Wojciech Kilar - Requiem Father Kolbe Preludium chorałowe Orawa Kościelec 1909 Krzesany Wyk.: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Kazimierz Kord, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, dyr. Antoni Wit * Milan Entertainment 1996 - 73138 35779-2, DDD 77'38'' |
| Płyta stanowi kolejny muzyczny portret Wojciecha Kilara - nie tylko znakomitego polskiego kompozytora, ale także miłośnika gór. Doskonale potwierdzają to utwory zarejestrowane na krążku. Wszystkie zostały napisane po 1974 roku, można je zatem zaliczyć do ostatniego okresu jego twórczości. Charakteryzują je dwie podstawowe cechy, które są również symptomatyczne dla większości kompozycji Kilara ostatnich lat - nawiązywanie do folkloru podhalańskiego i głęboka religijność. W najwcześniejszym utworze, Krzesanym (1974), kompozytor stosuje cytaty z melodii góralskich. Podobnie jak w następnych - Kościelcu 1909 z 1976 roku i Orawie z 1986 - wykorzystuje również specyficzną dla muzyki ludowej Podhala rytmikę oraz zwroty melodyczne. Z kolei w Preludium chorałowym (1988) upraszcza maksymalnie warstwę harmoniczną do tego stopnia, że niektóre współbrzmienia przywołują bliskie skojarzenia z systemem dur-moll. Z górami i Podhalem wiąże się również Kościelec 1909, poemat symfoniczny napisany ku pamięci innego wybitnego polskiego kompozytora, który zginął na stokach tytułowej góry w dniu 8 lutego 1909 roku - Mieczysława Karłowicza. Utwór jest rodzajem epitafium, stąd charakteryzuje go niezwykłe skupienie, spokój, ale i dramatyzm. Ostatnia kompozycji odzwierciedla nurt religijny w twórczości Kilara. Requiem Father Kolbe to w rzeczywistości muzyka z filmu Życie za życie. Maksymilian Kolbe, opisującego historię życia polskiego męczennika, który oddał swe życie w obozie koncentracyjnym za innego, nieznanego mu więźnia. Niezwykle przejmująca, emocjonalna muzyka znakomicie wyraża tragizm wydarzeń z dnia 14 sierpnia 1941 roku, dnia śmierci ojca Maksymiliana Kolbe. |
|