indeks osób (P)

dyrygent; ur. 25 kwietnia 1951, Wrocław. Po ukończeniu Liceum Muzycznego, gdzie opanował grę m.in. na fortepianie (jako głównym instrumencie), skrzypcach, oboju i organach, odbył studia dyrygenckie w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Tadeusza Strugały (dyplom z wyróżnieniem). Uzupełniał je na Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Weimarze u Arvida Jansonsa (1971-73). W 1977 jako stypendysta Rządu Austriackiego przez 9 miesięcy przebywał w Wiedniu, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Carla Österreichera w Hochschule für Musik und darstellende Kunst, oraz stykając się bezpośrednio ze sztuką dyrygencką takich mistrzów, jak Herbert von Karajan, Leonard Bernstein, Georg Solti, Claudio Abbado.

W 1973 zadebiutował na estradzie Filharmonii Wrocławskiej, a w 1974 rozpoczął tam pracę jako asystent dyrygenta. W tym samym roku zwyciężył na Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach (jako najmłodszy uczestnik) oraz zdobył specjalną nagrodę Orkiestry Filharmonii Śląskiej.

Sukces ten zaowocował licznymi zaproszeniami, m.in. do Filharmonii Narodowej i Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.

W 1975 otrzymał stanowisko II dyrygenta, a od 1980 do 2002 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej. W latach 1980-2001 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu. Był także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach Zdroju (1986-87), gościnnym dyrygentem Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy i Filharmoni im. Artura Malawskiego w Rzeszowie (od 2006). W latach 2002-2005 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej oraz I dyrygenta Filharmonii Krakowskiej. Następnie piastował stanowisko dyrygenta-szefa orkiestry Filharmonii im. Tadeusza Szeligowskiego w Poznaniu (2007-2021).

Marek Pijarowski prowadzi ożywioną działalność dyrygencką na estradach wszystkich orkiestr filharmonicznych i radiowych w Polsce. Wielokrotnie koncertował za granicą z Orkiestrą Filharmonii Narodowej (w Niemczech), Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (w Hiszpanii i Francji), Sinfonią Varsovią (w Hiszpanii), Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej (we Francji), Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej (we Włoszech i Hiszpanii), Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej (w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Niemczech, Holandii).Dyrygował w większości krajów europejskich, a także na Kubie, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku, Korei Południowej, Chinach, Egipcie i Izraelu. Współpracował z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze, Orkiestrą Symfoniczną w Istambule oraz Texas Music Festival w Houston, z Eastern Music Festival w Greensboro w Stanach Zjednoczonych.

Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia.

M.Pijarowski w 1997 otrzymał tytuł profesora. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz pełni funkcję kierownika Katedry Dyrygentury. Piastował także stanowisko prorektora ds. artystyczno-naukowych na wrocławskiej uczelni muzycznej (1995-96). Ponadto prowadził równocześnie klasę dyrygentury w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (2006-2019). Jego uczniowie są laureatami krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich. Był promotorem oraz recenzentem wielu przewodów doktorskich, postępowań habilitacyjnych, postępowań o nadanie tytułu profesora sztuk muzycznych, a także laudatorem lub recenzentem w postępowaniach o nadanie tytułu doktora honoris causa polskich uczelni muzycznych wybitnym dyrygentom, w tym: Jerzemu Semkowowi, Tadeuszowi Strugale, Gabrielowi Chmurze, Helmutowi Rilingowi, Neville’ovi Marrinerowi, Joshua Rifkinowi, Jerzemu Maksymiukowi, Kurtowi Masurowi i Stanisławowi Skrowaczewskiemu.

W 2021 roku sam otrzymał akademicki tytuł honorowy doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu "w uznaniu wielkiego talentu i ogromnych zasług, jakie prof. Marek Pijarowski położył dla rozwoju kultury polskiej, a w szczególności dla kultury Wrocławia".

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego powierzył mu funkcję krajowego eksperta przy opracowaniu standardów dotyczących programu studiów dyrygenckich.

Maestro, jako twórca Ogólnopolskiego Konkursu Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego, organizowanego we wrocławskiej Akademii Muzycznej, pełni funkcję przewodniczącego jury. Wchodzi w skład jury Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, Międzynarodowego Przeglądu Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku (wielokrotnie przewodniczył jurorom oceniającym uczestników tego Konkursu).

Wybitny artysta został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014), Medalem im. Jerzego Sulimy Kamińskiego (2016), Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności (2021), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2022).

aktualizacja: 2003 (Małgorzata Kosińska), 2016, 2024 (Wiktoria Antonczyk)