indeks osób (D)

Maria Dziewulska,

kompozytorka, teoretyk muzyki i pedagog; ur. 1 czerwca 1909, Warszawa; zm. 18 kwietnia 2006, Warszawa. W latach 1928-33 studiowała teorię muzyki w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego. W latach 1936-37 odbyła samodzielne studia z zakresu reżyserii muzycznej w BBC oraz w wytwórni płyt Decca w Londynie.

Od 1933 pracowała jako pedagog w szkolnictwie muzycznym. W latach 1945-66 uczyła teorii muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, pełniąc jednocześnie funkcję dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki i Dyrygentury w latach 1950-61, zaś od 1961 do 1966 kierownika Katedry Kształcenia Słuchu.

Po przeniesieniu się w 1966 do Warszawy podjęła pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie w 1967 uzyskała tytuł profesora. W warszawskiej uczelni prowadziła wykłady z kształcenia słuchu i kontrapunktu do 1981, od 1976 jako profesor emerytowany.

Była laureatką konkursów kompozytorskich: w 1955 otrzymała II nagrodę za Kwartet smyczkowy nr 1 (1954) na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich, w 1959 – I nagrodę za Missa in honorem S. Vincenti na chór mieszany (głosy męskie i chłopięce) z towarzyszeniem instrumentów dętych drewnianych (lub organów) (1958) na Konkursie księży Misjonarzy w Warszawie, w 1968 – wyróżnienie za Spotkania – Recontres na organy (1968) na konkursie zorganizowanym przez Szczecińskie Towarzystwo Muzyczne w Kamieniu Pomorskim.

Maria Dziewulska była autorką lub współautorką prac metodycznych z zakresu kształcenia słuchu: Metodyka kształcenia słuchu (PWM, Kraków 1948), Materiały do kształcenia słuchu, wspólnie z Aleksandrem Frączkiewiczem i Krystyną Palowską (PWM, Kraków 1963, 1980 – wyd. VI).

Była członkiem Związku Kompozytorów Polskich od 1952.

Została uhonorowana Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci (1956), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I i II stopnia (1965, 1971) za szczególne osiągnięcia w dziedzinie pracy dydaktyczno-wychowawczej i organizacji procesu wychowawczego.

aktualizacja: 2006 (mk)

kompozycje

Melodie ludowe na fortepian na 2 i 4 ręce (1948)

Wyśli chłopcy, melodia ludowa kurpiowska na chór mieszany a cappella * (1948)

Cyrwona rutka, melodia ludowa kurpiowska na chór mieszany a cappella * (1948)

Dwie pieśni kurpiowskie na chór mieszany i kapelę ludową (1949)

Kujawiak i Oberek [wersja I] na dziecięcy zespół instrumentalny (1949)

Kujawiak and Oberek [version II] for folk band (1949)

Wyszła na pole na chór żeński i kapelę ludową (1950)

Piosenki kurpiowskie dla dzieci na chór unisono z towarzyszeniem fortepianu * (1951)

Melodia na skrzypce i fortepian * (1951)

Sobótka [wersja I] na chór mieszany i kapelę ludową (1952)

Suita mazowiecka, 5 pieśni ludowych na chór mieszany a cappella * (1952)

Tryptyk na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1952)

Piosenka na fortepian (1952)

Oberek na fortepian (1952)

Suita dolnośląska nr 1, 5 pieśni ludowych na chór mieszany a cappella * (1953)

Suita dolnośląska nr 2, 5 pieśni ludowych na chór mieszany a cappella * (1953)

Trzy piosenki dziecięce [wersja I] na głos dziecięcy z towarzyszeniem fortepianu (1954)

Trzy piosenki dziecięce [wersja II] na chór mieszany a cappella (1954)

Piosenki ludowe na 2- i 3-głosowy chór dziecięcy * (1954)

Kwartet smyczkowy nr 1 * (1954)

Tańce i piosenki na dwoje skrzypiec (lub 2 grupy skrzypiec) * (1955)

Trzy preludia na fortepian (1955)

Partita [wersja I] na orkiestrę szkolną (1957)

Partita [wersja II] na małą orkiestrę symfoniczną (1957)

Sinfonietta na małą orkiestrę symfoniczną (1957)

Missa in honorem S. Vincenti na chór mieszany (głosy męskie i chłopięce) z towarzyszeniem instrumentów dętych drewnianych (lub organów) (1958)

Wzloty na sopran z fortepianem (1958)

Rozmowy na fortepian (1958)

Inwencje na fortepian * (1959)

Kwartet smyczkowy nr 2 (1960)

Mruczanki Kubusia Puchatka (zeszyt I), 11 piosenek na głos dziecięcy z fortepianem * (1961)

Mruczanki Kubusia Puchatka (zeszyt II), 11 piosenek na głos dziecięcy z fortepianem * (1961)

Stravaganza na skrzypce, klarnet, altówkę, 2 wiolonczele i 2 tom-tomy (1966)

Kanon, łatwy utwór na fortepian (1967)

Spotkania – Recontres, 5 utworów na organy (1968)

Wszystko, pieśń na chór mieszany a cappella (1968)

Pełnia, pieśń na chór mieszany a cappella * (1969)

Dwugłosy fletowe, drobne utwory na 2 flety * (1969)

Sobótka [wersja II] na chór młodzieżowy i szkolną orkiestrę symfoniczną (1975)

Sobótka [wersja III] na chór dziecięcy i zespół instrumentalny (1977)

Dwie piosenki kurpiowskie na chór dziecięcy i zespół szkolny (1977)

Piosenki ludowe na chór głosów równych i zespół instrumentalny (1978)

literatura wybrana

Paciorek-Draus Grażyna, Gronau-Osińska Alicja Dziewulska Maria w: Almanach Kompozytorów Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, t. I, Akademia Muzyczna w Warszawie, Warszawa 2004

Peret-Ziemlańska Zofia Maria Dziewulska (1909-2006), "Twoja Muza" 2006 nr 5, s. 70-71

Stawowy Ludomira Dziewulska Maria w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „cd”, PWM, Kraków 1984

publikacje

książki

Materiały do kształcenia słuchu [wspólnie z Aleksandrem Frączkiewiczem i Krystyną Palowską], PWM, Kraków 1963

Metodyka kształcenia słuchu, PWM, Kraków 1948

redakcje naukowe

Materiały pomocnicze dla Studium Zaocznego Wydziału Wychowania Muzycznego [wspólnie z Zofią Kielanowską], Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie, Warszawa 1973