Wojciech Kilar - Krzesany Bogurodzica Riff 62 Kościelec 1909 Exodus Wyk: Chór Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie, Chór i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Witold Rowicki, dyr. Andrzej Markowski, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, dyr. Antoni Wit * Sound-Pol 1993 - SPB CD 034, DDD 73'45'' |
| Płyta stanowi doskonały autoportret jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów współczesnych - Wojciecha Kilara. Autoportret - bo wyboru utworów do nagrania, jak również zdjęcia na okładkę (Wielkiej Siklawy, największego wodospadu w Tatrach Polskich) dokonał sam artysta. Pięć zarejestrowanych kompozycji, pochodzących z lat 1962-81, daje idealne wyobrażenie na temat indywidualnego stylu Kilara. Każda z nich odkrywa jakąś prawdę o kompozytorze - jego upodobaniach, zainteresowaniach, a także o jego życiu. Najwcześniejszy Riff 62 to utwór należący jeszcze do nurtu awangardowego lat sześćdziesiątych, eksponujący przede wszystkim sonoryzm, dynamizm i ekspresję. Kolejne trzy kompozycje powstały w bliskim sąsiedztwie czasowym - Krzesany w 1974 roku, Bogurodzica w 1975, a Kościelec 1909 w roku 1976. Należą one już do innego świata brzmieniowego. Cechuje je prostota formy, częste archaizowanie i stylizowanie, a także nawiązywanie do estetyki romantyzmu. Zdradzają one również fascynację Kilara górami (Krzesany, Kościelec 1909), a także głęboką religijność kompozytora (Bogurodzica). Płytę zamyka najwcześniejsza z prezentowanych kompozycji - Exodus z 1981 roku. Inspirowana Biblijną Księgą Wyjścia odzwierciedla muzycznie obraz ludu Izraela po przejściu przez Morze Czerwone - jego radość, wiarę i chęć oddania się pod opiekę Boga. Chcąc najpełniej wyrazić owe tytułowe „wyjście”, kompozytor zastosował w utworze zasadę formalną, pokrewną słynnemu Bolero Ravela - polegającą na wielkim crescendo z użyciem jednego powtarzanego tematu (w tym przypadku melodii religijnej pieśni żydowskiej). |
|