Marcin Gumiela Muzyka sakralna Stabat Mater na chór mieszany Pater Noster na chór mieszany Laudate Dominum na dwa chóry mieszane i męski zespół wokalny nie jak, ale dlaczego do słów ks. Jana Twardowskiego na chór mieszany i bęben wielki Apokalypsis na siedem zespołów kameralnych, dwa chóry żeńskie, dwa chóry męskie, bas solo oraz głos recytujący Wyk.: Przemysław Kummer - bas, Piotr Zaporowicz - głos recytujący, Chór i Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej, dyr. Marcin Nałęcz-Niesiołowski * DUX 2011 – DUX 0753, 63’05” |
|
Pierwsza monograficzna płyta w dorobku Marcina Gumieli powstała jako efekt jego uczestnictwa w zainicjowanym w 2007 roku programie promocyjnym „Młodzi kompozytorzy w hołdzie Fryderykowi Chopinowi”, realizowanym przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego we współpracy ze Związkiem Kompozytorów Polskich, Ambasadą Republiki Francji, Stowarzyszeniem „Willa Decjusza” i Narodowym Instytutem Audiowizualnym. Utrwalone na niej zostały nagrania pięciu utworów sakralnych, obejmujących latami powstania okres ośmiu lat. Najwcześniejszą z nich jest pieśń na chór mieszany i bęben wielki nie jak, ale dlaczego do słów ks. Jana Twardowskiego z 2002 roku, skomponowana jeszcze w okresie studiów kompozytora w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy pod kierunkiem Marka Jasińskiego. Następne trzy pieśni chóralne powstały w 2005 (Pater Noster i Laudate Dominum) oraz 2006 roku (Stabat Mater), jako prace Gumieli - studenta ostatnich dwóch lat bydgoskiej uczelni w klasie Zbigniewa Bargielskiego. Prezentację dorobku młodego twórcy zamyka najnowsza, najbardziej rozbudowana kompozycja, zbliżona w charakterze do oratorium – Apokalypsis na siedem zespołów kameralnych, dwa chóry żeńskie i dwa męskie, bas solo oraz głos recytujący, napisana w latach 2006-2010 czyli już ręką wykształconego kompozytora, doktoranta Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. We wszystkich kompozycjach Gumieli dominuje głęboka emocjonalność, łączona zarówno z nowoczesnym językiem brzmieniowym, jak i z dawnymi technikami, stosowanymi w muzyce wokalnej okresu średniowiecza i renesansu (nota contra notam, dialogowanie). Kompozytor wiernie podąża przy tym za znaczeniem religijnych tekstów, starając się muzyką wyrazić ich nastroje – od intymnie przeżywanych modlitw (Stabat Mater, Pater Noster) po poruszające siłą ekspresji sceny biblijne, z licznymi kontrastami brzmieniowymi i symboliką muzycznych gestów (siedem części Apokalypsis zatytułowanych zostało: część I – Prolog, II – Wizje prorocze, III – Wizja siedmiu trąb, IV – Bestia i fałszywy prorok, V – Walka ostateczna, VI – Nowe Jeruzalem, VII – Epilog). Anna Iwanicka-Nijakowska (2013) |
|