Centralnym zagadnieniem wykładu był utwór na orkiestrę i taśmę solową z koncertującą partią perkusyjną p.t. Gemisatos (2005/06). To właśnie w tej pracy Magdalena Długosz stworzyła nową formułę opracowania materiału elektronicznego – posegmentowane elementy taśmy można wprowadzać za pomocą specjalnie przygotowanego do tego celu programu (Xini 1,4 2004 r. autorstwa M. Bienia) i następnie odwoływać je lub stopniowo wyciszać w momencie, w którym przestają spajać się z pozostałymi warstwami utworu. Metoda ta pozwala na elastyczną muzyczną interpretację wykonawczą oraz na potraktowanie taśmy jako instrumentu solowego. Wykonania warstwy elektronicznej różnią się także między sobą dzięki zastosowaniu tego rozwiązania. Jest to wspaniała alternatywa dla tych wszystkich, którzy unikają klarownego pulsu i jednocześnie wzdragają się przed użyciem tzw. „click-u”.
Obecny na wykładzie Krzysztof Baculewski zauważył, że najprawdopodobniej utwór Gemisatos jest pierwszym utworem elektroakustycznym, w którym taśma z premedytacją została potraktowana jako instrument solowy, co sytuowałoby Magdalenę Długosz w gronie pionierów muzycznej awangardy.
Maria Peryt