indeks osób (P)

kompozytorka, dyrygent i pedagog; ur. 23 września 1912, Szczucin; zm. 6 lipca 1996, Kraków. W 1931 ukończyła Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Krakowie. W latach 1931-34 uczyła się w Szkole Muzycznej im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie w klasie fortepianu Kazimiery Treterowej. W 1934 złożyła egzamin państwowy w Państwowym Konserwatorium w Katowicach. Od 1946 do 1952 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie kompozycję pod kierunkiem Artura Malawskiego oraz dyrygenturę u Waleriana Bierdiajewa i Witolda Krzemieńskiego.

Jeszcze w 1934 rozpoczęła działalność pedagogiczną i zorganizowała swój pierwszy chór mieszany przy świetlicy dla bezrobotnych w Krakowie, w 1939 (w konspiracji) – chór żeński „Akord”, z którym pracowała do 1967. W latach 1949-57 prowadziła chór męski Krakowskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Echo”. W 1962 założyła chór męski „Bard” i pracowała z nim do 1982. Od 1946 prowadziła także chóry w krakowskich szkołach muzycznych.

W latach 1955-72 uczyła w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie, gdzie zorganizowała orkiestrę symfoniczną oraz chór żeński i kierowała wydziałem pedagogicznym. Od 1966 do 1977 sprawowała opiekę artystyczną nad zespołem polonijnym „The Lira Singers” z Chicago. W latach 1974-90 była członkiem Komisji ds. Muzyki Kościelnej Archidiecezji Krakowskiej.

Z prowadzonymi przez siebie chórami występowała w Polsce oraz za granicą, m.in. w Holandii, dawnej Jugosławii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. Brała udział w międzynarodowych festiwalach chóralnych, m.in. w Veszprém, Budapeszcie, Gorycji i Hadze, zdobywając wiele nagród.

Irena Pfeiffer działalność kompozytorską rozpoczęła w 1942. Przede wszystkim komponowała utwory pedagogiczne i chóralne, przeznaczone głównie dla zespołów dziecięcych i amatorskich, a także muzykę sakralną. Wyróżnione zostały one m.in. na II i III Biennale Sztuki Dziecięcej w Poznaniu (1975, 1977), na Festiwalu Współczesnej Twórczości Muzycznej dla Dzieci i Młodzieży „Do-Re-Mi” w Łodzi (1977), na Sakrosongach w Krakowie (1972), Toruniu (1973) i Warszawie (1974), na konkursie Episkopatu Polskich (1984).

Irena Pfeiffer za całokształt działalności została uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in. czterokrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1951, 1959, 1966, 1967), czterokrotnie najwyższymi odznaczeniami Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (1963, 1975, 1986, 1988), Nagrodą miasta Krakowa (1965), Nagrodą Prezesa Rady Ministrów (1978), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Nagrodą im. Brata Alberta (1984), Medalem Pro Ecclesia et Pontifice (1988).

kompozycje

literatura wybrana