| A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | T | U | W | Z | Ż |
Szalonek Witold Concertino per flauto e orchestra da camera (1962) 14'35"  wydanie drukiem: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, Kraków |
|
Utwór napisany w l. 1960-62 dla Severino Gazzelloni. Czas trwania ca 14'. Concertino składa się z dwóch następujących bez przerwy części. W pierwszej części flet koncertuje z poszczególnymi grupami specyficznie podzielonej orkiestry. Kolejność i układ tych koncertujących fragmentów określają formę tej części. W drugiej – orkiestra traktowana jest z punktu widzenia walorów kolorystyczno-szmerowych. Zakończeniem jest coda będąca odwróceniem (rakiem) wstępu. Concertino jest utworem dodekafonicznym, jednakże technika ta nie występuje tu w swej formie „klasycznej". Orkiestra potraktowana została jako zespół solistów, co pozwoliło na odrzucenie skomplikowanego zapisu wartości rytmicznych. W Concertino o sprawach metrorytmicznych decyduje jednostka czasu symbolizowana odpowiedniej długości odcinkiem pięciolinii w partyturze, co powoduje, że rytmika ma w pewnym stopniu charakter ad libitum (w granicach przyjętej jednostki czasu). (tekst w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 1963) |
|