Polmic - FB

opisy płyt (Ł)



Łukaszewski Paweł

Muzyka kameralna



Pearl of Wisdom na dwa fortepiany
Moai na flet
Haiku cztery pieśni na sopran i fortepian
Capriccio for P.P. na skrzypce
Quasi Sonata na klarnet i fortepian
Dwa preludia na fortepian
W mojej Ojczyźnie dwie pieśni na baryton i fortepian
III Kwartet smyczkowy
Souvenir I na organy
Argena II na sopran, kontrabas i komputer

Wyk.: Marcin T. Łukaszewski - fortepian, flet, Anna Mikołajczyk-Niewiedział - sopran, Iwona Mironiuk - fortepian, Piotr Prysiażnik - skrzypce, Artur Pachlewski - klarnet, Ryszard Cieśla - baryton, Anna Świder - fortepian, Michał Markuszewski - organy, Aleksander Gabryś - kontrabas, Marcin Wierzbicki - komputer, Ravel Piano Duo: Agnieszka Kozło, Katarzyna Ewa Sokołowska, Kwartet Camerata: Włodzimierz Promiński, Andrzej Kordykiewicz, Piotr Reichert, Roman Hoffman
* Musica Sacra Edition 2007 - musica sacra edition 007, DDD 65’03”
Niniejsza płyta obejmuje większość utworów kameralnych i solowych z bogatego dorobku kompozytorskiego jednego z najwybitniejszych polskich twórców ostatnich lat - Pawła Łukaszewskiego. Wybrane kompozycje obejmują latami powstania okres ponad piętnastoletni – najstarsze fortepianowe Dwa preludia pochodzą z lat 1989-92, natomiast najnowszym dziełem jest otwierająca krążek Pearl of Wisdom z 2005 roku. Śledząc kolejne utwory poznajemy indywidualny styl Łukaszewskiego, charakterystyczne jego cechy i ich niezwykłą różnorodność.
Wspomniane Dwa preludia poruszają siłą ekspresji, dynamiką i głęboką uczuciowością. Kontrastują z nimi dwie pieśni W mojej Ojczyźnie z lat 1989 i 2000, napisane do wierszy Czesława Miłosza, obie utrzymane w nastroju przepełnionym nostalgią korespondującą z tekstem poezji. Solowe Capriccio for P.P. z 1991 roku, dedykowane Piotrowi Prysiażnikowi, to z kolei kompozycja o charakterze wirtuozowskim, niezwykle błyskotliwa i popisowa. Z tego samego roku pochodzi również Quasi Sonata na klarnet i fortepian – diametralnie inna pod względem stylistycznym od Kaprysu, w której na pierwszy plan wyeksponowana została kolorystyka, zmienność i różnorodność środków wyrazowych i efektów brzmienowych. Natomiast Argena II na sopran, kontrabas i komputer, napisana w 1993 roku do futurystycznego tekstu Stanisława Lema z tomu Bajki robotów, ma za zadanie przede wszystkim... rozbawić słuchacza; w partyturze kompozytor zaleca – „można tańczyć, śpiewać, ziewać, klaskać, mówić do wiolonczelisty po imieniu, itd.”. Z kolei Souvenir I na organy z 1999 roku przynosi dla kontrastu muzykę poruszającą, pełną wewnętrznego, narastającego napięcia. W podobnym nastroju utrzymane zostały powstałe trzy lata później cztery pieśni Haiku, inspirowane poezją japońską. W 2003 roku Łukaszewski pisze natomiast błyskotliwe Moai na flet, których tytuł jest nazwą słynnych olbrzymich posągów na jednej z Wysp Wielkanocnych – Rapa Nui. Rok później powstaje dedykowany Marianowi Borkowskiemu III Kwartet smyczkowy, kompozycja żywiołowa i dynamiczna, nawiązująca do minimalizmu i muzyki repetytywnej. Najnowszy z nagranych utworów ŁukaszewskiegoPearl of Wisdom z 2005 roku – przynosi muzykę jeszcze inną, motoryczną, ruchliwą, o ostrej rytmice i wyraźnym toccatowym charakterze.
Warto podkreślić, że prawie wszystkie z prezentowanych na płycie kompozycji (z wyjątkiem Quasi Sonaty i Souvenir I) to nagrania premierowe.