy lat 50. publikował różnego typu artykuły (felietony, recenzje, biografie i szkice dotyczące miejscowych twórców ludowych) w dodatku kulturalnym Słowa Ludu, rejestrował muzyczne życie regionu dla Polskiego Radia Rozgłośni Regionalnej w Kielcach oraz współpracował jako śpiewak z Kielecką Orkiestrą Symfoniczną. Prowadził intensywne badania terenowe, a efekty swojej pracy - dokumentację twórczości ludowej na taśmach magnetofonowych (ok. 3000 utworów wykonanych przez ponad 200 kapel na terenie między Pilicą i Wisłą) zrealizowaną przy współudziale R. Makowskiego i J. Szczepanka, prezentował w cyklicznych audycjach w Radiu Kielce i na antenie ogólnopolskiej (audycja Muzyczna premia tygodnia, Muzyczne przebieranki, Z fonoteki naszego folkloru, Turonie i kłapacze, Hajdukowe granie, Jeśli oberek to świętokrzyski, Ludowość i współczesność, Na dawną i nową nutę, Śmigus to nie dyngus, Muzykanckim okiem i wiele innych). Reportaże Piotra Gana były wielokrotnie nagradzane w radiowych konkursach. Współtworzył kolekcję Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu, brał udział w organizacji cyklu wykładów dla Towarzystwa Łączności z Polonią, współpracował z Instytutem Sztuki PAN. Pisał również artykuły prasowe do specjalistycznych periodyków oraz wydawał swe prace przy wsparciu m.in. Ministerstwa Kultury.
Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, czterokrotnie Nagrodą im. O. Kolberga, wielokrotnie odznaką Zasłużonego Działacza Kultury, odznaką Zasłużonego dla województwa kieleckiego i radomskiego, a pośmiertnie także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
 
 
Strona internetowa o badaczu: www.piotrgan.pl 
 
aktualizacja: luty 2015 (mkk)