Witold Lutosławski Musique de chambre Partita na skrzypce i fortepian Grave na wiolonczelę i fortepian Kwartet smyczkowy Wyk: Kwartet Wilanów: Tadeusz Gadzina - skrzypce, Paweł Łosakiewicz - skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela, Maciej Paderewski - fortepian * Accord 1990 - 201142, DDD 49'55'' |
| Trzy prezentowane na płycie kameralne kompozycje Witolda Lutosławskiego to jedne z najbardziej znaczących utworów współczesnych w swym gatunku. W Kwartecie smyczkowym, pochodzącym z 1964 roku, a pierwszy raz wykonanym przez słynny zespół LaSalle Quartet w Sztokholmie rok później, kompozytor zrealizował swoją koncepcję wielkiej formy dwuczęściowej. Pierwsze ogniwo utworu stanowi jedynie wstęp, przygotowanie do głównej, właściwej części, rozpoczynającej się dynamicznym furioso. Zupełnie inne w charakterze jest Grave na wioloczelę i fortepian, napisane w 1981 roku i poświęcone pamięci wybitnego polskiego muzykologa, Stefana Jarocińskiego, autora książki o Debussym. Lutosławski wykorzystał tu motywy z dramatu muzycznego francuskiego impresjonisty Pélleas et Mélisande. Najmłodszy utwór - Partita na skrzypce i fortepian z 1984 roku - nawiązuje natomiast do muzyki baroku, chociaż kompozytor nie zrezygnował w niej z indywidualnego sposobu kształtowania formy i parzystym ogniwom kompozycji powierzył funkcję interludiów granych ad libitum. Dzieło wieńczy wirtuozowski finał utrzymany w charakterze barokowej gigue. |
|