Tadeusz Baird - Psychodrama Jutro Wyk.: Krystyna Szostek-Radkowa - mezzosopran, Jerzy Artysz - baryton, Edward Pawlak - bas, Janusz Ostrowski - aktor, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. Wojciech Michniewski, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Poznańskiej, dyr. Renard Czajkowski * Olympia 1990 - OCD 326, AAD 63'39'' |
| Swój indywidualny styl kompozytorski Tadeusz Baird ustalił w latach 60-tych, kiedy to po okresie neoklasycznym (pierwsze utwory) i wykorzystującym nowoczesne techniki (lata 50-te), zwrócił się w kierunku muzyki romantyzującej, choć nadal pozostającej w kręgu współczesnego języka brzmieniowego. Odtąd idiom kompozytorski Bairda kojarzony jest z bogactwem ekspresji, przede wszystkim lirycznej, oraz kolorystyki, a także z tematyką psychologiczną. Dwa prezentowane na płycie utwory dobrze ilustrują wszystkie te cechy. Dramat muzyczny w jednym akcie Jutro, do libretta według noweli Josepha Conrada pod tym samym tytułem, powstał w latach 1964-66. Jego akcja rozwija się na dwóch poziomach: w świecie rzeczywistym i urojonym, wymyślonym przez głównego bohatera jako „lepsze jutro”. Konflikt pomiędzy jednym i drugim, doprowadzający w rezultacie do tragedii, jest główną ideą dramatu. Wyraża go muzyka niezwykle ekspresyjna, dramatyczna, mimo, iż uzyskana czasem wręcz pojedynczymi gestami muzycznymi w partii orkiestry. Z kolei Psychodrama została napisana w 1972 roku na zamówienie Norrköpings Orkesterförening z okazji jej 60-lecia działalności. Tytuł kompozycji odnosi się do metody terapeutycznej stosowanej czasami w psychoterapii, a polegającej na odtwarzaniu przez pacjenta w formie dramatycznej jego własnych konfliktów (dramatyzacja), której celem jest wywołanie stanu katharsis. Utwór stanowi „obraz” emocji i uczuć, które nawarstwiają się w psychice człowieka. |
|