Polmic - FB

aktualności

Antonina Kawecka: 20. rocznica śmierci

k5 października 2016 roku mija 20. rocznica śmierci wybitnej polskiej śpiewaczki i pedagoga Antoniny Kaweckiej (1923 – 1996).

Antonina Kawecka otrzymała wykształcenie w Warszawie, studiując w latach 1941-44 w tajnym Konserwatorium u Stanisława Kazury. Swój głos doskonaliła także pod kierunkiem Adama Didura (1945-46), Stefana Beliny-Skupiewskiego (1946-47) oraz Józefa Wolińskiego (1947-52), stopniowo przekształcając go z mezzosopranowego w sopran.

Na scenie zadebiutowała w 1945 w roli Loli w Rycerskości wieśniaczej Pietra Mascagniego w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie występowała przez następne dwa lata. W 1947 została zaangażowana do Opery w Poznaniu, gdzie śpiewała do roku 1979. Odniosła wielki sukces jako Halka w operze Moniuszki, w inscenizacji Leona Schillera pod batutą Waleriana Bierdiajewa (premiera 22 stycznia 1950), a jej kreacja Izoldy w Tristanie i Izoldzie – premiera 15 grudnia 1968 – stała się wydarzeniem artystycznym. Występowała w partiach tytułowych w Carmen Georgesa Bizeta, Tosce i Madama Butterfly Pucciniego, Aidzie Verdiego, Katarzynie Izmajłowej Dmitrija Szostakowicza. W jej repertuarze znalazły się arcydzieła europejskiej sztuki operowej w siedmiu językach. Płyta z nagraniem Halki z 1953 doczekała się reedycji w Polsce (Polskie Nagrania) i za granicą (Chant du Monde, Colosseum, Bruno).

Antonina Kawecka z powodzeniem występowała także podczas koncertów wokalno-kameralnych, prezentując wzorcowe interpretacje cykli wokalnych oraz pieśni, m.in. Moniuszki, Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego, Franza Schuberta, Roberta Schumanna, Claude’a Debussy’ego i Albana Berga. Artystka występowała gościnnie też za granicą (m.in. Czechosłowacja, Węgry, ZSRR, NRD, RFN, Włochy, Bułgaria, Rumunia, Chiny oraz Stany Zjednoczone).

Od 1971 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Poznaniu, od 1993 na stanowisku profesora, i wykształciła kilkudziesięciu dyplomantów. Brała także udział w pracach jury międzynarodowych konkursów wokalnych w Sofii (1984), Antwerpii (1990), Warszawie (im. Stanisława Moniuszki) i Bytomiu (im. Adama Didura).

Zasłużona dla polskiej kultury artystka otrzymała wiele nagród i odznaczeń, w tym Nagrodę Państwową II stopnia (1973), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1976), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1982, 1989, 1994), Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu (1987, 1990), medal Polonia Mater Nostra Est, przyznany przez Fundację Pamięci Narodu Polskiego (1996).