Andrzej Kurylewicz Muzyka kameralna I Kwartet smyczkowy, Capriccio a due per flauto e violoncello, Dormitina na skrzypce, altówkę i wiolonczelę, III Kwartet smyczkowy (Wielkanocny), Drzeworyt 1 na flet solo, II Kwartet smyczkowy (Sztutgarcki) Wyk: Elżbieta Gajewska - flet, Kwartet Wilanowski: Tadeusz Gadzina - skrzypce, Paweł Łosakiewicz - skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela * Poljazz - CD-PSJ-7, ADD 70'52'' |
|
Nazwisko Andrzeja Kurylewicza kojarzy się przede wszystkim z jazzem oraz muzyką filmową. Jest on jednak również utalentowanym kompozytorem muzyki poważnej. Niniejsza płyta, na której prezentowane są kameralne utwory Kurylewicza, dobitnie wskazuje, że warto o tym nie zapominać. Mimo, iż już w 1980 roku kompozytor zaprzestał działalności jazzowej oraz filmowej i postanowił poświęcić się wyłącznie komponowaniu muzyki poważnej, to jednak w kolejnych utworach "klasycznych" często pobrzmiewają elementy dawnej twórczości. O obliczu jego muzyki decyduje bowiem przede wszystkim melodyjność i improwizacja. W komentarzu dołączonym do płyty, pióra znanego polskiego muzykologa Mieczysława Kominka, czytamy: "elementem melodycznym posługuje się kompozytor zarówno w celach wyrazowych, jak i ze względów formalnych. [...] W większości przypadków forma utworów Kurylewicza przywodzi na myśl otwartą improwizację jazzową z jej swobodą w prowadzeniu linii melodycznych, dopełniającym się współdziałaniem instrumentów. Jest tak nawet wówczas, gdy nie napotykamy na żadne elementy techniki jazzowej - synkopowanie, swing czy swoiste akcenty. Zawsze jednak czuje się specjalny dystans kompozytora [...] - jazzowy «luz». [...] Elementy współczesnego języka kompozytorskiego [...] sąsiadują ze swojską tradycją: tonalnymi akordami i zwrotami kadencyjnymi, mniej lub bardziej wyrazistymi motywami i myślami melodycznymi, z których wiele kojarzy się z jakimiś melodiami tkwiącymi gdzieś w nieokreślonej a miłej pamięci." Zatem - warto odkryć inne oblicze muzyki Kurylewicza. |
|