kalendarium wydarzeń

Hobart Earle to międzynarodowej sławy dyrygent, który swój kunszt kształcił pod okiem takich mistrzów, jak Leonard Bernstein czy Seiji Ozawa. Koncertuje po całym świecie od Ameryki Północnej i Południowej, przez Europę po Azję występując w słynnych salach koncertowych, jak Carnegie Hall, Musikverein w Wiedniu, Barbakan w Londynie prowadząc znakomite zespoły. Za swoją działalność artystyczną doceniony wieloma nagrodami, w tym został laureatem Musical America Worldwide oraz tytułem profesora honorowego Akademii Muzycznej w Odessie.

Słynna Uwertura do opery Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta rozpocznie spektakularny koncert dyrygowany przez Earla. W interpretacji muzyków usłyszymy również drugiego klasyka wiedeńskiego – Ludwiga van Beethovena z brawurową VII Symfonią, która nazwana została przez Richarda Wagnera mianem „Apoteozy tańca”. Sam Beethoven wypowiedział się o swojej symfonii tak: „Muzyka jest winem, które inspiruje nas do tworzenia, ja jestem Bachusem, który daje to wspaniałe wino, aby uczynić ludzi duchowo pijanymi”.

Koncerty w Krakowie i Wieliczce dopełni przebojowy I Koncert na wiolonczelę Camilla Saint-Saënsa, który usłyszymy w interpretacji młodej, utalentowanej i wielokrotnie nagradzanej wiolonczelistki z Rosji (laureatki m.in. Międzynarodowego Konkursu Knushevitskiego) Dali Gutserieva. Podczas koncertu w Katowicach jej brat – pianista Adam Gutseriev, laureat konkursów międzynarodowych, w tym International Music Competition „Amigdala” we Włoszech – wykona III Koncert fortepianowy Dmitrija Kabalewskiego.

Koncerty organizowane są przez Stowarzyszenie Gorczycki.pl, którego partnerem medialnym jest Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Szczegóły na stronie www.gorczycki.pl

Wydarzenie odbędzie się w ramach cyklu koncertów „Nowa Muzyka w Starym Ratuszu”. 1 marca czeka nas dziesiąta, jubileuszowa edycja. Z tej okazji organizatorzy przygotowali dla melomanów wyjątkowy program, zapraszając dwóch artystów z Włoch. Wybitny flecista Gianni Trovalusci wykona kilka utworów na swój instrument i warstwę elektroniczną, w tym także 53 Oddechy (2013) na flet i komputer polskiej kompozytorki Lidii Zielińskiej. Będziemy mieli także okazję wysłuchać prawykonania dzieła amerykańskiego twórcy Huberta Howe, czy też nowej muzyki włoskiej. Zbliżającą się wiosnę powitamy właśnie we włoskim stylu, o co postara się także drugi z zaproszonych gości, Lorenzo Brusci, niezwykle wszechstronny artysta dźwiękowy, wynalazca i prawdziwy światowiec, żyjący w kilku miastach i aktywny na wielu polach. Zaprezentuje swój nowy utwór, będący swoistym podsumowaniem jego ponad dwudziestoletnich doświadczeń w dziedzinie muzyki elektroakustycznej.

Tradycyjnie już koncert będzie połączeniem żywego wykonawstwa, nowoczesnej technologii i działań multimedialnych. W repertuarze znalazły się dokonania realizowane za pomocą zaawansowanych narzędzi i prezentujące aktualne trendy w muzyce współczesnej.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.nck.org.pl

Podstawowym celem Festiwalu Nowe Epifanie jest poszukiwanie nowych, współczesnych epifanii piękna oraz inicjowanie twórczego dialogu artystów z tradycyjną sztuką religijną w duchu „Listu do artystów” Jana Pawła II. Formuła Festiwalu ma charakter interdyscyplinarny i obejmuje prezentację przedstawień teatralnych, widowisk muzycznych w przestrzeniach sakralnych, wystaw, pokazów filmowych poruszających w nowoczesny sposób tematykę religijną i teologiczną oraz towarzyszących im spotkań dyskusyjnych, prowokujących do refleksji oraz odnawiających dialog religii ze sztuką.

W ramach Festiwalu organizatorzy zachęcają artystów oraz widzów do odkrywania postaci króla. W kontekście Wielkiego Postu najważniejszym z króli jest Jezus Chrystus. Jego panowanie opiera się na paradoksach i wprowadza nowy ład. Otwiera to pole do rozmowy zarówno na temat władzy, związanych z nią przymiotów, jak też służby i ofiary.

Jak co roku znaczące miejsce w programie mają wydarzenia muzyczne, których kuratorami są Łukasz Kozak i Sonia Wronkowska. 4 marca o godz. 19:00 w Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego odbędzie się prawykonanie napisanego przez Ignacego Zalewskiego specjalnie na Festiwal Nowe Epifanie utworu Stabat Mater na głos biały, multiperkusję, pięć instrumentów oraz chór.

Szczegółowy program Festiwalu – na stronie http://noweepifanie.pl 

Wystąpi All-Stars Orchestra pod dyrekcją Huberta Zemlera w składzie: Maciej Cierliński – lira korbowa, Tomasz Duda – saksofony, Maja Kleszcz - głos, wiolonczela, Wojtek Krzak - skrzypce, lutnia, Marcin Masecki – pianino, Marta Maślanka – cymbały, Miłosz Pękala – cymbały, Dagna Sadkowska – skrzypce, Joanna Halszka Sokołowska – głos, Wojtek Traczyk – kontrabas, Mateusz Wachowiak - harmonia polska trzyrzędowa, Michał Zaborski – altówka, Piotr Zabrodzki - pozytyw organowy i czelesta, Wacław Zimpel – klarnety.

Partytura In C zawiera się na jednej kartce. To właściwie rodzaj tabeli, w której umieszczono pięćdziesiąt trzy krótkie motywy. Może raczej komórki. Każda wygląda inaczej: od jednodźwiękowych po te nieco bardziej „złożone”. Według kompozytora muzyka w In C ma „płynąć”: każdy z wykonawców powinien przechodzić z jednego modułu do drugiego w swoim tempie. Wszystko zależy od instrumentu, ale i nastroju chwili: napięć i emocji.

Dokładanie pięćdziesiąt lat temu, w 1968 roku, doszło do pierwszego nagrania utworu Rileya. Dokonał tego dziewięcioosobowy zespół pod dyrekcją kompozytora, złożony z członków Center of the Creative and Performing Arts in the State University of New York at Buffalo. Po 50 latach od fonograficznej premiery polscy muzycy proponują nową wersję tego kultowego utworu. Muzycy chcą nadać „komórkom” Rileya lokalny koloryt. Perkusista i kompozytor Huber Zemler, który poprowadzi całość, ma jasny cel: „nasza wersja ma posiadać ducha mazowieckiej wierzby, rozdartej sosny, pałającej panieńskim rumieńcem dzięcieliny, Urszulki i Orłów Górskiego. Cudo. Do ksylofonu, klarnetu, skrzypiec dołączą więc cymbały, lira korbowa, harmonia trzyrzędowa. Nie jesteśmy pierwsi, ale w takim składzie In C zabrzmi w po raz pierwszy”.

Bilety do kupienia na stronie: sklep.polskieradio.pl oraz w kasie przed koncertem.

Szczególne miejsce w kalendarzu wydarzeń artystycznych organizowanych przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina zajmują „Koncerty Urodzinowe”, organizowane wokół rocznicy urodzin kompozytora: 1 marca, a więc daty uznawanej przez samego kompozytora jako dzień jego urodzin.

Tradycyjnie tego właśnie dnia w południe z Żelazowej Woli rozbrzmiewać będzie za pośrednictwem Polskiego Radia Chopin muzyka wybitnego kompozytora wykonywana na instrumencie historycznym, zaś wieczorem odbędzie się uroczysty koncert w Filharmonii Narodowej. Podczas koncertu 1)światowej sławy soliści zaprezentują kilka polskich koncertów fortepianowych. Koncert fortepianowy f-moll op. 21 Chopina wykona bułgarska wirtuozka Plamena Mangova. Wystąpią również Clare Hammond i Nelson Goerner, którzy zaprezentują muzykę polskich twórców XX wieku: Koncert fortepianowy a-moll op. 17 Jana Ignacego Paderewskiego i Koncert fortepianowy Andrzeja Panufnika. Solistom towarzyszyć będzie Orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://pl.chopin.nifc.pl/

Fenomenalny skrzypek oraz niezwykle twórczy kompozytor. Impresario i przedsiębiorca operowy. Ekstrawagancki ksiądz oskarżany o obyczajowe skandale i wychowawca dziewcząt w weneckim sierocińcu. Autor być może najpowszechniej rozpoznawanego utworu w dziejach muzyki i zarazem ponad czterystu do niedawna całkowicie zapomnianych koncertów instrumentalnych – choć złośliwi uważają, że to jeden koncert w czterystu opracowaniach. Antonio Vivaldi będzie głównym bohaterem tego wydarzenia.

Giuliano Carmignola zagra jego koncerty skrzypcowe. NFM Orkiestra Leopoldinum pod kierunkiem Christiana Danowicza pokaże, że Cztery pory roku nie są tylko domeną zespołów grających na instrumentach historycznych, a ponadto za sprawą prezentacji zamówionej przez Narodowe Forum Muzyki nowej kompozycji Katarzyny Brochockiej postawi nam pytanie o to, czy współczesność ma jeszcze o czym z Vivaldim dyskutować. Młody zespół 4 Times Baroque, wspierany przez międzynarodowy program stypendialny Eeemerging, którego partnerem jest także Narodowe Forum Muzyki, zgłębi idiom włoskiej wirtuozerii. Na koniec zaś kolejny gigant – Rinaldo Alessandrini – zaprezentuje nam swoją interpretację L’Olimpiade, mistrzowskiej opowieści o miłosnych zawodach, dla których te sportowe są jedynie dalekim tłem.

Częścią Akademii będzie Mistrzowski Kurs Orkiestrowym dla muzyków grających na dawnych instrumentach smyczkowych. Wyłonieni drogą kwalifikacji muzycy wystąpią wraz z Wrocławską Orkiestrą Barokową pod dyrekcją Rinaldo Alessandriniego w koncercie finałowym 4 marca.

NFM zaprasza zwłaszcza tych, którzy wciąż uważają, że Vivaldi jest autorem jednego koncertu w czterystu wariantach. Nawet jeśli organizatorom nie uda się przekonać słuchaczy do zmiany poglądów, to argumenty, które będą użyte w festiwalowej dyskusji, warte będą na pewno wysłuchania. Koncerty poprowadzi muzykolog Maciej Prochaska.

Szczegóły dotyczące wydarzenia są dostępne na stronie www.nfm.wroclaw.pl/akademia-vivaldiowska 

Polsko-Niemieckie „Dni Muzyki nad Odrą” są najznaczniejszym festiwalem muzycznym Wschodniej Brandenburgii. Odbywające się w marcu transgraniczne imprezy muzyczne stanowią nie tylko godne uwagi przeżycie artystyczne i okazję do spotkań, lecz także świadectwo promieniującej na Wschód i Zachód tożsamości kulturowej europejskiego regionu po jednej i drugiej stronie Odry. Festiwal odbywa się od 1965 roku, początkowo jako „Frankfurckie Dni Muzyki”, zaś od roku 1994 w ścisłej współpracy z Międzynarodowymi Spotkaniami Muzycznymi „Wschód-Zachód” Filharmonii Zielonogórskiej. Wydarzenie współorganizują Filharmonia Zielonogórska im. Tadeusza Bairda, Messe und Veranstaltungs GmbH Frankfurt (Oder) oraz Brandenburgisches Staatsorchester Frankfurt.

Po stronie polskiej (Zielona Góra, Gubin, Żary, Sulechów, Nowa Sól, Rzepin) podziwiać będziemy artystów z Polski, Niemiec, Białorusi, Czech, Finlandii, Japonii, Rosji, Serbii i Tajwanu. Zabrzmią wielkie dzieła klasyków i polska muzyka XX wieku. 4 marca w Kościele farnym w Münchebergu i 8 marca w Miejskim Domu Kultury w Rzepinie polski zespół Trio Reed Connection zaprezentuje Suite pour trio d’anches Aleksandra Tansmana. Podczas koncertu 23 marca w Międzynarodowym Centrum Muzycznym Wschód-Zachód w Zielonej Górze Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Zielonogórskiej pod dyrekcją Czesława Grabowskiego wykona Odwieczne pieśni Mieczysława Karłowicza.

Ponadto w ramach festiwalu odbędą się koncerty V Międzynarodowego Forum Młodych Dyrygentów, Koncerty Kameralne dla dzieci i młodzieży oraz Recital Fortepianowy „Na urodziny Fryderyka Chopina”.

Szczegółowy program – na stronie: http://www.dnimuzyki.pl 

Krzysztof Meyer to kompozytor świadek historii. Przyjaciel Dymitra Szostakowicza i wychowanek Nadii Boulanger. Serializm, awangarda, poszukiwania nowych brzmień (sonoryzm), jazz – artysta był świadkiem wielu prądów i stylów, od późnych lat 50. do dziś. Podczas monograficznego koncertu „Vivat Meyer” poznamy kilka wcieleń tego twórcy. Caro Luigi na 4 wiolonczele i smyczki to muzyczny ukłon w stronę tradycji. Tytan wiolonczeli, kompozytor, który przeistoczył owego bohatera drugiego planu i realizatora skromnej partii basso continuo (podstawy harmonicznej utworu) w lwa salonowego, króla popisu i wirtuozerii. Ów Caro Luigi to rzecz jasna Luigi Boccherini. Koncert fortepianowy (powstały dla pianisty Pavla Gililova) jest śladem zupełnie innej fascynacji kompozytora – właściwie to jedno z nielicznych dzieł postmodernistycznych. Oznacza to wplecenie licznych, powszechnie znanych motywów charakterystycznych dla rozmaitych epok (nieco jazzu w części drugiej). Mimo że motywy te są ukryte gdzieś w muzycznej tkance, to jednak uważny słuchacz z pewnością je wychwyci.

Tytuł jego siódmej Symfonii „czasu przemijającego” świetnie określa programową treść utworu; tykanie zegara w części pierwszej jest niczym zbliżające się przeznaczenie albo odgłosy kroków śmierci, a atmosferę rozważań ostatecznych wzmaga sygnał trąbki wzywającej do ostatniego pożegnania i echa Adagietta Mahlera z V Symfonii. Jak określili to Hanna i Andrzej Milewscy: „to z jednej strony aluzje do wielkich poprzedników Meyera, podejmujących ten sam temat, z drugiej zaś – poszukiwanie indywidualnego sposobu opowiadania o rzeczach ostatecznych” (HFiM 03/2010).

Caro Luigi, Koncert fortepianowy i VII Symfonię zaprezentują: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie pod dyrekcją Łukasza Borowicza, wiolonczeliści Adam Krzeszowiec, Krzysztof Karpeta, Marcel Markowski i Jan Kalinowski oraz pianista Piotr Sałajczyk.

Informacja o biletach – na stronie: http://filharmonia.szczecin.pl

Bester Quartet jest nowym obliczem legendarnego zespołu The Cracow Klezmer Band, który powstał z inicjatywy muzyka, kompozytora i akordeonisty Jarosława Bestera. Zespół łączy cechy muzyki klasycznej, jazzowej i awangardowej, gdzie fundamentem do budowania niepowtarzalnych form instrumentalnych jest improwizacja. Podczas każdego koncertu muzycy urzekają publiczność niepowtarzalnym klimatem, dynamicznymi aranżacjami oraz hipnotyzującymi utworami. Bester Quartet koncertował w wielu prestiżowych salach koncertowych i klubach muzycznych, m.in. w Polsce, USA, Wielkiej Brytanii, na Tajwanie, w Hiszpanii, Czechach, na Słowacji, w Finlandii, Włoszech, Estonii, Francji, Rosji, na Ukrainie i Białorusi, Serbii, w Bułgarii, na Węgrzech, w Mołdawii, Rumunii, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Belgii, Holandii, Niemczech i Kanadzie. Rezultatem wieloletniej współpracy z prestiżową nowojorską wytwórnią Tzadik Johna Zorna jest osiem rewelacyjnych albumów zespołu.

Skromny skład, typowy dla muzyki klezmerskiej (akordeon, skrzypce, klarnet, kontrabas), podczas koncertu 4 marca zostanie powiększony o smyczkową orkiestrę kameralną. Koncert poprowadzi maestro Marek Moś. W programie koncertu znalazły się oryginalne, odważne artystycznie utwory Jarosława Bestera z płyt Krakoff i Metamorphoses oraz dynamiczne opracowania stworzone specjalnie dla takiego składu instrumentalnego.

Koncert objęty programem "Filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!", którego koordynatorem jest Instytut Muzyki i Tańca.

Patronat medialny nad koncertem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Informacja o biletach na stronie: http://eok.elblag.eu

1500 recitali i koncertów symfonicznych, obie półkule, wszystkie kraje Europy, Stany Zjednoczone, Ameryka Północna i Południowa, Japonia i Australia, najświetniejsze sale, najprzedniejsze orkiestry i dyrygenci, dziesiątki nagradzanych płyt, setki rejestracji radiowych i telewizyjnych… Oto Konstanty Andrzej Kulka, od ponad półwiecza (debiut w 1966 roku) „pierwsze skrzypce Rzeczpospolitej”. Artysta niezwykle wszechstronny, ceniony solista i kameralista, pedagog, także odkrywca i propagator zapomnianego repertuaru wystąpi 3 marca wspólnie z młodszym o pokolenie, cieszącym się podobnie imponującą renomą i sukcesami wiolonczelistą Tomaszem Strahlem. Obaj wspaniali artyści zaprezentują dzieło Johannesa Brahmsa, jego Koncert podwójny a-moll na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę. Napisano całkiem sporo koncertów na taką obsadę (począwszy od Vivaldiego po twórców XX wieku), ale ten pozostaje najbardziej znanym i najczęściej grywanym. Nie bez powodu – to utwór mistrzowski, ostatni koncert (i ostatnie dzieło symfoniczne) swego autora, łączący wybujałą ekspresję, patos i nostalgię. Był on gestem pojednania z przyjacielem, Josephem Joachimem, z którym kompozytor poróżnił się przed laty. Wielki skrzypek przyjął go (z lakoniczną dedykacją na manuskrypcie): „dla tego, któremu było to przeznaczone”.

Co łączy to dzieło z osobą Roberta Schumanna, drugiego bohatera koncertu? Tajemniczy akronim F-A-E, motto młodego Joachima zakodowane nutami: „frei, aber einsam” („wolny, lecz samotny”). Na tych nutach rozwiniętych w muzyczne tematy trzej przyjaciele: młody Brahms, zapomniany dziś Albert Dietrich oraz ich mentor Schumann, 34 lata wcześniej skomponowali (wspólnie!) sonatę dedykowaną podziwianemu przez nich Joachimowi u progu jego olśniewającej kariery. Podczas marcowego koncertu Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka wykona IV Symfonię op. 120 - ostatnią z symfonii Schumanna.

Patronat medialny nad koncertami Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Więcej na: www.sinfoniaiuventus.pl 

Wielki Post to czas refleksji na temat życia, cierpienia, zadumy katolików nad krzyżem, ważnych postanowień, przygotowanie duchowe do Świąt Wielkanocnych. Podczas Koncertu Wielkopostnego, realizowanego przez Operę na Zamku, usłyszymy najpiękniejsze i niezwykle poruszające utwory polskich twórców: Popule meus Mariana Sawy oraz Dwa motety wielkopostne Pawła Łukaszewskiego. W drugiej części koncertu odbędzie się szczecińska premiera Stabat Mater Janusza Stalmierskiego.

Utwory zaprezentuje Chór i Orkiestra Opery na Zamku prowadzone przez Małgorzatę Bornowską. W roli solistki wystąpi Iwona Hossa. Znana sopranistka jest laureatką licznych nagród, m.in. Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Marii Callas. Dokonała wielu prawykonań utworów polskiej muzyki współczesnej.

Doskonałym miejscem do przeżywania czasu wielkopostnego i uczestnictwa w koncercie będzie klimatycznie oświetlone wnętrze Kościoła Garnizonowego p.w. św. Wojciecha w Szczecinie (pl. Zwycięstwa 1).

Bilety w cenie 15-20 zł można kupić w kasie Opery na Zamku, za pośrednictwem strony internetowej www.opera.szczecin.pl oraz tuż przed koncertem w miejscu wydarzenia.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://www.opera.szczecin.pl

To znana historia, ale opowiedziana trochę inaczej, można doszukać się w niej wątków historycznych i nawiązań literackich do Zemsty A. Fredry. „Marzeń się nie trzeba wstydzić, rzecz w tym, co w marzeniach widzisz. Jeśli piękne masz marzenia, w rzeczywistość je przemieniaj” – tekst z Kota w butach może być mottem mojej pracy nad tą inscenizacją – mówi Bernarda Bielenia, reżyser. – Wspólnie z Damianem Tanajewskim, dyrektorem Opery i Filharmonii Podlaskiej, zmontowaliśmy zespół marzeń pracujący nad tym spektaklem. Za muzykę jest odpowiedzialny uznany duet – Piotr Nazaruk i Jan Stokłosa. Ruch sceniczny to kolejny atut współczesnej formy tej realizacji, bo odpowiedzialny za choreografię jest Maciej Florek, znany jako „Gleba” (laureat i juror programu „You can dance”) – doskonały tancerz i choreograf. Scenograficzną stronę widowiska stworzył Jan Polivka, a jego poczucie przestrzeni wywodzące się z Czech umożliwi aktorom wykorzystanie środków dostępnych dla teatru aktorskiego i lalkowego. Zespół aktorski to w większości absolwenci Akademii Teatralnej (Wydziału Sztuki Lalkarskiej), z jednym wyjątkiem – Rafała Supińskiego z OiFP. Znana z bajki postać czarodzieja tu również zachwyci paroma trickami tak, że kiedy na skutek przebiegłości tytułowego kota zamieni się w mysz, zatęsknimy za jego obecnością. Udział muzyków, którzy „na żywo” będą towarzyszyć poczynaniom aktorów tworzy wspaniałe warunki dla odbioru barwnej, dynamicznej i bajkowej fabuły. Kot w butach to historia miłosna dworskiej córki szlachcica Zosi i biednego osieroconego przez młynarza właściciela kota – Jasia. Na drodze zakochanych staje Bombasta – czarodziej, który proponuje jej zamążpójście. Wszystko kończy się jak w tradycyjnej baśni – weselem”. Zdaniem Bernardy Bieleni, historia

Kota w butach jest tak uniwersalna, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie.

Informacja o biletach – na stronie: https://www.oifp.eu/

Płomień Paryża Borisa Asafiewa, rosyjskiego kompozytora i muzykologa, twórcy 11 oper, 28 baletów, 5 symfonii i wielu innych utworów, to dzieło przełomu. Balet powstał w 1932 roku, w pierwszych latach istnienia Związku Radzieckiego, i miał odzwierciedlać nowe idee rewolucyjnego państwa – stąd temat rewolucji francuskiej, „poprzedniczki” rewolucji październikowej. Choć treść była nowa, „rewolucyjna”, to styl opowiadania tańcem i metoda pozostały stare.

Choreograf Wasilij Wajnonen czerpał pełnymi garściami z wielkiej rosyjskiej tradycji baletowej i na wzór carskich baletów stworzył widowisko pełne pas de deux w klasycznym stylu i wielkich scen zbiorowych, które skontrastował ze scenami żywiołowych tańców ludowych rewolucjonistów. Na pierwszych wykonawców swego baletu wybrał wybitnych solistów Teatru Kirowa (wcześniej i obecnie Teatru Maryjskiego w Petersburgu). Pas de deux aktorów na przyjęciu u króla tańczyli Natalia Dudinska i Konstantin Siergiejew, za to rolę Teresy, dziewczyny z ludu, powierzył autor Ninie Anisimowej, która była charakterystyczną i dynamiczną tancerką o silnej osobowości. Osnowę libretta prawdopodobnie zaczerpnięto z książki Félixa Grasa Les Marceliers, w której punktem zwrotnym akcji jest szturm na Pałac Tuileries przez tzw. marsylczyków (rewolucjonistów z Marsylii) i zwycięski marsz na Paryż. To jeden z nielicznych baletów, gdzie wykonawcy nie tylko tańczą, ale i śpiewają – oczywiście Marsyliankę.

Dzieło odniosło sukces. Rok po leningradzkiej prapremierze pojawiło się na scenie Teatru Bolszoj, gdzie przetrwało 30 lat. Dziś balet Asafiewa i Wajnonena cenimy nie za to, że był to pierwszy nowy balet sowiecki, ale za mistrzowską dramaturgię, pełne wyrazu sceny zbiorowe i ekwilibrystyczne popisy taneczne. Historia miłości człowieka z ludu, Jerome’a, do arystokratki Adeline jest pretekstem do pokazania dwóch skontrastowanych światów i pełnych rozmachu scen z arystokratycznego dworu i zbuntowanej ulicy. Balet do scenicznego życia przywrócił w 2008 roku Alexei Ratmansky, trochę łagodząc jego sowiecki wydźwięk, za to wykorzystując całą choreograficzną spuściznę Wasilija Wajnonena. Dech zapiera szczególnie popisowe pas de deux pary głównych bohaterów, z upodobaniem wykonywane także na galach i konkursach baletowych (wymaga bowiem do tancerzy wyjątkowych umiejętności), oraz żywiołowy Taniec Basków (Basque dance). Gdy Teatr Bolszoj zaprezentował Płomień Paryża podczas gościnnych występów (w Paryżu właśnie) w 2011 roku, francuska krytyka okrzyknęła moskiewskich tancerzy przybyszami z kosmosu z powodu ich nieludzkiej wręcz sprawności tanecznej. Podczas transmisji w głównych rolach zobaczymy Margaritę Szrainer, Igora Cwirko, Denisa Sawina i Anę Turazaszwili.

Przedstawienie trwa około 2 godzin i 15 minut.

Patronat medialny nad cyklem transmisji objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://www.kinopraha.pl

Kompozycja Stabat Mater pochyla się nad pełnym rozpaczy położeniem Maryi stojącej niejako z boku opowieści pasyjnej. W tym utworze Maryja wysuwa się na pierwszy plan, a widz – słuchacz ma szansę zadumać się nad metafizyką jej cierpienia.

Stabat Mater obecna jest w polskiej kulturze niemalże od samego początku za sprawą Lamentu świętokrzyskiego. Kompozytor, zaproszeni przez niego muzycy i realizatorzy zadbali o to, by utwór Stabat Mater zabrzmiał współcześnie, stąd nowe tłumaczenie autorstwa Mateusza Żaboklickiego, inscenizacja młodego reżysera Jerzego Machowskiego oraz wplecenie fragmentów pasyjnych dotyczących spotkania Jezusa z Piłatem, które nawiązują do eseju Giorgia Agambena Piłat i Jezus.

Kompozycja powstała dzięki dofinansowaniu z Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAIKS. Organizatorami wydarzenia są: Centrum Myśli Jana Pawła II i Program 2 Polskiego Radia.

Bilety dostępne są w Sklepie Polskiego Radia: http://sklep.polskieradio.pl

Koncert symfoniczny odbędzie się pod Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w roku 100-lecia Odzyskania Niepodległości 1918-2018 w ramach Ogólnopolskich Obchodów 50. Rocznicy Wydarzeń Marca ’68. Organizatorami wydarzenia są: Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce, Narodowe Centrum Kultury, Internationellt Kulturforum w Szwecji i Światowe Forum Żydów Polskich Zikaron – Pamięć – Memory. Podczas koncertu Orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka i wirtuoz Nikolaj Znaider, duński skrzypek, kameralista i dyrygent o korzeniach polsko-żydowskich wykonają I Koncert skrzypcowy g-moll op. 26 Maxa Brucha i IV Symfonię a-moll op. 61 Mieczysława Weinberga.

Życie Maxa Brucha wypełniała praca w charakterze dyrygenta i pedagoga w kilku niemieckich miastach (najsilniej związany był z Berlinem), a także w Liverpoolu, gdzie przez kilka sezonów występował jako gościnny dyrygent tamtejszych koncertów filharmonicznych. Stosunkowo bogata twórczość kompozytorska Brucha spotykała się z umiarkowanym zainteresowaniem – należał, podobnie jak Brahms, do grona kompozytorów raczej konserwatywnych, hołdujących klasycyzującym formom, w opozycji do faworyzowanej przez krytyków grupy nowoniemieckich modernistów. Jednak, historia na trwałe zapamiętała przynajmniej jedno z jego dzieł: Koncert skrzypcowy g‑moll, który wszedł do wiolinistycznego kanonu, podziwiany za doskonałą równowagę formy, wirtuozerii (faktura partii skrzypiec sporo zawdzięcza konsultacjom wielkiego Josepha Joachima) i romantycznej, postmendelssohnowskiej ekspresji.

Mieczysław Weinberg, wychowany w przedwojennej Warszawie, tu też rozpoczął muzyczne wykształcenie i działalność; u progu II Wojny Światowej osiadł w ZSRR i tam rozwinął swą (niełatwą, wobec zmiennej łaskawości opresyjnych władz) karierę, w ojczyźnie zaś długo pozostawał zapomniany. W 2014 r. zespół Filharmonii Narodowej dokonał rejestracji nagrania, znakomicie później ocenionego przez krytyków, które jego dyrygent i dyrektor artystyczny FN, Jacek Kaspszyk tak anonsował w jednym z wywiadów: „Zastanawiałem się, jaka to powinna być płyta. Uznałem, że nie tylko powinna być z muzyką polską, ale muzyką polską jeszcze niewyeksploatowaną. Mieczysław Weinberg przeżywa swój renesans na świecie i myślę, że to dobry moment, by zacząć właśnie od niego. […] Weinberg był protegowanym Szostakowicza, który cenił go jako jednego z najwybitniejszych twórców tej generacji. Z ponad 20 symfonii, pozostawionych przez kompozytora, chciałem zacząć od tej najlepszej, IV Symfonii”. To interesujące dzieło z 1957 zabrzmi podczas koncertu ponownie pod batutą Jacka Kaspszyka.

Więcej – na stronie Filharmonii Narodowej.

Monografia Bohdan Wodiczko. Dyrygent wobec nowoczesnej kultury muzycznej (TAiWPN Universitas, Kraków 2017) jest poświęcona wybitnemu polskiemu dyrygentowi-moderniście, autorowi wszechstronnego wskrzeszenia Teatru Wielkiego w Warszawie po II wojnie światowej, bezkompromisowemu propagatorowi muzyki XX wieku. Autorem książki jest absolwent Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego mgr Michał Klubiński.

„Praca ma duże walory dokumentacyjne, obok dokonań indywidualnych dyrygenta otrzymujemy też historię recepcji w Polsce twórczości muzycznej tak symfonicznej, jak operowej. Preferencje dyrygenta w kierunku dzieł nowych, pochodzących z warsztatów najwybitniejszych kompozytorów XX wieku, zderzały się nierzadko z polityką kulturalną PRL i jej oporami wobec Europy Zachodniej czy z natury konserwatywną publicznością filharmoniczną. Niemniej książka pokazuje, że wybitna osobowość i talent artysty oraz sztuka dźwięku, a także teatru (w operze) pozostawia na boku lub neutralizuje niekorzystne uwarunkowania polityczne, co więcej, może nawet w sposób, który nazwałbym z francuska brillant, wykorzystać mecenat państwa do promocji nowatorskiej twórczości muzycznej. W tym sensie opracowanie znajdzie uznanie nie tylko wśród muzykologów, lecz także u historyków i kulturoznawców, ponieważ ukazuje rangę wybitnej jednostki w kształtowaniu ogólnej kultury artystycznej oraz jej indywidualny wpływ na świadomość społecznego funkcjonowania sztuki. Praca dokumentuje praktykę artystyczną ponad czy poza koniunkturą polityczną” (Piotr Dahlig).

Promocję książki moderować będą prof. dr hab. Zbigniew Skowron i prof. dr hab. Piotr Dahlig.

Zespół, który czasem pozostaje w cieniu bardziej popularnego kwartetu, jest dla muzyków wyjątkową okazją do ukazania indywidualnej wrażliwości. W tak małym składzie każdy jest solistą, jednak za sukces koncertu odpowiada w ogromnej mierze umiejętność współpracy.

Trio smyczkowe prowadzone przez Adama Siebersa, drugiego koncertmistrza orkiestry Sinfonia Varsovia, dopełniają Dariusz Kisieliński na altówce i Katarzyna Drzewiecka-Szlachcikowska na wiolonczeli. Na trzecim koncercie z cyklu „Sinfonia Varsovia Kameralnie” zespół zaprezentuje utwory na trio smyczkowe skomponowane przez Krzysztofa Pendereckiego i Pawła Szymańskiego – niezwykle cenionych i wciąż aktywnych kompozytorów oraz Józefa Kofflera i Romana Maciejewskiego – twórców, których dzieła czekają na dokładniejsze poznanie.

Kiedy w 1931 roku Trio smyczkowe op. 10 Józefa Kofflera zabrzmiało na Festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Oksfordzie, wzbudziło ogromny zachwyt publiczności zgromadzonej w barokowym Sheldonian Theatre. Kompozytor w swoim utworze zręcznie godzi wywrotową metodę dodekafonii Schoenberga z tradycyjną konstrukcją formalną i upodobaniem do szerokich melodii. Dzięki temu po latach to Trio smyczkowe pozostaje jednym z najczęściej wykonywanych utworów Kofflera, zachęcając do odkrywania pozostałych dzieł pioniera polskiej dodekafonii. Matinata Romana Maciejewskiego to utwór zaliczany do jego okresu fascynacji neoklasycyzmem. Jednak ulokowanie twórczości tego kompozytora w ramach jednego nurtu byłoby sporym uproszeniem.

Krzysztof Penderecki jest twórcą, który w dużej mierze ukształtował polską muzykę drugiej połowy XX wieku. W Trio na skrzypce, altówkę i wiolonczelę Penderecki korzysta z tematów wprost zaczerpniętych z powstającej w tym samym czasie opery buffa Król Ubu. Ironiczne i pełne dystansu spojrzenie na świat, stanowiące o sukcesie jego opery, przejawia się również w charakterze tematów muzycznych Tria. 10 utworów na trio smyczkowe pochodzi z czasu, gdy 25-letni Paweł Szymański definiował swój własny, unikalny język muzyczny, który stał się jego znakiem rozpoznawczym po dziś dzień. Muzyka Szymańskiego to silnie zakorzenione w tradycji motywy i melodie, które kompozytor ukazuje w nowych kontekstach, używając niezwykle wyrafinowanych narzędzi.

Wstęp na wszystkie koncerty cyklu Sinfonia Varsovia Kameralnie jest bezpłatny.

Patronat medialny nad cyklem koncertów objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Szczegółowe daty i programy wszystkich koncertów dostępne są na stronie www.sinfoniavarsovia.org 

Zespół PolMon Duo powstał w 2015 roku utworzony przez studentki Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Alicja Miruk-Mirska i pochodząca z Mongolii Ichin Nyamaa rozpoczęły współpracę podczas studiów. W krótkim czasie zaowocowała ona wieloma sukcesami artystycznymi. Zespół rozwijał swoje umiejętności w katowickiej uczelni pod kierunkiem prof. Urszuli Stańczyk, prof. Beaty Warykiewicz-Siwy oraz st. wykł. Marka Mosia. Ichin Nyamaa ukończyła studia pianistyczne w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego oraz adt. dr. Huberta Salwarowskiego. Z kolei Alicja Miruk-Mirska kształci się w klasie skrzypiec dr hab. prof. AM Beaty Warykiewicz-Siwy. W 2017 roku PolMon Duo zdobyło I miejsce i nagrodę specjalną Paolo Serrao na Międzynarodowym Konkursie Citta di’Filadelfia oraz II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Art-Duo dla Młodych Muzyków w Gyor. Rok wcześniej duet odniósł sukces, wygrywając Międzynarodowy Konkurs „Antonio Salieri” w Legnago, a na Międzynarodowym Konkursie „Rising Stars Grand Prix” w Berlinie młode artystki otrzymały wyróżnienie I stopnia. Obecnie zespół prowadzi aktywną działalność koncertową, był też uczestnikiem dwóch edycji Międzynarodowego Festiwalu Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych.

Chcąc uwydatnić nietypowy, międzynarodowy a wręcz międzykontynentalny skład zespołu, PolMon Duo ma w swoim repertuarze oprócz fundamentalnych dzieł największych mistrzów, takich jak Bach, Beethoven, Brahms, również utwory polskie i mongolskie. Podczas koncertu usłyszymy w wykonaniu duetu I Rapsodię na skrzypce i fortepian Sz. 87 Béli Bartóka, Źródło Aretuzy z op. 30 i Kołysankę op. 52 Karola Szymanowskiego, Temat z wariacjami na skrzypce i fortepian Oliviera Messiaena oraz Recitativo e Arioso i Subito Witolda Lutosławskiego.

Patronat medialny nad koncertami NOSPR objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Dodatkowe informacje na stronie www.nospr.org.pl

XIII-wieczna sekwencja Stabat Mater, opisująca cierpienie Matki stojącej pod Krzyżem, od wieków stanowi niesłabnącą inspirację dla poetów, malarzy i kompozytorów. Wśród jej opracowań wyjątkowe miejsce zajmuje kompozycja Giovanniego Battisty Pergolesiego. Napisane dla lokalnej wspólnoty dzieło szybko stało się najczęściej wydawanym utworem w XVIII w. i najpopularniejszym Stabat Mater trzech ostatnich stuleci.

W 2010 roku, dla uczczenia 300. rocznicy urodzin Pergolesiego, Paweł Łukaszewski skomponował Luctus Mariae (Żałość Maryi) – dzieło bezpośrednio nawiązujące do słynnej kantaty barokowego mistrza. Utwór powstał do współczesnego, łacińskiego wiersza o analogicznej strukturze i podobnym przesłaniu, napisanego przez prof. Jerzego Wojtczaka-Szyszkowskiego. Łukaszewski, zachowując podobieństwa pod względem budowy (13 części, podział na arie i duety), obsady i strony afektywnej, korzysta z właściwych swojemu stylowi współczesnych środków wyrazu, poszerzonej tonalności i wymagającej wobec śpiewaków faktury wokalnej. Niniejsze nagranie jest premierą fonograficzną dzieła.

Płyta ukazała się w wydaniu albumowym w twardej oprawie, z obszernym, blisko 60-stronicowym bookletem, który zawiera opis programu, biogramy wykonawców oraz teksty utworów w języku łacińskim, polskim (ciekawostkę stanowi polski przekład Stabat Mater autorstwa Seweryny Duchińskiej) i angielskim. Nagranie zrealizowano w Wielkim Refektarzu zamku biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim i dofinansowano z dotacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Pomysł na Sekstet smyczkowy „Trains of Thought” (1987) podsunęły Andrzejowi Panufnikowi wrażenia z podróży koleją. Pulsujący rytm i artykulacja staccato w stałym tempie naśladują w tym utworze jednostajny stukot wagonów. Stanowi to jednak tylko jedną warstwę kompozycji, której monotonię zrekompensował kompozytor zróżnicowaniem odcieni ekspresyjnych tego ostinata. Suche i szorstkie początkowo dźwięki (molto secco, sul ponticello), stają się po chwili łagodniejsze, żartobliwe (scherzando), to znów natrętne a nawet agresywne (energico, intenso), w zależności od tego, co dzieje się w drugiej warstwie utworu, tej bardziej ludzkiej, która wyraża ciąg myśli nasyconych emocjami – od spokojnych i niespiesznych po bardziej ożywione, a nawet gwałtowne. W finale kompozycji dźwięki powoli zanikają, milknąc w oddali na wzór oddalającego się pociągu. Onomatopeiczne ostinato wykorzystuje w swej budowie komórkę dźwiękową E-F-H w najróżniejszych rotacjach, transpozycjach i odbiciach, zarówno w warstwie harmonicznej, jak i melodycznej dzieła.

Sekstet smyczkowy nr 2 „Song to the Virgin Mary” jest pierwszym utworem Panufnika skomponowanym po ślubie z Camillą Jessel i osiedleniu się w podlondyńskim Twickenham. Ponieważ ich przyszły dom nie nadawał się jeszcze wówczas do zamieszkania, kompozytor pracował w pobliskim kościele pw. Najświętszej Marii Panny. Tam też napisał Song to the Virgin Mary – prostą pieśń chóralną o charakterze modlitwy do Najświętszej Marii Panny, utwór zainspirowany wspomnieniami kompozytora „o polskich wieśniakach modlących się żarliwie w wiejskim kościółku”. Melodyka nawiązuje tu zarówno do chorału gregoriańskiego, jak i do polskiej muzyki ludowej, głównie przez zastosowanie skali pentatonicznej, połączonej z akordami o podwójnym, durowo-molowym obliczu – z tercją małą i wielką jednocześnie. W 1969 roku Panufnik dokonał rewizji utworu – wprowadził podział na 6 głosów, a w 1987 roku opracował pieśń na sekstet smyczkowy.

Na zakończenie koncertu zespół wykona Sekstet smyczkowy B-dur op. 18 nr 1 Johannesa Brahmsa.

Patronat medialny nad koncertami NOSPR objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Dodatkowe informacje - na stronie www.nospr.org.pl

Festiwal i Konkurs „Piano e Forte”, którego pomysłodawcą i kierownikiem artystycznym jest pianistka Marta Polańska, jest innowacyjnym projektem ujmującym problematykę w sposób holistyczny. Celem Festiwalu i Konkursu „Piano e Forte” jest ukazanie historii ewolucji fortepianu w kontekście rozwoju repertuaru fortepianowego, badanie wzajemnych relacji, oddziaływań oraz wpływu nowych zdobyczy w zakresie mechanizmu fortepianowego na repertuar, a także nowatorskich technik kompozytorskich na rozwój instrumentu. Konkurs „Piano e Forte” ma na celu również inspirowanie młodych pianistów do pogłębiania wiedzy z zakresu historii instrumentu, zwiększanie świadomości dotyczącej praktyk wykonawczych różnorodnego repertuaru na fortepianach współczesnych i historycznych, a także poznawanie nurtów interpretacyjnych oraz literatury fortepianowej różnych epok.

Pierwsza edycja odbędzie się w 320. rocznicę pierwszej wzmianki o wynalazku włoskiego budowniczego Bartolomeo Cristoforiego, ukazując historyczny szlak fortepianu „Z ziemi włoskiej do Polski”. Poprzez repertuar wykonywanych podczas koncertów dzieł kompozytorów polskich Festiwal i Konkurs „Piano e Forte” wpisuje się w obchody Jubileuszu 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Podczas inauguracji zabrzmią  m. in. utwory Fryderyka Chopina w transkrypcji na skrzypce i fortepian oraz kompozycje Krystyny Moszumańskiej-Nazar w 10. rocznicę śmierci: Konstelacje oraz APigram dedykowany prof. dr hab. Andrzejowi Pikulowi, który będzie wykonywał ten utwór.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Oficjalna strona Festiwalu i Konkursu „Piano e Forte” 2018: http://www.pianoeforte.pl 

Zapomniana polska muzyka to głęboki skarbiec. I wiele w odkrywanej po latach niebytu muzyce może nas jeszcze zaskoczyć.

Eugeniusz Morawski to taka postać z kręgu zapomnianych polskich twórców, do muzyki której filharmonicy opolscy sięgają po raz pierwszy. Zaprezentują jego poemat symfoniczny Don Quichotte. Morawski był prawdziwym człowiekiem sztuki – studiował grę na fortepianie i kompozycję (u bohatera drugiej części koncertu – Zygmunta Noskowskiego), a także portret, pejzaż i sztukę stosowaną w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Prawdopodobnie sam kompozytor stworzył notatkę-opis utworu Don Quichotte, który miał przygotować słuchaczy do jego pełnego odbioru: „Nie ilustrując przebiegu fabuły i kolejnych jej epizodów, lecz szukając ukrytej głębi w romansie Cervantesa, chce kompozytor ująć w rytmie muzycznym piękno tej błędnej duszy i wydobyć na jaw jej tragizm, tragizm marzenia i iluzji, melancholię jej ułudnego szczęścia, niezmiernego czasu i jej krwawej tęsknoty, na śmierć skazanej.” Tak więc nie polskie rytmy tańców narodowych, nie ukryte dźwięki Mazurka Dąbrowskiego – ale jednak tragizm i tęsknota.

W niespokojnych czasach żył także Ludomir Różycki, kolejny uczeń Noskowskiego. Dwie wojny światowe, powstanie warszawskie (w którym, podobnie jak Morawski, stracił wiele swoich rękopisów); a jednak z jego Koncertu skrzypcowego, pisanego dokładnie w 1944 roku, bije zadziwiający spokój. Płynne legata smyczków, chorały instrumentów dętych i słyszalne jakby z oddali kościelne dzwony – a ponad tym wszystkim śpiewna partia skrzypiec. Wraz z Filharmonikami Opolskimi i pod batutą Moniki Wolińskiej brawurową partię skrzypiec wykona znakomity solista i prymariusz Kwartetu Śląskiego Szymon Krzeszowiec.

Na koniec Zygmunt Noskowski, który w ostatnich latach jest jednym z najchętniej granych (i co ważniejsze – słuchanych) kompozytorów w Filharmonii Opolskiej. Jego I Symfonia A-dur powstała gdy nie miał nawet trzydziestu lat. Brzmi więc młodo – energicznie i radośnie. Na szczególną uwagę zasługuje fenomenalne Vivace – błyskotliwe, ale wzbudzające raczej niepokój, aniżeli rozprężenie typowego scherza. Doskonały jest także finał, Allegro con fuoco utkane z mnóstwa fugat, w których słychać wszystkie tryby pracującej machiny – orkiestry. Noskowski zawsze porusza podwójnie: świadectwem własnych dźwięków oraz dziesiątkami kompozycji autorstwa jego wybitnych uczniów.

Koncert odbędzie się pod patronatem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w ramach przedsięwzięcia TUTTI.pl promującego wykonawstwo muzyki polskiej.

Więcej – na stronie Filharmonii.

Julia Fischer, której talent podziwiany jest na całym świecie, zaś „czyste i wysublimowane brzmienie o nieskończonej zdawałoby się liczbie odcieni” („The Chicago Tribun”) w połączeniu z rzadko spotykaną „doskonałością techniczną” („The Guardian”) czyni z niej jedną z najbardziej cenionych współczesnych solistek, w obecnym sezonie artystycznym pełni funkcję artystki-rezydentki Wiener Symphoniker. Napięty plan koncertowy artystki obejmuje zarówno koncerty kameralne z czołowymi muzykami wiedeńskiej orkiestry, jak i w charakterze solistki w salach Wiener Konzerthaus czy Musikverein. W kalendarzu na ten sezon znajdują się również koncerty z towarzyszeniem m.in. Filharmonii Petersburskiej, London Philharmonic Orchestra, Orchestra National de France, tournée z zespołem Bayerische Staatsorchester, czy występ w nowojorskiej Carnegie Hall. W duecie z Yulianną Avdeevą artystka gra od kilku lat – w 2014 roku odbyły wspólne tournée po Europie, prezentowany w Krakowie program będzie można zaś usłyszeć także w Niemczech, Hiszpanii, Szwajcarii i Czechach.

Trudno o bardziej twórcze spotkanie. Obie artystki znakomicie radzą sobie podczas występów z towarzyszeniem orkiestry, jak i w recitalach solowych. Yulianna Avdeeva, której zwycięstwo w XVI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina otworzyło drzwi do najbardziej prestiżowych sal koncertowych w Rosji, krajach Europy Zachodniej, obu Amerykach, Izraelu i Afryce Południowej, skupiło jednocześnie uwagę recenzentów i słuchaczy na jej artystycznym rozwoju, który wkrótce okazał się potwierdzeniem słuszności pierwotnie kontrowersyjnego werdyktu warszawskiego jury. „Dziś słuchacz musi się o niej wypowiedzieć z zachwytem, a co najmniej z szacunkiem. Yulianna Avdeeva rozwija się niesamowicie z roku na rok. Jej gra jest coraz bardziej dojrzała i pewna, a zarazem wrażliwa. To artystka, która ma swój styl i zdecydowaną osobowość.” (Dorota Szwarcman)

Wraz z Julią Fischer wykona repertuar, na który składają się arcydzieła muzyki kameralnej. Program otworzy Sonata na skrzypce i fortepian op. 100 nr 2 Johannesa Brahmsa, dalej zabrzmią Mity Karola Szymanowskiego, koncert w Filharmonii Krakowskiej zakończy zaś Sonata na skrzypce i fortepian op. 134 Dymitra Szostakowicza.

Informacja o biletach – na stronie  Filharmonii Krakowskiej.

Permormance – zagadnienie to jest niezbyt oczywiste i rozumiane dość szeroko. Przykładem tego jest muzyka nowa, w której coraz częściej pojawiają się elementy teatralizacji, mało tego - w której na równi z samymi dźwiękami lub nawet ponad nią istnieje gest, ruch i skupienie się na ciele. W tym kontekście „Elementi⁶” skupia się nad rolą wykonawcy, któremu nierzadko stawiane są nagle zadania znacznie trudniejsze niż tylko wykonanie czy „odegranie” muzyki. Podczas paneli konferencyjnych referaty na ten temat wygłoszą nie tylko teoretycy, ale również instrumentaliści i kompozytorzy, w tym Tadeusz Wielecki, dr Piotr Peszat, dr Marcin Strzelecki, Paweł Malinowski, Jakub Krzewiński, Karolina Dąbek. Będzie jednak mowa nie tylko o zagadnieniach dotyczących strony wizualnej – która jest główną i prawdopodobnie najważniejszą cechą utworów performatywnych – ale również sposobach notacji, wątkach ideologicznych, i wreszcie o tym, jaki wpływ na odbiorców ma taki rodzaj przekazu.

„Elementi⁶” zainaugurowane zostanie koncertem zespołu Spółdzielnia Muzyczna 9 marca o godz. 20:00, który wykona m. in. kompozycję dr Piotra Peszata. Konferencję otworzy 10 marca wykład dr hab. Agnieszki Draus „Kij w mrowisko“ czy „oczywista oczywistość“? Performatyka – kilka uwag syntetycznych. Tego dnia zostanie zaprezentowana instalacja Juliana Gołosza expression: non 2018 oraz odbędą się trzy koncerty: recital perkusisty Aleksandra Wnuka (godz. 18:30), elektronicznego duetu Izabeli Smelczyńskiej i Mateusza Śmigasiewicza (godz 19:15) oraz Elementi Orchestra pod batutą Nadima Husniego i Macieja Koczura (godz. 20:00), która zaprezentuje kompozycje Kamila Kruka, Moniki Szpyrki i Tadeusza Wieleckiego. Podczas koncertu studentów, doktorantów i absolwentów Akademii Muzycznej w Krakowie 11 marca o godz. 16:00 wykonane zostaną utwory uznanych kompozytorów muzyki nowej i najnowszej, w tym Tadeusza Wieleckiego, a także studentów kompozycji Uczelni.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

POBIERZ: Program Konferencji.

Od początku swojej działalności Narodowe Forum Muzyki jest miejscem spotkań ze światowej sławy artystami. Gmach przy placu Wolności niejednokrotnie gościł świetne orkiestry, takie jak m.in. Wiener Philharmoniker, London Symphony Orchestra czy Budapest Festival Orchestra. W trzecim sezonie NFM czas na następnych gości – tym razem jest to orkiestra Filharmonie Brno pod dyrekcją Case Scaglione.

W latach 70. XIX wieku niespełna trzydziestoletni Leoš Janáček postanowił założyć w Brnie orkiestrę. Kompozytor pracował wówczas jako nauczyciel, a przy okazji aktywnie uczestniczył w życiu muzycznym miasta. Dzisiejszy zespół Filharmonie Brno, choć został oficjalnie założony w latach 50. XX wieku, odwołuje się do zapoczątkowanych przez czeskiego kompozytora tradycji. Utwory Janáčka zajmują istotne miejsce w repertuarze orkiestry, stąd też nazwisko jednego z najważniejszych czeskich kompozytorów pojawia się również w programie koncertu w NFM. Poemat symfoniczny Šumařovo dítě to w przeciwieństwie do Sinfonietty i Tarasu Bulba jedno z mniej znanych dzieł orkiestrowych kompozytora. Ukazuje ono jednak w doskonały sposób dojrzały styl artysty. Historia, która zainspirowała twórcę do napisania Šumařovo dítě, ma swe źródło w czeskiej opowieści ludowej, a dokładniej w jej poetyckim opracowaniu autorstwa Svatopluka Čecha, ulubionego pisarza Janáčka. Tematem tej wzruszającej opowieści jest trudny los skrzypka i wędrującego wraz z nim po wsiach dziecka. Stąd też w partii koncertmistrza orkiestry pojawiają się fragmenty solowe, które mają symbolizować głównych bohaterów utworu.

W występie Filharmonie Brno nie zabraknie również polskiego akcentu – będzie nim II Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. W roli solisty wystąpi skrzypek Milan Pal'a. Koncert powstał w zaledwie miesiąc i został zadedykowany zaprzyjaźnionemu z kompozytorem wybitnemu skrzypkowi – Pawłowi Kochańskiemu. W 1932 roku sam wirtuoz zwrócił się do Szymanowskiego z prośbą o nowe dzieło do swego repertuaru. Wykonał utwór (pierwszy i jedyny raz) rok później z orkiestrą Filharmonii Warszawskiej pod batutą legendarnego Grzegorza Fitelberga. Tego wieczoru usłyszymy również II Symfonię Roberta Schumanna – chyba najbardziej ambitną ze wszystkich symfonii kompozytora.

Informacja o biletach – na stronie NFM.

Wybitne nazwiska i rewelacyjny program – to niekwestionowane atuty tego wieczoru symfonicznego. Na podium stanie bowiem Maestro Jerzy Maksymiuk, i jeszcze miła niespodzianka – po raz pierwszy zabrzmi Fairy Dreams, utwór jego autorstwa dedykowany bydgoskiej Filharmonii. Partie solowe realizować będą muzycy soliści Orkiestry Symfonicznej FP, z którą Maestro Maksymiuk współpracuje od wielu lat. M. in. w 2015 poprowadził inaugurację 53. Bydgoskiego Festiwalu Muzycznego z Symfonią „Polonia” Paderewskiego. To dzieło romantycznej symfoniki Artysta nagrał wraz bydgoską orkiestrą na płytę (DUX) z okazji 60-lecia Filharmonii Pomorskiej w 2013.

Drugi specjalny gość to Adam Makowicz – wybitny pianista, legenda jazzu, mistrz improwizacji. Obok typowych standardów i utworów jazzowych repertuar pianisty obejmuje również muzykę klasyczną. Ponadto ma na swym koncie przeszło 100 kompozycji na kwartet smyczkowy i trio jazzowe, wiele utworów na fortepian, jest autorem muzyki do filmów animowanych oraz filmów dokumentalnych. W mistrzowskiej interpretacji Makowicza usłyszymy Błękitną rapsodię, arcydzieło Gershwina, skomponowane w 1924 na zamówienie ówczesnego „króla jazzu”, Paula Whitemana, które przyniosło mu światowy sukces i sławę. Wieczór zwieńczy arcydzieło Strawińskiego – muzyka do słynnego baletu fantastycznego w 1 akcie, 2 obrazach pt. Ognisty ptak, o którym od prapremiery pisano pełne emocji recenzje: „Ognisty ptak jest upajającą mieszanką orientalnych barw. Łączy błyskotliwą orkiestrację Rimskiego-Korsakowa z rozmarzonymi melodiami Borodina, wznosząc się na wyżyny ekspresji”.

Informacja o biletach – na stronie Filharmonii.

Partytura II Koncertu skrzypcowego (1933) pochodzi „narodowego” okresu Szymanowskiego. Od lat 20. bowiem twórca wykorzystywał elementy polskiego folkloru, np. podhalańskiego i kurpiowskiego. Stąd też miłośników pełnego impresjonizmu i egzotyki I Koncertu skrzypcowego warto uprzedzić, że dzieło numer dwa to wyraz zupełnie innych idei. Pobrzmiewają tu nuty rodem z Podhala, w tkance muzycznej zaś zamiast brzmieniowych eksperymentów słyszymy bardziej tonalne zwroty. Koncert, podobnie jak pierwszy, powstał we współpracy z wielkim wiolinistą Pawłem Kochańskim, konsultantem wielu dzieł skrzypcowych kompozytora (premiera 6 października 1933 r. w Filharmonii Warszawskiej). Partię solową wykona krajanka dyrygenta Rune Bergmanna norweska skrzypaczka Eldbjørg Hemsing, której sława, mimo młodego wieku, daleko wykroczyła już poza krąg skandynawski (Wigmore Hall, Verbier Festival, AlpenKlassik w Niemczech).

W drugiej części wieczoru Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie pod batutą Rune Bergmanna zaprezentuje VII Symfonię niemieckiego kompozytora Antona Brucknera. Po premierze utworu recenzent „Berliner Tageblatt” napisał: „Bruckner uwiódł nas tak dalece, iż kiedy wybrzmiał ostatni akord jego wielkiego dzieła, pytaliśmy w osłupieniu: jak to możliwe, że tak długo pozostawał dla nas zagadką?”. Symfonia składa się z czterech monumentalnych ogniw, przesycona jest liryzmem i powagą.

Więcej – na stronie Filharmonii.

W muzyce nie ma miejsca na żadne ograniczenia. Można przekraczać utarte schematy i konwencje. Radomska Orkiestra Kameralna pod batutą Przemysława Zycha zaprasza w podróż, w czasie której wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. Od tego co dawne, do tego co współczesne, od prapremiery do muzyki ze starych polskich seriali.

Podczas koncertu będzie miało miejsce światowe prawykonanie kompozycji Wojciecha Błażejczyka. Jest on jednym z najciekawszych przedstawicieli młodego pokolenia. To artysta wszechstronny, nie tylko znakomity kompozytor, ale również reżyser dźwięku, gitarzysta, improwizator i wynalazca. Tworzy zarówno kompozycje akustyczne jak i elektroakustyczne, komponuje także muzykę teatralną i filmową.

Radomska Orkiestra Kameralna wykona również dwa utwory „najbardziej polskiego spośród klasyków XX wieku”. Będą to Trzy utwory w dawnym stylu na orkiestrę smyczkową oraz Koncert na fortepian i orkiestrę smyczkową op. 40 Henryka Mikołaja Góreckiego. Jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów czerpał inspirację ze skarbnicy polskiej muzyki ludowej (w szczególności Śląska i Podkarpacia), dawnej oraz sakralnej.

Będziemy mogli usłyszeć również Pro memoria - utwór na fortepian i orkiestrę, skomponowany przez kompozytora, pianistę i animatora życia muzycznego Tadeusza Trojanowskiego, obchodzącego w tym roku jubileusz 40-lecia swojej pracy artystycznej. W swoim dorobku twórczym ma wiele utworów o zróżnicowanych zestawach wykonawczych, często bardzo klasycznych w formie i ekspresji. Jego kompozycje kojarzą się z muzyką filmową, nastrojową i pełną barw.

Na zakończenie koncertu zabrzmi Suita oparta na motywach muzycznych ze starych polskich seriali filmowych. Melomani będą mogli usłyszeć znane melodie, m.in. tematy z filmów Polskie drogi, Lalka, Janosik, Dom, Czarne chmury.

Kalejdoskop polskiej muzyki zaprezentują: Radomska Orkiestra Kameralna, Aleksandra Demowska-Madejska na altówce, Adam Eljasiński na klarnecie, Michał Drewnowski na fortepianie oraz Wojciech Błażejczyk, który za pomocą elektroniki ubarwi brzmienie instrumentów.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie” realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Informacja o biletach – na stronie: http://rok.art.pl

Na program wieczoru złożą się wybitne kompozycje na głos i orkiestrę najznamienitszych twórców muzyki polskiej XX i XXI wieku. W bogatej ofercie repertuarowej wieczoru znalazły się m.in. Chantefleurs et chantefables Witolda Lutosławskiego na sopran i orkiestrę, Cztery sonety miłosne do słów Williama Szekspira Tadeusza Bairda na baryton i orkiestrę, Abschied z VIII Symfonii „Pieśni przemijania” Krzysztofa Pendereckiego na sopran, mezzosopran i orkiestrę oraz III Symfonia „Symfonia pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego. Wystąpią soliści Opery Krakowskiej: Monika Korybalska, Katarzyna Oleś-Blacha i Adam Szerszeń oraz Orkiestra Opery Krakowskiej pod dyrekcją Tomasza Tokarczyka.

Nad przebiegiem całości tego szczególnego wydarzenia, którego kierownikiem artystycznym jest Katarzyna Oleś-Blacha, od strony dramaturgicznej i plastycznej czuwać będzie duet artystyczny: Laco Adamik i Barbara Kędzierska.

Bilety w cenie 40-60 zł do nabycia w Kasie Opery oraz online na stronie internetowej Opery Krakowskiej. Kolejne koncerty w ramach cyklu „Pieśń - Teatr Słowa” odbędą się w kwietniu, maju i czerwcu.

Szczegółowe informacje: www.opera.krakow.pl 

Miłość i zazdrość, zemsta i boskie znaki – taka jest Semiramida, wielka opera poważna Gioachino Rossiniego. Libretto nie ma nic wspólnego z historyczną królową Semiramidą (tą od babilońskich wiszących ogrodów), ale jest okazją do zaprezentowania kunsztu śpiewaczego na najwyższym poziomie. Opera stawia olbrzymie wymagania przed wykonawcami. Sopranowa partia Semiramidy jest jedną z nielicznych popisowych ról napisanych przez Rossiniego dla tego typu głosu. Wielka aria w ogrodzie i duet z Arsacesem, pełne ozdobników, to klejnoty do korony każdego sopranu koloraturowego. Nie mniej najeżona trudnościami jest partia wojownika Arsacesa – ukochanego i, jak się okazuje ostatecznie, syna Semiramidy. Jest to tzw. rola spodenkowa, czyli rola męska przewidziana do wykonywania przez kobietę.

W głównych rolach usłyszymy śpiewaków specjalizujących się w stylu belcanto. W roli tytułowej wystąpi amerykańska sopranistka Angela Meade. Jej zaginionym synem Arsacesem będzie mezzosopranistka Elizabeth DeShong. W roli hinduskiego księcia Idrenusa usłyszymy meksykańskiego tenora Javiera Camarenę, a jako książę Assur wystąpi rosyjski bas Ildar Abdrazakov. Dyryguje Maurizio Benini.

Przedstawienie odbędzie się w języku oryginału (włoskim) z polskimi napisami. Lista kin, terminy pokazów oraz obsada – tutaj.

Patronat medialny nad cyklem transmisji objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://www.kinopraha.pl

Klawesynistka Gośka Isphording ukończyła krakowską Akademię Muzyczną, później doskonaliła swoje umiejętności w Holandii, Belgii i Izraelu. Dziś sama wykłada techniki klawesynowe w konserwatorium w Amsterdamie. Jest laureatką Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie. Grywa w zespole – Roentgen Connection, którego jest współzałożycielką – i solo, a zapisem jej unikalnych interpretacji muzyki współczesnej na historycznych instrumentach jest album Per Clavicembalo Moderno.

W Tychach Gośka Isphording zaprezentuje utwory napisane na klawesyn, wideo i taśmę autorstwa Louisa Andriessena i Marijke van Warmerdam, Pierre’a Jodlowskiego oraz Arnouda Noordegraafa. Gwoździem programu będzie premiera Sequenza 2 Cezarego Duchnowskiego, podczas której kompozytor dołączy na scenie do klawesynistki, by wykonać partię live electronics.

Więcej – na stronie: http://www.aukso.pl

Po fenomenalnym koncercie z Wyntonem Marsalisem i Jazz at Lincoln Center Orchestra zespół wystąpi z rodzinnym duetem – Krzysztofem i Jakubem Jakowiczami, a także z młodą utalentowaną skrzypaczką Inés Issel Burzyńską. Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus poprowadzi Agnieszka Duczmal.

Krzysztof Jakowicz, to wybitny polski skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego, któremu kompozytor powierzył polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych. Na zaproszenie Lutosławskiego, skrzypek wykonywał dzieła kompozytora pod jego batutą w ważnych centrach muzycznych świata. Artysta otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień m. in. nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania muzyki współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanych). Jest wielokrotnie zapraszany do udziału w festiwalach o światowej renomie.

Jakub Jakowicz gry na skrzypcach uczył się u swojego ojca. Koncertuje od 11 roku życia. W 1998 roku, na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, wystąpił na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie, prezentując Capriccio per violino e Orchestra pod batutą Jerzego Maksymiuka. W 2001 skrzypek zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Od tego czasu występował jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami oraz współpracował ze światowej sławy dyrygentami.

Usłyszymy także młodą skrzypaczkę urodzoną w Hiszpanii Ines Issel Burzyńską, która naukę gry na skrzypcach rozpoczęła u swojej mamy Iwony Burzyńskiej. Od roku akademickiego 2012–2013 jest studentką w Wyższej Szkole Muzycznej Królowej Zofii w Madrycie w Katedrze skrzypiec prof. Zakhara Brona. Otrzymała stypendium Fundacji Albéniz, stypendium Fundacji Puig oraz stypendium Zrzeszenia Muzyków i Kompozytorów Hiszpanii.

Artyści zaprezentują St. Paul’s Suite op. 29 nr 2 Gustawa Holsta, Introdukcję i rondo capriccioso op. 28 Camille Saint-Saënsa, Serenadę na orkiestrę smyczkową Piotra Czajkowskiego oraz Concerto „Liliowe” na dwoje skrzypiec i smyczki Sławomira Czarneckiego.

Koncert został objęty Patronatem Honorowym Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka i Prezydenta Miasta Poznania Jacka Jaśkowiaka. Mecenasem koncertu jest Miasto Poznań.

Więcej informacji na www.amadeus.pl 

Doskonale wytańczona narracja okraszona jest przepięknymi kostiumami i imponującymi wizualizacjami. Silne emocje i piękno tańca w najczystszej postaci. Czy miłość kobiety może sprowadzić ją na samo dno? Czy w opanowanym przez mężczyzn świecie jest w stanie ocalić swoją godność? Spektakl inspirowany filmem Waleriana Borowczyka okrzykniętym największym skandalem polskiego kina i równie głośną książką Stefana Żeromskiego o tym samym tytule. Historia kobiety osamotnionej w świecie mężczyzn. Kobiety, która wiedziona namiętnościami trafia na samo dno. Kobiety, która od tego dna potrafi się odbić i ocalić pierwiastek siebie. Również historia świata. Świata, w którym nasze emocje, uczucia i słabości są obserwowane jak w sklepowej witrynie.

Balet Dzieje grzechu to spotkanie z literaturą, a nawet z… filmem. Spektakl zyskał wyraz filmowy, stając się baletem fabularnym, taneczną adaptacją opowiadanej treści. Karol Urbański, twórca tego spektaklu, zilustrował opowieść muzyką z epoki – późnoromantycznymi poematami symfonicznymi Mieczysława Karłowicza, które zaprezentuje Orkiestra Opery na Zamku pod dyrekcją Jerzego Wołosiuka. Solowe partie wokalne wykonają Joanna Tylkowska-Drożdż i Paweł Wolski.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.opera.szczecin.pl

„StARTer. W stronę muzyki” to cykl koncertów prezentujących najwybitniejszych uczniów szkół muzycznych z trójmiasta, a w dalszych zamierzeniach – z województwa pomorskiego. Niepisaną zasadą przedkonkursowych zmagań jest udział w otwartych koncertach dla publiczności, aby oswoić tremę i nabyć sceniczne umiejętności. Dlatego NCK umożliwia młodym muzykom prezentacje w swojej przestrzeni.

Podczas najbliższego koncertu zaprezentują się pianiści z Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej z Gdańska (ul. Gnilna), z klasy fortepianu dr hab. Elżbiety Pasierowskiej-Kołodziej. Wszyscy młodzi artyści są już laureatami wielu prestiżowych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów. Każdy z nich zagra około 20 minutowy program, zgodny z założeniami konkursowymi.

Pianiści Piotr Czerwiński, Zuzanna Jargieło, Kacper Kukliński i Jan Walczak wykonają utwory J. S. Bacha, B. Bartóka, F. Chopina, C. Debussy’ego, F. Mendelssohna, F. Liszta, S. Prokofiewa i W. Lutosławskiego. Wstęp na koncert jest wolny.

Festiwal został powołany do życia w 2004 roku pod honorowym patronatem Profesora Adama Kaczyńskiego, nieżyjącego już twórcy legendarnego zespołu MW2 i wieloletniego kierownika Katedry Interpretacji Muzyki Współczesnej Akademii Muzycznej w Krakowie. W ramach festiwalu w cyklu dwuletnim odbywają się dwa konkursy: kompozytorski i wykonawczy, a jego celem jest promowanie współczesnych trendów, technik kompozytorskich i wykonawczych wśród uczniów i pedagogów szkół muzycznych na poziomie pierwszego i drugiego stopnia nauczania.

Tegoroczny konkurs wykonawczy znalazł się na liście wydarzeń rekomendowanych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a obradom międzynarodowego Jury złożonego z wybitnych specjalistów w zakresie muzyki współczesnej przewodniczyć będzie Profesor Zdzisław Łapiński.

Konkursowi towarzyszyć będzie bogaty program wydarzeń towarzyszących: warsztaty nowych technik kompozytorskich i instrumentoznawstwa (Maciej Jabłoński, Michał Jakub Papara), wykłady o muzyce najnowszej (Barbara Bogunia) oraz specjalne koncerty w wykonaniu dotychczasowych laureatów konkursu i pedagogów z utworami m.in. George’a Crumba, Arvo Pärta, Witolda Lutosławskiego, Gary’ego Schockera i Leszka Wojtala. Nie zabraknie akcentów nawiązujących do wkładu szkoły przy ulicy Józefińskiej w kształtowanie kultury muzycznej Krakowa, w postaci wieczoru poświęconego pamięci jej patrona Bronisława Rutkowskiego „ojca nowoczesnej polskiej organistyki” w 120-tą rocznicę urodzin z udziałem jego uczniów, organistów-wirtuozów Joachima Grubicha i Marka Stefańskiego. Wywiad ilustrowany pokazem unikatowych fotografii oraz archiwalnych nagrań przeprowadzi Mateusz Borkowski. Zabrzmią także oryginalne współczesne opracowania polskich pieśni ludowych zebranych przez Rutkowskiego w wersji na chór z towarzyszeniem fortepianu i instrumentów etnicznych.

Więcej informacji: www.sm1krakow.eu/srebrna-szybka/ 

Kilkukrotna laureatka nagrody Grammy w kategorii muzyki poważnej i artystyczna wychowanka legendarnego Herberta von Karajana zaprasza na swój recital mistrzowski do Narodowego Forum Muzyki. Anne-Sophie Mutter po raz kolejny udowodni, że doskonale odnajduje się w repertuarze z różnych epok – w programie koncertu nie zabraknie muzyki baroku i romantyzmu. Szczególne miejsce zajmie zaś muzyka polska: usłyszymy aż dwa dzieła jednego z nestorów rodzimej muzyki współczesnej, Krzysztofa Pendereckiego.

Anne-Sophie Mutter jest dziś jedną z najbardziej rozpoznawalnych skrzypaczek, docenianą przez melomanów na całym świecie. Niezwykły talent Mutter został doceniony przez współczesnych jej kompozytorów, a poza repertuarem klasycznym artystka wykonuje również muzykę nową. Polska publiczność z sympatią przyjęła jej współpracę z czołowymi rodzimymi kompozytorami: Witoldem Lutosławskim i Krzysztofem Pendereckim. Przyjaźń Mutter z Pendereckim zaowocowała utworami dedykowanymi słynnej skrzypaczce, z których dwa usłyszymy z estrady Sali Głównej NFM. Jednym z nich jest Duo concertante per violino e contrabbasso, zamówione przez fundację Mutter. Utwór został napisany dla artystki i jednego z jej stypendystów, Romana Patkola. La Follia per violino solo była zaś prezentem urodzinowym dla Mutter; premiera tej kompozycji odbyła się niespełna pięć lat temu w nowojorskiej Carnegie Hall. Dzieło nawiązuje do muzyki barokowej, a dla samego wykonawcy jest ogromnym wyzwaniem wirtuozowskim.

Dodatkowe informacje – na stronie http://www.nfm.wroclaw.pl

Akademia Muzyczna w Krakowie zaprasza 14 marca 2018 roku na godz. 18:30 do Sali Koncertowej przy ul św. Tomasza 43 na koncert w ramach projektu „Mosty”.

„Mosty" są cyklem koncertów-prezentacji oraz wystaw poświęconych wspaniałym muzykom, pedagogom, absolwentom i studentom związanym z Akademią Muzyczną w Krakowie. Projekt jest organizowany przez Katedry: Kameralistyki, Kompozycji oraz Teorii i Interpretacji Dzieła Muzycznego. Tym razem wieczór zostanie dedykowany wybitnym postaciom krakowskiego świata muzycznego: prof. Krystynie Moszumańskiej-Nazar, prof. Marii Fieldorf i prof. Zbigniewowi Szlezerowi.

W cyklu prawykonań usłyszymy Concertato na kanwie muzyki K. Moszumańskiej na instrumenty perkusyjne (2018) dr hab. Magdaleny Długosz, Poco divertimento na wiolonczelę i fortepian (2018) prof. Anny Zawadzkiej-Gołosz oraz Z powyginanych figur gobeliny na perkusję, wiolonczelę, fortepian na cztery ręce, dwie piły i warstwę elektroakustyczną (2018) mgr. Kamila Kruka, w wykonaniu którego udział weźmie sam kompozytor. Utwory zaprezentują: perkusiści Jan Pilch i Tomasz Sobaniec, wiolonczelistka Barbara Łypik-Sobaniec, pianiści Monika Wilińska-Tarcholik, Milena Kędra i Monika Płachta. W drugiej części koncertu zespół studentów Akademii Muzycznej pod dyrekcją Stanisława Welanyka wykona Music for five Krystyny Moszumańskiej-Nazar.

Wstęp na koncert jest wolny.

Dodatkowe informacje – na stronie: https://www.amuz.krakow.pl

Podczas 15 dni festiwalowych zaplanowanych zostało 13 koncertów symfonicznych, 3 koncerty kameralne oraz 2 recitale pianistyczne. Zaproszenie Elżbiety Pendereckiej, dyrektora generalnego Festiwalu, przyjęły gwiazdy muzyczne tej miary co skrzypaczka Anne Sophie Mutter, pianiści: Krystian Zimerman, Rudolf Buchbinder, wiolonczelista Steven Isserlis, mistrzowie batuty: Christoph Eschenbach, Lawrence Foster, Leonard Slatkin, Cristian Măcelaru, JoAnn Falletta, David Afkham oraz znakomite krajowe i zagraniczne zespoły filharmoniczne, m.in. Buffalo Philharmonic Orchestra, Israel Camerata Jerusalem, Junge Deutsche Philharmonie.

22. edycja Wielkanocnego Festiwalu w sposób szczególny zaakcentuje obchodzone w roku 2018 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. W programie koncertów pojawią się zarówno najwybitniejsze dzieła polskiej literatury muzycznej w interpretacji światowej sławy muzyków, jak i wystąpią z recitalami wybitni polscy młodzi pianiści, stojący u progu międzynarodowych karier: Szymon Nehring, Krzysztof Książek, Łukasz Krupiński. W programach festiwalowych koncertów zaznaczone zostały także przypadające w roku 2018 wielkie rocznice muzyczne – 100. urodzin Leonarda Bernsteina, 85. rocznica urodzin Krzysztofa Pendereckiego i Henryka Mikołaja Góreckiego, 125. rocznica urodzin George’a Gershwina.

Wielkanocny Festiwal zainauguruje Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej pod batutą Jacka Kaspszyka, który poprowadzi III Symfonię patrona festiwalu oraz wraz z Krystianem Zimermanem wykona II Symfonię „The Edge of Anxiety” Leonarda Bernsteina. W koncercie finałowym usłyszymy Stabat Mater A. Dvořáka pod dyrekcją Christopha Eschenbacha, ze znakomitymi solistami: Genią Kühmeier (sopran), Michelle Breedt (mezzosopran), Stevem Davislim (tenor) i Mikhailem Petrenko (bas).

Zgodnie z tradycją główny nurt koncertowy uzupełniają cykliczne wydarzenia towarzyszące: Wystawa Manuskryptów Muzycznych w Bibliotece Jagiellońskiej i Międzynarodowe Sympozjum Naukowe, a także mistrzowski kurs pianistyczny prowadzony przez Dmitrija Alexeeva.

Szczegółowy program dostępny jest na stronie: http://beethoven.org.pl

Pochodzący z Tajwanu dyrygent Su-Han Yang studiuje w Hochschule für Musik Hanns Eisler w Berlinie. Koncert Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina pod dyrekcją Su-Han Yanga rozpocznie Mała suita Witolda Lutosławskiego, oparta na tradycyjnych polskich melodiach. Następnie skrzypek Jakub Jakowicz, ostatni uczeń wybitnego pedagoga Tadeusza Wrońskiego, wystąpi jako solista w Koncercie na skrzypce i orkiestrę smyczkową Andrzeja Panufnika. Dzieło, powstałe na zamówienie Yehudi Menuhina, ma charakter osobisty: przyznając soliście absolutny prymat w ramach formy – lokuje się na antypodach pustej wirtuozerii. „Potraktowałem skrzypce jako instrument śpiewający, którym, jak sądzę, nadal pozostają...” – mówił kompozytor.

Po przerwie usłyszymy muzykę Maurice’a Ravela. Przepiękna Pavana na śmierć Infantki zajmuje wysokie miejsce na liście najsmutniejszych kompozycji sporządzonej przez BBC. Z kolei wielbione później (i do dziś) Boléro podczas premiery wersji koncertowej (1928) poniosło klęską. Konstrukcja utworu, szokująca w swej prostocie, początkowo była dla publiczności nie do przyjęcia.

O historii powstania tych utworów opowie podczas spotkania przedkoncertowego Piotr Matwiejczuk; początek o godz. 18.15.

Informacja o biletach – na stronie: http://filharmonia.lodz.pl

16 marca 2018 roku o godz. 19.00 w Filharmonii Świętokrzyskiej odbędzie się premiera spektaklu dźwiękowego na głosy młodzieży, orkiestrę i live electronics Nie podoba mi się (Dźwiękowisko III) autorstwa Lidii Zielińskiej.

Wieczór rozpocznie kompozycja Lidii Zielińskiej pt. Kieleckie pory roku prawykonywana w Radomiu w 2015, napisana na zamówienie Radomskiej Orkiestry Kameralnej i nosząca wówczas tytuł Radomskie pory roku. Ze względu na charakter partii improwizowanej wykonanie w Kielcach opatrzone zostało tytułem Kieleckie pory roku. Jest to utwór parateatralny, w który udział bierze młodzież gimnazjalna, dwójka flecistów, orkiestra smyczkowa i media elektroakustyczne.

Swoją premierę będzie miało drugie dzieło Lidii Zielińskiej Nie podoba mi się (Dźwiękowisko III), które powstało w ramach Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. Tematyka utworu odnosi się do zainteresowań grupy wiekowej ludzi stojących u progu dorosłości. Jest to próba dostrzeżenia i zrozumienia kilku kwestii istotnych w tym wieku, m.in.: problem agresji lękowej, przyczyny mowy nienawiści, instynkt stadny, umiejętność odmowy, prywatność, wartość wspólnych działań, świadomość konsekwencji, odpowiedzialność, samodoskonalenie. Kompozycja pomyślana jest jako spektakl dźwiękowy o narracji muzycznej, ale brzmieniach wywodzących się niemal wyłącznie z głosu ludzkiego. Istotą utworu jest praca warsztatowa z młodzieżą licealną, ukazanie im bogactwa brzmień wokalnych i możliwości kreowania z nich sugestywnych opowieści. W trakcie warsztatów uczniowie IV Liceum Ogólnokształcącego i Gimnazjum nr 23 w Kielcach eksperymentować będzie z możliwościami mikrofonów, dobierze odpowiednie przetworzenia elektroniczne, zbuduje różnorakie faktury dźwiękowe w analogii do ich doświadczeń z życia codziennego, pozna bogactwo możliwości niuansowania wszelkich wypowiedzi dźwiękowych, także tych stosowanych w codziennym porozumiewaniu się i związanych z kulturą osobistą. Jednocześnie celem warsztatów oraz prób młodzieży z orkiestrą jest uczenie się sztuki wzajemnego słuchania, współpracy i elastyczności, dyscypliny synchronizacyjnej i realizacja innych, podobnych celów wychowawczych.

Orkiestra Filharmonii Śląskiej – o szczególnym doborze instrumentów – pod dyrekcją Jacka Rogali zapewni ciągłość narracji muzycznej. W drugiej części wieczoru publiczność wysłucha Czterech pór roku Antonia Vivaldiego, stanowiących kanwę Kieleckich pór roku.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://filharmonia.kielce.com.pl

To niezwykłe wydarzenie, zapoczątkowane przez wybitnego kompozytora Tadeusza Szeligowskiego, ponownie zgromadzi znakomitych muzyków, których usłyszeć będzie można podczas 15 koncertów. Festiwal skierowany jest nie tylko do odbiorców niezwiązanych na co dzień ze środowiskiem muzycznym, ale także do znawców muzyki chcących poznać najnowsze utwory w doskonałym wykonaniu.

Festiwal zainauguruje koncert Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej pod batutą Jakuba Chrenowicza, podczas którego zabrzmią Łańcuch II. Dialog na skrzypce i orkiestrę Witolda Lutosławskiego, Trzy utwory w dawnym stylu Krzysztofa Pendereckiego i Trzy utwory w dawnym stylu Henryka Mikołaja Góreckiego. Ponadto zespół prawykona Morze traw na orkiestrę Janusza Stalmierskiego. Podczas Festiwalu odbędzie się kilka premier dzieł polskich twórców. 18 marca Wieniawski Kwartet prawykona utwory Strumień czasu – Trwanie Agnieszki Zdrojek-Suchodolskiej i Weast / Zawschód Jerzego Zieleniaka. 19 marca Duet Soprancello po raz pierwszy zaprezentuje publiczności Psalm 131 na sopran i wiolonczelę Katarzyny Kwiecień-Długosz i Brevis Jakuba Polaczyka, zaś Sinfonietta Pomerania – Koncert na fortepian i małą orkiestrę Zbigniewa Kozuba oraz utwór Ex imo mari na orkiestrę kameralną Moniki Kędziory, który powstał w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie” realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. Duet Manko Zapała wykona po raz pierwszy 20 marca kompozycję No meaning detected na skrzypce i elektronikę Rafała Zapały. Tego samego dnia usłyszymy nowy utwór Tomasza Skweresa Meledictio na flet prosty, flet altowy, harfę i klawesyn w interpretacji Ensemble airborne extended (Austria). Sonoristic trio na klarnet, wiolonczelę, fortepian i elektronikę Piotra Pawlika prawykona 21 marca Meta Ensemble. Podczas koncertów 22 marca odbędzie się premiera kompozycji Wojciecha Ziemowita Zycha Flarea na flet i harfę w wykonaniu duetu Fl:Ar-Art, zaś Barbara Borowicz i Bartosz Sałdan zaprezentują publiczności po raz pierwszy Reflexion na klarnet i perkusję Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej.

Patronat medialny nad Festiwalem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Program dostępny jest na stronie Festiwalu.

Na program koncertów złożyły się utwory polskich kompozytorów: Chopina, Szymanowskiego, Lutosławskiego i Pendereckiego, tych wszystkich, których nazwiska wyraźnie zapisywały się w historii muzyki niezależnie od istnienia lub kondycji państwa polskiego. Na początek Uwertura koncertowa E-dur, napisana przez Karola Szymanowskiego w duchu fascynacji muzyką Richarda Straussa. Dalej dzieło Fryderyka Chopina, czyli artysty, którego twórczość Szymanowski uważał za jeden z „najwyższych symboli zeuropeizowanej Polski”. Jego Fantazję na tematy polskie, wśród których znajdziemy pieśń o Laurze i Filonie, dumkę z cytatem z Kurpińskiego czy ludowy kujawiak, wykona Szymon Nehring z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Krakowskiej. W dalszej części programu Paganini w wydaniu Lutosławskiego, czyli słynny 24. Kaprys a-moll, który posłużył Witoldowi Lutosławskiemu do skomponowania błyskotliwej parafrazy-wariacji dla siebie i grającego z nim w duecie na fortepianie – Andrzeja Panufnika. Publiczność w Krakowie i w Norymberdze usłyszy wersję z 1978 roku na fortepian i orkiestrę.

Wieczory koncertowe zwieńczy wykonanie II Symfonii Krzysztofa Pendereckiego, w której pobrzmiewają dalekie reminiscencje Czajkowskiego, Brucknera, Wagnera Mahlera, Sibeliusa czy Szostakowicza, ale także usłyszeć można cytat znanej na całym świecie kolędy Cicha noc. W myśl sentencji przywoływanej przez kompozytora, iż muzyki nie można zaczynać od początku, można jedynie kontynuować.

Ramy koncertu stanowić będą utwory Johanna Sebastiana Bacha: Fantazja i Fuga c-moll oraz Passacaglia c-moll. Trzon koncertu to organowe improwizacje, które w połączeniu z krótkimi rozważaniami nawiązującymi do siedmiu ostatnich fraz, jakie wypowiedział Chrystus na Krzyżu, stworzą muzyczno-poetyckie obrazy.

W Biblii liczba siedem jest znakiem doskonałości. W XII wieku wielu twórców starało się na podstawie czterech Ewangelii stworzyć spójną opowieść o życiu Jezusa. W ten sposób zebrano ostatnie słowa, które Jezus wypowiedział na krzyżu, a które stały się wkrótce treścią rozważań: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią!; Zaprawdę, powiadam ci: dziś ze mną będziesz w raju; Niewiasto, oto syn Twój. Oto Matka twoja; Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?; Pragnę; Wykonało się; Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego”.

Wykonawcami będą: prof. Tomasz Adam Nowak – organista, absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie organów Joachima Grubicha, studiów organowych w Monachium u Franza Lehrndorfera, Amsterdamie u Ewalda Kooimana oraz w Paryżu u Marie-Claire Alain, laureat wielu międzynarodowych konkursów organowych, na stałe pracujący w Niemczech oraz krakowski aktor Przemysław Branny, absolwent PWST w Krakowie, który debiutował w Teatrze STU; na stałe związany z Teatrem Bagatela, gdzie pełni również funkcję asystenta reżysera. Jest zarówno aktorem dramatycznym, jak i śpiewającym.

Za scenariusz i kierownictwo artystyczne wydarzenia odpowiada Marek Walczak, organista kościoła Miłosierdzia Bożego na Wzgórzach Krzesławickich.

Wstęp na koncert jest bezpłatny.

Tango Sławomira Mrożka, jedna z pereł polskiego dramatu, to w swojej dwuznaczności, ponadczasowości materiał wręcz wymarzony do eksperymentu z formą i konwencją. Fakt, że do dzisiaj nikt nie podjął ryzyka przełożenia dramatu na język opery jest tyle samo zdumiewający, jak intrygujący. Nie bez znaczenia jest fakt, że specyfika dzieła należącego do kanonu literatury wymaga czegoś więcej niż tylko oprawienia muzyką. Bezspornie fakt, że od strony kompozytorskiej podjął się tego trudnego zadania Michał Dobrzyński, staje się gwarantem umiejętnego połączenia współczesnego warsztatu kompozytorskiego najwyższych lotów ze zrozumieniem specyfiki literackiego pierwowzoru. Nie bez znaczenia jest tu fakt, że sam Dobrzyński w mistrzowski sposób przełożył już na język współczesnej opery Operetkę Witolda Gombrowicza i to tak udanie, że zarówno opinie krytyków jak i melomanów były jednogłośne: znakomicie. A warto zauważyć, że ta jednogłośność ocen nie jest efemeryczna. Sukces potwierdziło zaproszenie na festiwal oper kameralnych w Wiedniu, skąd transmitowała je telewizja ARTE.

Opera jako sztuka daje możliwość doskonała ukazania wieloznaczności literackiego pierwowzoru. Do typowych środków wyrazu, typowego arsenału scenicznego dramatu, dochodzi walor muzyki, frazy, budowania napięcia, konfliktu, dźwiękiem, muzyką. To bezspornie idzie w parze z wieloznacznością i wielopłaszczyznowością akcji dzieła Mrożka. Mnogość konfliktów, odmienności odczytywania ich intencji, czy wreszcie samego przekazu w myśl akademickiego „co autor chciał nam przez to powiedzieć” to pole popisu w konwencji opery. Biorąc pod uwagę warsztat kompozytora, jego artyzm i doświadczenie zespołu wykonawców, można spodziewać się kontynuacji sukcesu Operetki, a samo Tango bezspornie wpisze się na karty najnowszej historii Warszawskiej Opery Kameralnej.

Informacja o biletach – na stronie: www.operakameralna.pl

„Lub-smyki” jest cyklicznym wydarzeniem, skierowanym do najmłodszej lubelskiej publiczności – niemowląt i dzieci młodszych do 0-3 lat. Na czas koncertu muzyczna przestrzeń Sali Koncertowej Filharmonii jest przygotowana z uwzględnieniem szczególnych potrzeb małych odbiorców sztuki. Dzieci wraz z rodzicami i opiekunami słuchają koncertu na scenie siedząc na specjalnie przygotowanych dywanikach.

„Tańcowały dwa Michały, jeden duży drugi mały” to muzyczna zabawa ludowa, należąca do kanonu repertuaru dziecięcego. Tradycyjne dziecięce piosenki i zabawy przekazywane z pokolenia na pokolenie stanowią podwaliny rozwoju muzycznego dzieci, ale także są inspiracją dla wielkich kompozytorów. Przygotowany przez muzyków „aktywny koncert” upłynie w klimacie tradycyjnych zabaw, wyliczanek i rymowanek, które wykonają wspólnie z dziećmi. Nie zabraknie jednak owych tradycyjnych melodii w opracowaniach największych mistrzów m. in. Stanisława Moniuszki i Ludomira Różyckiego.

W wydarzeniu wezmą udział muzycy lubelscy: baryton Grzegorz Pazik, pianistka Agnieszka Schulz-Brzyska oraz Męski Zespół Śpiewaczy „Pojezierze”. Śpiewacy kultywują tradycje muzyczne z obszaru Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Pieśni z tej krainy geograficznej pokazują przeplatające się wpływy tradycji Lubelszczyzny, Podlasie, Polesia oraz Ukrainy. Zespół posiada w swoim repertuarze utwory religijne, obrzędowe, weselne oraz dziecięce istniejące w tradycji ustnej przekazywanej z pokolenia na pokolenie.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.filharmonialubelska.pl

Cztery kilogramy nut, po jednym z każdej Pory Roku, szczypta talentu skrzypcowego, dwie szczypty talentu wokalnego i pół łyżeczki poetyckiego tekstu. Składniki dokładnie mieszamy i cierpliwie czekamy aż powstanie apetyczne... ciasteczko! To niezawodny przepis na znakomitą muzyczną ucztę. Polska Filharmonia Bałtycka zaprasza na familijny koncert ze słynnymi Czterema porami roku Antonio Vivaldiego i piosenkami opartymi na motywach arcydzieła, które skomponował dr hab. Piotr Salaber, profesor Wydziału Dyrygentury, Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej imienia Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, laureat nagrody Honorowa Perła Polskiej Gospodarki w dziedzinie Kultura.

Dzieci i dorośli wyruszą w niezwykłą podróż po muzycznych porach roku. Główny bohater Vivaldi będzie szukał inspiracji do stworzenia najpiękniejszego koncertu wszech czasów. Zafascynowany wiosennym śpiewem słowika psróbuje rozszyfrować ptasi alfabet. Zbudzony z letniego snu przez odgłosy nadchodzącej burzy chętnie będzie się bawił dźwiękami i tonacjami barw. Na jesiennym straganie w bajeczny sposób ożywi dary natury, tocząc z nimi zabawne spory o wyższości dźwięku C nad D. Zimą zaprosi do rodzinnego domu i przy kominku będzie snuł wzruszającą opowieść o choince i Świętym Mikołaju. Z pudełek z prezentami odpakuje wzruszające wspomnienia, a najpiękniejsze z nich ozdobi muzyką.

W koncercie wezmą udział aktorzy Bogdan Smagacki i Maja Gadzińska, klawesynista Aleksander Przeradowski, soliści baletu Opery Bałtyckiej oraz Orkiestra kameralna pod dyrekcją Natalii Walewskiej.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.filharmonia.gda.pl

Wystąpią zespoły zrzeszone w Polskim Związku Chórów i Orkiestr: Warszawski Chór Zeński „Harfa” pod dyrekcją Joanny Kreizler, Ekumeniczny Chór Kameralny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego kierowany przez Pawła Hruszwickiego, Chór „Epifania”, którym kieruje Zuzanna Falkowska. Podczas koncertu zabrzmią wielogłosowe utwory wykonywane a cappella takich kompozytorów, jak Ingegneri, Berchem, Lotti, Mozart, Mendelssohn, Gasparini, Deak-Bardos, Kodaly, Nees. Zostanie zaprezentowana także muzyka chóralna polskich kompozytorów, między innymi Feliksa Nowowiejskiego, Mariana Sawy, Józefa Furmanika i Antoniego Szalińskiego.

Kierownikiem artystycznym wydarzenia jest dyrygent Paweł Hruszwicki – dyrygent, śpiewak i pedagog, założyciel zespołu solistów „Recital Ensemble, kierownik Ekumenicznego Chóru Kameralnego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Warszawie, członek Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu i International Kodály Society. Koncert poprowadzi lektor radiowy i telewizyjny Andrzej Krusiewicz. Wstęp na wydarzenie jest wolny.

18 marca 2018 roku w Państwowej Filharmonii Białoruskiej w Mińsku odbędzie się koncert z okazji stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Zespół Classic-Awangard pod dyrekcją Władimira Bajdowa wykona utwory kompozytorów polskich oraz twórców białoruskich.

Organizatorami koncertu są Związek Kompozytorów Polskich, Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC, Instytut Polski w Mińsku oraz Białoruska Filharmonia Państwowa. Przedsięwzięcie sfinansowano ze środków MKiDN w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021, w ramach programu dotacyjnego Instytutu Adama Mickiewicza „Kulturalne pomosty”.

„Tym koncertem chcemy uczcić setną rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku. Po 123 latach zaborów, kiedy Polska istniała tylko w sercach Polaków, Rzeczpospolita wróciła na mapę Europy i świata jako niepodległe państwo. W programie koncertu mamy utwory Ignacego Jana Paderewskiego, wielkiego pianisty i wybitnego kompozytora, ale także polityka. Dzięki niemu sprawa niepodległości Polski zyskała poparcie Stanów Zjednoczonych Ameryki, a on sam został – choć na krótko – pierwszym premierem polskiego rządu po odzyskaniu niepodległości. Są w programie również utwory Karola Szymanowskiego, najwybitniejszego kompozytora niepodległej Polski, odrodzonej w 1918 roku. Wraz z nią narodziła się w polskiej sztuce awangarda, a Szymanowski był w dziedzinie muzyki jej ojcem. Odwołuje się do tej międzywojennej awangardy Zygmunt Krauze, współczesny kompozytor o wyjątkowo wyrazistym indywidualnym rysie. Sięga on do wzorca „unizmu”, kierunku stworzonego po odzyskaniu niepodległości przez Władysława Strzemińskiego, jednego z najważniejszych malarzy i teoretyków tamtej nowej polskiej awangardy. Twórczość tych i innych polskich kompozytorów dopełni utwór białoruskiego kompozytora Dzmitryja Łybina Podróż z Krakowa do Wiednia.” – zaznacza Mieczysław Kominek, Prezes Związku Kompozytorów Polskich.

Dyrekcja Białoruskiej Filharmonii Państwowej podkreśla: „Koncert ten będzie muzycznym prezentem dla sąsiedniej Rzeczypospolitej Polskiej z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości i po raz kolejny potwierdzi długie i bliskie przyjacielskie relacje między naszymi republikami”.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Dodatkowe informacje – na stronie Białoruskiej Filharmonii Państwowej.

Więcej na temat wydarzeń związanych z polską kulturą na całym świecie: www.culture.pl 

Kolejna premiera z cyklu „Opera w filharmonii” będzie wyjątkowym wydarzeniem. Po raz pierwszy zaprezentowana zostanie opera dla dzieci powstała w 2017 roku na specjalne zamówienie Filharmonii Narodowej. Głównym bohaterem przedstawienia Król Midas w rękach bogów w reżyserii Jitki Stokalskiej jest mityczny król Midas. Jego historia jest powszechnie znana i przez swą prostotę, a zarazem mądrość przemawia tak do dorosłych, jak i do dzieci. Król Midas zasłynął z zamiłowania do bogactwa oraz z tego, że przyprawiono mu ośle uszy. Podobnie jak inne postacie z mitologii, był igraszką w rękach bogów. Dlatego na scenie pojawią się tym razem mieszkańcy Olimpu, którzy mimo swego boskiego pochodzenia wcale nie są wolni od ludzkich słabości i przywar.

Nowością tej opery jest również obsada. Obok fortepianu pełniącego rolę orkiestry pojawi się złocisty puzon, który będzie symbolizował władcę o oślich uszach.

Utwór prawykonają: Magda Beucher (sopran), Krzysztof Ciupiński-Świątek (tenor), Karol Skwara (bas), Piotr Wróbel (puzon), Maurycy Stawujak (fortepian). Poprowadzi wydarzenie Katarzyna Podlasińska.

Informacja o biletach: http://filharmonia.pl

Zgodnie z tradycją główny nurt koncertowy uzupełniają cykliczne wydarzenia towarzyszące: Wystawa Manuskryptów Muzycznych w Bibliotece Jagiellońskiej i Międzynarodowe Sympozjum Naukowe. Sympozjum stanowi muzyczno-naukowo-humanistyczną refleksję o muzyce Beethovena i jej wpływie na twórczość innych kompozytorów. Owocem sympozjum są książki, dokumentujące referaty sesji (pierwsza książka zawiera referaty z lat 1997, 1998, 1999, druga – z lat 2000, 2001, 2002), opublikowane w dwóch wersjach językowych: polskiej i obcojęzycznej.

W tym roku udział w konferencji wezmą naukowcy z różnych kontynentów, w tym Irena Poniatowska (NIFC), Helmut Loos (Universität Leipzig), Susana Zapke (Musik und Kunst Privatuniversität der Stadt Wien), Michael Heinemann (Hochschule für Musik Dresden), Hermann Jung (Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Mannheim), Marcin Trzęsiok (Akademia Muzyczna w Katowicach), Christine Siegert (Beethoven-Haus Bonn), Ewa Schreiber (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Liu Xiaolong(Peking University), Maciej Negrey (Akademia Muzyczna w Krakowie), Ryszard Daniel Golianek (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Siglind Bruhn (University of Michigan, USA), Małgorzata Grajter (Akademia Muzyczna w Łodzi).

Zostaną wygłoszone referaty tak o twórczości Beethovena, jak również o polskiej muzyce XIX–XX wieku: Katarzyna Szymańska-Stułka (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa) Romana Palestra drogi do wolności, Teresa Malecka (Akademia Muzyczna w Krakowie) Muzyka polska drugiej połowy XX wieku, jako droga do nowej niepodległości (1989), Iwona Sowińska-Fruhtrunk (Akademia Muzyczna w Krakowie) Idea wolności i jej muzyczna reprezentacja w „Ocalałym z Warszawy” op. 46 Arnolda Schoenberga i „Kadiszu” Krzysztofa Pendereckiego.

Więcej – na stronie: http://beethoven.org.pl