opisy płyt (F)

Płyta z koncertami fortepianowymi Fryderyka Chopina jest trzecią publikacją zwycięzcy Konkursu Chopinowskiego z 2005 roku zrealizowaną dla Deutsche Grammophon (po Sonatach Haydna, Mozarta i Beethovena – CD 00289 477 7952 i Preludiach Chopina – CD 00289 477 7324). Rafał Blechacz nagrał ją w lipcu 2009 roku w znanej z doskonałej akustyki sali Concertgebouw z udziałem słynnej amsterdamskiej Królewskiej Orkiestry pod dyrekcją Maestro Jerzego Semkowa. Rejestracja Koncertu e-moll pochodzi z koncertu, natomiast wybrana na płytę wersja Koncertu f-moll to nagranie studyjne, które poprzedziło występ publiczny. W wywiadzie udzielonym dla „Muzyki21” (nr 10 z października 2009) Blechacz zwierzył się:

„Już podczas pierwszych moich rozmów z Deutsche Grammophon powiedziałem, że chciałbym nagrać koncerty Chopina, by podkreślić Rok Chopinowski, ale z taką orkiestrą i dyrygentem, z którymi najlepiej będzie mi się pracowało. (…) Już przy pierwszym zetknięciu się z Concertgebouw w Amsterdamie (grałem wtedy II Koncert fortepianowy g-moll Saint-Saënsa) uświadomiłem sobie, że z tą orkiestrą koncerty Chopina brzmiałyby wspaniale! Zachwyciło mnie aksamitne, ciepłe i bardzo miękkie brzmienie zespołu, szczególnie barwa smyczków, a także instrumentów dętych. (…) W utworach Chopina pianista często stosuje tempo rubato. Orkiestra powinna być w takich momentach bardzo elastyczna i czujna by towarzyszyć soliście i podążać za nim. Orkiestra Królewska w Amsterdamie była właśnie taka – muzycy doskonale mnie wyczuwali i rozumieli.”

Interpretacje Rafała Blechacza wyróżnia z jednej strony niezwykłe wyczucie emocjonalnych niuansów muzyki Chopina, z drugiej zaś – naturalność i lekkość prowadzenia niewymuszonej narracji. Szczególnie błyskotliwie i młodzieńczo brzmią finałowe kadencje obu Koncertów, natomiast środkowe, wolne części zachwycają wdziękiem i delikatnością. Tak ważne dla pianisty tempo rubato, subtelne zwolnienia i przyspieszenia, w połączeniu z miękką, aksamitną barwą instrumentu pozwoliły mu zbudować nastrój pełen poezji i nieuchwytnego piękna. Mistrzowska Royal Concertgebouw Orchestra pod batutą Jerzego Semkowa idealnie dopełnia i podkreśla muzyczną narrację prowadzoną przez solistę.