Towarzystwo Muzyczne im. Karola Szymanowskiego zaprasza na XVII Wieczory z muzyką Karola Szymanowskiego i Alfredo Caselli, organizowane pod patronatem honorowym Instytutu Włoskiego w Krakowie w dniach 31 marca – 3 kwietnia 2014 roku w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Alfredo Casella (1883-1947) - włoski kompozytor, pianista, dyrygent, pedagog, krytyk i edytor muzyczny w jednej sobie, to postać niezmiernie ważna dla kultury muzycznej Włoch. Ukończył Konserwatorium Paryskie w klasie fortepianu L.Diémera i kompozycji G.Fauré. W 1915 roku powrócił do Włoch i osiadł w Rzymie. Nie sposób przecenić zasług jakie położył wprowadzając na estrady koncertowe zarówno awangardową twórczość włoską, jak i rodzimą muzykę XVII i XVIII wieku, w której widział najcenniejszą tradycję muzyczną Włoch. Wydobył z zapomnienia i opublikował wiele dzieł Frescobaldiego, Monteverdiego, Vivaldiego, Torellego i Scarlattiego. Pragnąc spopularyzować muzykę współczesną Casella założył w 1917 roku Societa Nazionale di Musica Moderna, które stało się zalążkiem włoskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (SIMC).

Związki Caselli z Karolem Szymanowskim były bliskie, spotykali się wielokrotnie: w Nowym Yorku (1922), Pradze (1924) przy okazji II Festiwalu SIMC, w Warszawie (10.12 1926) - przy okazji koncertu Caselli, w Rzymie (1928) i w Zagrzebiu (1933) – przy okazji wykonania dzieł Szymanowskiego. Ich kompozycje były wykonywane podczas tych samych koncertów m.in. w Bostonie (1922 – II Symfonia B-dur Szymanowskiego i muzyka z baletu Le couvent syr l’eau Caselli), w Wiedniu (1925 – Wiener Streichquartett grał I Kwartet Szymanowskiego i Koncert Caselli). Stanęli też w szranki jako uczestnicy tego samego konkursu kompozytorskiego w Filadelfii w 1927. Nadesłana na ten konkurs przez Casellę Serenada na 5 instrumentów wraz z III Kwartetem Bartoka uzyskała I nagrodę ex aequo, II Kwartet Szymanowskiego nie znalazł uznania w oczach jury. Jako koncertujący pianista Casella wielokrotnie wykonywał muzykę Szymanowskiego we Włoszech (Mity). Nie można również nie wspomnieć o pierwszej żonie Caselli - Helenie Kahn-Casella, francuskiej pianistce-akompaniatorce. Szymanowski był z nią serdecznie zaprzyjaźniony czego dowodem jest ich bogata korespondencja. Helena Kahn-Casella pełniła rolę opiekunki interesów muzycznych Szymanowskiego w Paryżu.

Twórczość Caselli przechodziła długą ewolucję zanim kompozytorowi udało się stworzyć własny język dźwiękowy. Na początku ulegał wpływom Mahlera i Straussa, potem skoncentrował się na poszukiwaniach i eksperymentach w dziedzinie harmoniki (politonalność, atonalność). Ostatni okres twórczości Caselli był bliski neoklasycyzmowi poprzez nawiązanie do form muzyki baroku, uproszczenie środków i zwrot ku diatonice i skalom modalnym. Jego muzyka odbiega od tradycji włoskiego bel canto inspirując się raczej włoską muzyką instrumentalną okresu baroku.

ZOBACZ: program Wieczorów