indeks osób (B)

dyrygent; ur. 25 września 1977, Warszawa. Studiował dyrygenturę symfoniczno-operową w klasie Bogusława Madeya (dyplom z wyróżnieniem oraz medal „Magna cum laude”) w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2006 na warszawskiej uczelni muzycznej uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. Był dwukrotnie stypendystą Accademia Musicale Chigiana w Sienie, gdzie studiował w klasie mistrzowskiej Gianluigi Gelmettiego (1999, 2000) oraz wielokrotnie stypendystą Ministerstwa Kultury. W 2006 przebywał w Stanach Zjednoczonych jako stypendysta Departamentu Stanu w ramach programu International Visitor Leadership Program.

Jest laureatem nagród na czterech konkursach dyrygenckich: II nagrody na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Antonia Pedrottiego w Trento (1999), IV nagrody – honorowego wyróżnienia na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Dimitri Mitropoulosa w Atenach (2000), II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim „Maestro Silva Pereira” w Porto (2002) oraz nagrody specjalnej Fundacji Alice Rosner (Montreaux) na I Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Gustawa Mahlera w Bambergu (2004).

Łukasz Borowicz w sezonie artystycznym 2000/2001 był asystentem dyrygenta Ivána Fischera przy Budapest Festival Orchestra. Od 2002 do 2005 pełnił funkcję asystenta dyrygenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W latach 2005-2006 był asystentem Kazimierza Korda w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, gdzie zadebiutował jako dyrygent operowy, prowadząc Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta. Współpracował tu z wybitnymi śpiewakami, m.in. Ewą Podleś, Piotrem Beczałą, Mariuszem Kwietniem, Samuelem Rameyem. W latach 2006-2021 sprawował obowiązki pierwszego dyrygenta gościnnego Orkiestry Filharmonii Poznańskiej, z którą grał m.in. Koncert skrzypcowy Jeana Sibeliusa z Idą Haendel w roli solistki. W latach 2007-2015 sprawował funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej. Z tą Orkiestrą Łukasz Borowicz wykonał i nagrał wiele zapomnianych polskich oper (Flis Stanisława Moniuszki, Legenda Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego, Bezdomna jaskółka Szymona Laksa, Maria Romana Statkowskiego, Przygoda króla Artura Grażyny Bacewicz, Monbar czyli Flibustierowie Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego). Od sezonu 2021/2022 sprawuje stanowisko dyrygenta-szefa Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektora muzycznego Filharmonii Poznańskiej.

Łukasz Borowicz stał też za pulpitem dyrygenckim większości polskich orkiestr symfonicznych. Dyrygował ponadto Royal Philharmonic Orchestra, Konzerthausorchester Berlin, MDR Sinfonieorchester Leipzig, MDR Sinfonieorchester Leipzig, SWR Sinfonieorchester Stuttgart, Düsseldorfer Symphoniker, Hamburger Symphoniker, Lucerne Symphony Orchestra, Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, Bamberger Symphoniker, Danish Radio Symphony Orchestra, Orchestra Haydn, London Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, RIAS Kammerchor oraz Akademie für Alte Musik, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Bamberger Symphoniker, Gürzenich Köln, Deutsche Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz, Orquestra Titular del Teatro Real (Madrid), Orchestre Symphonique et Lyrique de Nancy, Orchestre National des Pays de Loire, Orchestre National de Lille, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Węgier, Praską Orkiestrą Symfoniczną FOK, Janáček Philhamonic Orchestra (Ostrava), Orchestra Classica Santa Cecilia Madrid, Orchestra della Svizzera Italiana, Trondheim Symphony Orchestra, Los Angeles Philharmonic New Music Group, Queensland Symphony Orchestra, Luxembourg Philharmonic Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Białorusi, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Ukrainy, Narodową Orkiestrą Cypru, Orchestra Haydn Bolzano e Trento, Festival Orchestra di Sofia, Orquestra de Cadaques, Orchestra of Colours (Ateny), Erdödy Chamber Orchestra (Budapeszt), MATÁV Symphony Orchestra (Budapeszt), Pomeriggi Musicali (Mediolan), Orkiestrą NDR Radiophilharmonie, Chœur de l’Opéra national du Rhin, Orchestre symphonique de Mulhouse, Brandenburger Symphoniker.

Współpraca z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia zaowocowała zaproszeniami do tak prestiżowych projektów, jak „Pociąg do muzyki Kilara”, „Dni muzyki Wojciecha Kilara”, „Budapeszt 1956” (koncert w Pałacu Sztuk w Budapeszcie), „Muzyka dla Pragi 1968. In memoriam Ryszard Siwiec” (koncert w praskiej sali Rudolfinum).

Poprowadził około 200 przedstawień operowych i baletowych, w tym w Operze ABAO w Bilbao, w Opéra Bastille ( 2018 roku poprowadził spektakl Hugenoci G. Meyerbeera, stając się pierwszym polskim dyrygentem w historii Opery Paryskiej0, w Theater and der Wien (w 2019 poprowadził premierę Halki S. Moniuszki w reżyserii Mariusza Trelińskiego i z udziałem Piotra Beczały).

Jego bogata dyskografia obejmuje ponad 100 albumów. Wraz z Polską Orkiestrą Radiową zrealizował nagrania oper: Falstaff Giuseppa Verdiego, Lodoïska Luigi Cherubiniego, Maria Romana Statkowskiego, Berggeist Louisa Spohra. Dla wytwórni Chandos Records zarejestrował wszystkie koncerty skrzypcowe Grażyny Bacewicz z udziałem skrzypaczki Joanny Kurkowicz, a dla firmy CPO zrezlizował nagrania kompletu dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika. W 2013 roku płyta Piotra Beczały Heart’s Delight, nagrana z Royal Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Łukasza Borowicza dla wytwórni Deutsche Grammophon, uzyskała w Polsce status Złotej Płyty. Nagranie kompletu dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika z Polską Orkiestrą Radiową oraz Konzerthausorchester Berlin pod batutą Łukasza Borowicza dla wytwórni CPO zostało uhonorowane Special Achievement Award ICMA 2015. Nagrania Łukasza Borowicza zdobyły tak prestiżowe nagrody, jak BBC Music Orchestral Choice (2010), BBC Music Opera Choice (2013), czterokrotnie Diapasond’Or, Nagroda Związku Producentów Audio-Video "Fryderyk" (2006, 2008, 2010, 2020). Były także nominowane do Midem Classical Awards (2008) i Preis der Deutschen Schallplatenkritik (2009). Płyta Quo Vadis Feliksa Nowowiejskiego nagrana z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dla wytwórni cpo została nagrodzona nagrodą ICMA 2018 w kategorii Choral Music.

W 2008 Łukasz Borowicz został wyróżniony „Paszportem Polityki”. W 2011 r. został uhonorowany nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej, w 2013 – Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, w następnym 2014 r. – nagrodą Tansman 2014 za wybitną indywidualność muzyczną. W 2021 roku otrzymał Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich „za przywracanie do życia i promocję niesłusznie zapomnianych dzieł symfonicznych i operowych muzyki polskiej XIX i XX wieku”.

aktualizacja: 2005, 2009 (mk), 2015, 2022 (wa) 

Strona internetowa artysty: www.lukaszborowicz.com

literatura wybrana