Il Tempo
ul. Kanadyjska 4/7
03-957 Warszawa
tel. (+48 22) 617 17 02
Zespół Instrumentów Barokowych „Il Tempo” powstał w 1990 roku z inicjatywy Agaty Sapiechy, artystki specjalizującej się w grze na skrzypcach barokowych. Pod jej kierownictwem gra od początku istnienia do dziś. Trzon zespołu tworzą: dwoje skrzypiec (Agata Sapiecha, Maria Dudzik), viola da gamba (Marcin Zalewski) oraz klawesyn - pozytyw (Lilianna Stawarz). „Il Tempo” wykonuje muzykę instrumentalną i wokalno-instrumentalną od wczesnego baroku do klasycyzmu. Występuje w gronie od dwóch do kilkunastu osób, współpracując z polskimi i zagranicznymi artystami, wykonującymi muzykę dawną zgodnie z założeniami epoki i na instrumentach historycznych (m.in. regularnie występuje i nagrywa wspólnie z Simonem Standagem). Szczególnie ważne miejsce w repertuarze zespołu zajmuje muzyka polska oraz zabytki muzyczne zachowane w polskich bibliotekach. Zespół współpracuje także z tancerzami, prezentując programy łączące muzykę i taniec historyczny.
„Il Tempo” występował w Europie, USA i Kanadzie, wielokrotnie w ramach znaczących festiwali muzyki dawnej, m.in. dwukrotnie na Festiwalu Flandryjskim w Brugii. Na zaproszenie Ambasadora Brytyjskiego, miał zaszczyt występować przed Jej Wysokością Królową Elżbietą II, podczas Jej wizyty w Warszawie. W styczniu 2006 roku zespół obchodził 15-lecie swego istnienia – z tej okazji wystąpił z uroczystym koncertem w Akademii Muzycznej w Warszawie, w której istnieje kierowane przez Sapiechę Międzywydziałowe Studium Muzyki Dawnej.
„Il Tempo” ma na swoim koncie liczne nagrania fonograficzne (radiowe i płyty) oraz telewizyjne, a także transmisje radiowe (w tym EBU). Płyta Muzyka Zamku Warszawskiego nagrana dla firmy fonograficznej DUX została nagrodzona „Fryderykiem 2005” w kategorii „muzyka dawna”.
Nazwa „Il Tempo” nie wywodzi się z tradycji historycznej. Każde ze znaczeń tego włoskiego wieloznacznego słowa: czas, pora, chwila, takt, pogoda wiąże się z ideą i charakterem działalności zespołu. Metaforycznie oznacza: jesteśmy chwilą w teraźniejszości, lecz sztuka jest ponadczasowa.
