Krzysztof Penderecki Utwory na skrzypce i fortepian Sonata na skrzypce i fortepian Miniatury na skrzypce i fortepian Cadenza per viola sola (opr. na skrzypce Christiane Edinger) II Sonata na skrzypce i fortepian Wyk.: Patrycja Piekutowska - skrzypce, Beata Bilińska - fortepian * DUX 2004 - DUX 0479, DDD 50'20" |
|
„Nagranie wszystkich moich utworów kameralnych na skrzypce z fortepianem oraz transkrypcji skrzypcowej Kadencji na altówkę solo, zostało dokonane przy ścisłej współpracy z autorem. W czasie prób dokonałem pewnych korekt temp i artykulacji, dotyczących szczególnie II Sonaty. Znakomite wykonanie partii skrzypcowej przez panią Patrycję Piekutowską i partii fortepianowej przez panią Beatę Bilińską oddaje w pełni intencje autora.” Podpisano – Krzysztof Penderecki. Twórczość skrzypcowa zajmuje znaczące miejsce w dorobku Krzysztofa Pendereckiego. On sam początkowo kształcił się w zakresie gry na skrzypcach, nie dziwi zatem doskonała znajomość faktury oraz możliwości technicznych i brzmieniowych instrumentu. Pierwsze swoje kompozycje skrzypcowe – jak zarejestrowana na płycie Sonata z 1953 roku i Miniatury z roku 1959 – pisał wręcz dla siebie. Sonata ma charakter raczej wprawki, zdradzającej inspiracje twórczością Bartóka, Hindemitha, Strawińskiego, Szostakowicza. Miniatury natomiast przynależą już do okresu sonorystycznego w twórczości Pendereckiego; dominuje w nich element kolorystyki, kompozytor poszukuje tu nowych brzmień. Napisana w 1984 roku, jako „uzupełnienie” Koncertu altówkowego, Cadenza per viola sola (opracowana przez Christiane Edinger na skrzypce w dwa lata później) oraz zamykająca płytę II Sonata z 2000 roku sytuują się już w kolejnej fazie, w której Krzysztof Penderecki łączy środki awangardowe ze stylem neoromantycznym. Obszernych rozmiarów druga Sonata, skomponowana dla wybitnej skrzypaczki Anne-Sophie Mutter, wyróżnia się bogactwem pomysłów muzycznych i wykorzystanych przez kompozytora środków technicznych. |
|