Polmic - FB

opisy płyt (W)



Witold Lutosławski

Perły muzyki polskiej. Lutosławski


Koncert na orkiestrę
Chantefleurs et Chantefables
cykl pieśni na sopran i orkiestrę do wierszy Roberta Desnosa
Wariacje na temat Paganiniego na fortepian i orkiestrę symfoniczną

Wyk.: Olga Pasiecznik - sopran, Janusz Olejniczak - fortepian, Orkiestra Sinfonia Varsovia, dyr. Jerzy Maksymiuk
* BeArTon 2004 - CDB029, DDD 59'49"
Kolejna płyta z serii Perły muzyki polskiej, wydawanej przez firmę BeArTon – po płytach Liban Jerzy z Legnicy (CDB016), The Best of Paderewski (CDB018), Kilar (CDB020) i dwupłytowym albumie Henryk Mikołaj Górecki (CDB026-27) – została poświęcona twórczości Witolda Lutosławskiego. Ideą cyklu jest prezentacja utworów wybranych spośród ważnych i najcenniejszych dzieł tysiącletniego dziedzictwa polskiej twórczości muzycznej, przegląd jej różnorodnych form, gatunków i stylów od średniowiecza po czasy współczesne, a także ukazanie panoramy nowych trendów i kreacji wykonawczych na miarę XXI wieku. Wydawcy płyty z bogatej i różnorodnej spuścizny Lutosławskiego zdecydowali się wybrać trzy kompozycje reprezentujące trzy różne okresy jego twórczości, uznane już dziś – zgodnie z założeniami serii Pereł – za najcenniejsze dzieła naszego dziedzictwa narodowego. Najwcześniejsza kompozycja – Wariacje na temat Paganiniego, powstała w wersji na dwa fortepiany jeszcze w okresie II wojny światowej, a napisana została z przeznaczeniem dla znanego w ówczesnej Warszawie duetu, który tworzyło dwóch pianistów-kompozytorów: Lutosławski i Andrzej Panufnik. Jest to jeden z najbardziej znanych i popularnych utworów Lutosławskiego, który w 1978 roku doczekał się również prezentowanej na płycie autorskiej wersji na fortepian i orkiestrę, przeznaczonej dla znanej pianistki – Felicji Blumental. Otwierający album Koncert na orkiestrę, niemniej znany niż Wariacje, pochodzi z lat 1953-54 i zaliczany jest do czołowych dzieł neoklasycznych nawiązujących do muzyki ludowej, choć Lutosławski zrealizował już w nim kilka swoich nowatorskich pomysłów kompozytorskich, m.in. ideę wielkiej formy dwuczęściowej, czy łańcuchowej. Najpóźniejszy utwór, napisany w 1990 roku cykl pieśni na sopran i orkiestrę do wierszy francuskiego poety Roberta Desnosa, zatytułowany Chantefleurs et Chantefables, to jeden z najlepszych przykładów urzeczywistnienia innej koncepcji kompozytora – aleatoryzmu kontrolowanego oraz specyficznego kształtowania harmoniki. W prawdziwie mistrzowskiej interpretacji śpiewaczki Olgi Pasiecznik dzieło zachwyca różnorodnością odcieni ekspresji i subtelną kolorystyką. W wykonaniu wszystkich trzech kompozycji brała udział niezrównana, słynąca z dbałości o każdy szczegół brzmieniowy i techniczny Orkiestra Sinfonia Varsovia pod batutą swego dawnego mistrza – Jerzego Maksymiuka.
Wydanie niniejszej płyty ma charakter okolicznościowy - zrealizowane zostało z okazji Roku Lutosławskiego. Wyjątkowość produkcji objawia się jednak również w jej technicznym aspekcie: nagrania dokonano w unikatowym wciąż formacie „super audio CD”, będącym połączeniem – jak sami producenci podkreślają w komentarzu dołączonym do krążka – „trzech wersji fonograficznych: super audio [wielokanałowa wersja DSD], super audio stereo [dwukanałowa wersja DSD] i CD - po raz pierwszy w kraju i zagranicą. (...) Prezentowane utwory pod wieloma względami dla stylu Lutosławskiego charakterystyczne, z racji swej wielowarstwowej konstrukcji wydają się być wręcz napisane z myślą o rejestracji w surroundowym standardzie super audio. Ten standard pozwala ową konstrukcję plastycznie wyodrębnić i usłyszeć, łatwiej smakować muzykę Lutosławskiego twórcy, co poszerza znacznie krąg jej potencjalnych odbiorców.”