| A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | T | U | W | Z | Ż |
Gabryś Aleksander Deus Irae na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, instrumenty perkusyjne, akordeon, fortepian, kontrabas i gadułkę (2002) |
|
Prawykonanie utworu Deus Irae, skomponowanego na zamówienie Fundacji Przyjaciół „Warszawskiej Jesieni”, odbyło się 25 września 2002 roku w ramach Festiwalu „Warszawska Jesień”. Kompozycja została wykonana przez Trio „Pro Contemporania” z Bukaresztu i kompozytora - Aleksandra Gabrysia, który realizował partię kontrabasu i gadułki (pochodzącego z Bułgarii tradycyjnego instrumentu strunowego). W książce programowej Festiwalu „Warszawska Jesień” kompozytor zamieścił następujący komentarz: „Deus Irae, poliwersyjny utwór kameralny z obligatoryjną partią kontrabasu, powstał w roku 2002 jako ślad i continuum muzyczne ekspresji zawartych w prozie Ph. K. Dicka, przypisywanej do gatunku science fiction, w istocie jednak nakierowanej na dyskurs teologiczny, chętnie też inkrustowanej – w dobrym guście! – aluzjami muzycznymi. Co nie dziwi u pisarza, który w Kalifornii, gdzie żył, prowadził przez czas jakiś sklep z płytami. Równoległe światy głosów instrumentalnych i sui generis ‘zaświat’ symbolizowane są przez akustykę taśmy, którą zrealizowałem w katowickim Studiu Komputerowym Mariana Czarneckiego. Doświadczanie giętkości czasu i jego fantomów, rozmaite stopnie aleatorycznej alternatywności, powściąganej balastem zastanych ‘tu i teraz’ (a może istniejących również t a m i k i e d y ś ?) obiektów dźwiękowych – wszystko to służyć ma muzyce idei i chwytaniu partyturową ‘siatką na motyle’ pozasłownej u Dicka wizji poetyckiej, dla której motto mógłby stanowić wers z utworu Świat XVII-wiecznego metafizyka angielskiego H. Vaughana: ‘Pewnej nocy ujrzałem wieczność...’[...]” („Warszawska Jesień” 2002, s. 146) |
|