Na płycie Chopin project wydanej w 2023 roku nakładem NFM i CD Accord, znalazł się wybór dzieł i gatunków kluczowych dla twórczości Chopina: mazurki, walce, preludia, nokturny i etiuda. Album zawiera transkrypcje na kwartet wiolonczelowy chopinowskich utworów zamówione przez zespół Polish Cello Quartet u trojga kompozytorów: Sabiny Meck, Piotra Mossa i Leszka Kołodziejskiego.
"Płyta zespołu Polish Cello Quartet z utworami Chopina (…) przynosi transkrypcje na kwartet wiolonczelowy autorstwa Sabiny Meck, Piotra Mossa i Leszka Kołodziejskiego. Uwagę zwraca już sam nieczęsto spotykany skład wykonawczy: cztery wiolonczele. W kontekście życia i twórczości Fryderyka Chopina ta obsada ma pewien wyjątkowy walor, a dotyczy on specyfiki instrumentu. Otóż Chopin lubił wiolonczelę i chętnie tworzył muzykę na ten instrument. Co więcej, przyjaźnił się z wiolonczelistami. Jako młodzieniec bywał w Antoninie, w dworku myśliwskim księcia Antoniego Radziwiłła – mecenasa sztuki, polityka, wiolonczelisty i kompozytora. Chopin doceniał talent kompozytorski arystokraty, obaj razem muzykowali, a dla poszerzenia wspólnego repertuaru młody Fryderyk skomponował Poloneza C-dur na wiolonczelę i fortepian (później dopisał jeszcze do niego Introdukcję).
Bliskim przyjacielem Chopina był znakomity francuski wiolonczelista Auguste Franchomme, również kompozytor i pedagog. Dokonał on transkrypcji wybranych utworów Chopina oraz z nim występował. To jemu polski kompozytor zadedykował ostatnie wielkie arcydzieło, jakim była Sonata g-moll op. 65 na fortepian i wiolonczelę. Tak więc to właśnie wiolonczelę uważać można – po fortepianie, a przed głosem ludzkim – za drugi istotny dla twórczości Chopina instrument. Pozwala to uznać wiolonczelowe opracowania jego dzieł za historycznie „uprzywilejowane”.
Artur Bielecki, fragment eseju zamieszczonego w booklecie dołączonym do płyty
Więcej: https://bilety.nfm.wroclaw.pl/towary/chopin-project-t165.html