Tadeusz Baird Works for Orchestra Cztery nowele Pięć pieśni do słów Haliny Poświatowskiej Muzyka epifaniczna Cztery sonety miłosne Canzona Wyk.: Elżbieta Pańko - mezzosopran, Adam Kruszewski - baryton, Kwartet smyczkowy Camerata, Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. Wojciech Michniewski * Polskie Radio S. A. / Signum 2002 - SIG X120-00, DDD 73'05'' |
| Płyta Polskiego Radia jest wyrazem wzrastającego zainteresowania postacią Tadeusza Bairda i jego dziełami, przesyconymi pierwiastkiem lirycznym i pełnymi ekspresji. Z tego względu kompozytor zaliczany jest do grona romantyków współczesności, a często porównywany z Albanem Bergiem. Utwory nagrane na płycie pochodzą z lat 1956-80, a zatem reprezentują prawie całą twórczość Bairda Cztery sonety miłosne na baryton i orkiestrę (1956) charakteryzuje styl neoklasyczny, realizowany głównie poprzez zabiegi stylizacyjne. W Muzyce epifanicznej na orkiestrę (1963), Czterech nowelach na orkiestrę kameralną (1967) oraz w 5 Pieśniach do słów Haliny Poświatowskiej na mezzosopran i orkiestrę kameralną (1968) kompozytor wykorzystuje współczesne techniki, miedzy innymi dodekafonię. W ostatnim utworze - Canzonie na orkiestrę (1980) - skonstruowanym przy użyciu techniki 12-tonowej, czynnik dramatyczny bierze górę nad pierwiastkiem lirycznym, tak bardzo charakterystycznym dla większości dzieł Bairda - lirycznym. Prezentowane dzieła zdradzają jeszcze jedną właściwość stylu kompozytora - fascynację literaturą, stąd często przybierają formę nawiązującą do gatunków literackich, jak sonet, czy nowela. |
|