opisy płyt ()

-

Roman Lasocki. Skrzypce

Niniejsza płyta jest jedną z najcenniejszych pozycji w polskiej fonografii – to cyfrowa reedycja nagrań, które pierwotnie ukazały się na płytach długogrających (IV Sonata w 1987 roku – Muza SX 2436, a koncerty w 1989 roku – Muza SX2680). W roli solisty wystąpił jeden z najwybitniejszych polskich skrzypków – Roman Lasocki, który do nowego wydania dołączył własny komentarz. Opisał w nim nie tylko swoje artystyczne kontakty z rodziną Bacewiczów i Krzysztofem Meyerem, ale zawarł także wiele cennych informacji o genezie zamieszczonych na płycie interpretacji:

„Kontakty z rodziną Wielkiej Kompozytorki – Grażyny Bacewicz utrzymywałem głównie poprzez wspólną pracę artystyczną z jej bratem, wybitnym polskim pianistą kameralistą, któremu kompozytorka dedykowała dużą część swych dzieł fortepianowych, profesorem Kiejstutem Bacewiczem. [...] Dziesiątki razy graliśmy też sonaty Grażyny Bacewicz, najczęściej zaś znajdującą się na niniejszej płycie IV Sonatę na skrzypce i fortepian. Bardzo wiele artystycznych rozwiązań zapisanego na niej wykonania pochodzi ze wspólnych naszych ustaleń z Kiejstutem Bacewiczem właśnie. On też zainspirował mnie do przedstawienia wyraźnego planu architektonicznego tego klasycznie zbudowanego dzieła, ale i do nasycenia go bardzo dużą ilością emocji. Wspólne są zamysły dotyczące tempa, artykulacji, stosowania rubata, jak i rozwiązania fakturalne. Inaczej było z wykonaniem VII Koncertu skrzypcowego. Podczas analizy partytury doszliśmy z Profesorem do wniosku, iż jest ona tak dalece nasycona barwami i tyle w niej różnorodnych, oryginalnych pomysłów w zakresie instrumentacji, że wykonawca powinien unikać jakichkolwiek przerysowań i «nadinterpretacji» muzycznego tekstu.”

Z kolei o Koncercie skrzypcowym op. 12 Krzysztofa Meyera Roman Lasocki napisał, iż fascynował go od samego początku:

„To poważne, pełne filozoficznych refleksji i mistycznych uniesień dzieło, ujęło mnie zarówno maestrią rozwiązań kompozytorskich, jak i głębią mistycznych treści. [...] Ze wzruszeniem wspominam niezwykle trafne uwagi Krzysztofa, precyzyjne, ale zawsze zostawiające wykonawcy stosowny obszar wolności dla rozwiązań własnych podczas kolejnych studiów pracy nad utworem. [...] Mimo ogromu trudności, jaki utwór stawia zarówno przed orkiestrą, kapelmistrzem, jak i solistą, marzeniem moim jest, by to wspaniałe dzieło jak najczęściej gościło na estradach świata.”

Zarówno Sonatę Grażyny Bacewicz, jak i oba prezentowane na płycie koncerty skrzypcowe Roman Lasocki miał okazję wielokrotnie wykonywać na koncertach w Polsce i za granicą, także z udziałem partnerującej mu w niniejszych nagraniach znakomitej Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach pod batutą Karola Stryi.

Anna Iwanicka-Nijakowska (2013)