Polmic - FB

indeks osób (R)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Eugeniusz Rudnik,

kompozytor i reżyser dźwięku; ur. 28 marca 1933, Nadkole; zm. 24 października 2016, Warszawa. W 1967 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej.

Od 1955 pracował w Polskim Radiu w Warszawie, a od 1958 – w Studium Eksperymentalnym Polskiego Radia. W latach 1967-68 pracował w Studiu Muzyki Elektronicznej Westdeutscher Rundfunk w Kolonii. Od 1974 do 1975 prowadził ćwiczenia z technologii muzyki elektroakustycznej w Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 1994-95 wykładał w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie.

Uważany jest za pierwszego w Polsce realizatora muzyki elektroakustycznej i współtwórcę tzw. polskiej szkoły muzyki elektroakustycznej. Współpracował przy realizacji wielu utworów elektroakustycznych, instalacji muzycznych oraz muzyki filmowej m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Andrzeja Markowskiego, Włodzimierza Kotońskiego, Bogusława Schaeffera, Stanisława Radwana, Andrzeja Dobrowolskiego, Arne Nordheima. Był autorem bądź realizatorem ilustracji muzycznych do spektakli Teatru Polskiego Radia, Teatru Telewizji, ok. 300 ilustracji muzycznych do filmów. Jego utwory emitowane były w programach radiofonii polskich i zagranicznych, a filmy i programy telewizyjne z jego muzyką pokazywane w mediach na całym świecie.

Eugeniusz Rudnik był wielokrotnie nagradzany za swoje dzieła, m.in.: w 1970 – Prix Italia za kolażową ilustrację muzyczną do filmu baletowego Gry w układzie Conrada Drzewieckiego, w 1972 – I nagrodę za Mobile na taśmę (1972), w 1973 – III nagrodę za Ostinato na taśmę (1973), w 1984 – II nagrodę za balet radiowy Homo ludens (1985), w 1993 – „Euphonie d’Or” ponownie za Mobile na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Elektroakustycznej w Bourges we Francji, w 2002 – I nagrodę (razem z Marią Brzezińską) za słuchowisko radiowe Przyjaciółki z Żelaznej ulicy na XVII Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów oraz na Festiwalu „Dwa Teatry” w Gdańsku.

Muzykę Rudnika prezentowano na takich festiwalach, jak Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Audio Art, Światowe Dni Muzyki w Finlandii, Muzicki Biennale w Zagrzebiu, Fylkingen w Sztokholmie, Berliner Festwochen, Festival d’Automne a Paris, L’Europe acousmatique w Centre Georges Pompidou w Paryżu, Phonurgia Nova w Arles, podczas światowej wystawy sztuki współczesnej Documenta VII w Kassel.

Za wybitne osiągnięcia nadano mu szereg odznaczeń, wśród nich: Nagroda I stopnia Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za całokształt twórczości dla radia i telewizji w dziedzinie muzyki elektroakustycznej (1987), „Złoty Mikrofon” za osiągnięcia w dziedzinie sztuki radiowej oraz za autonomiczną muzykę eksperymentalną (1993), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), nagroda festiwalu Soundedit „Człowiek ze Złotym Uchem” za „pionierskie osiągnięcia w dziedzinie produkcji muzycznej” (2012).

Eugeniusz Rudnik został głównym bohaterem filmu dokumentalnego w reż. Zuzanny Solakiewicz 15 stron świata (2014), który otrzymał nagrodę Tygodnia Krytyków na MFF w Locarno w 2015 roku oraz wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Filmów o Sztuce festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu.

aktualizacja: 2006, 2011 (mk), 2016 (iz)

kompozycje

Lekcja I, utwór „ars acustica” (1959)
Collage na taśmę (1965)
Korzeń na taśmę (1965)
Lekcja II, utwór „ars acustica” (1965)
Skalary (studium technologiczne) na taśmę (1966)
Dixi na taśmę (1967)
Metamorfoza – muzyka ilustracyjna na taśmę (1968)
Vox humana na taśmę (1968)
Rondo na taśmę (1969)
My, utwór „ars acustica” (1970)
Muzyka do filmu baletowego Gry w reżyserii Grzegorza Lasoty (1970)
Osaka plus minus [wspólnie z Arne Nordheimem] na taśmę (1970)
Divertimento na taśmę (1971)
Mobile [wersja I] na taśmę (1972)
Aulodia (1972)
Mobile [wersja II] na taśmę  (1972)
Ready made na taśmę (1973)
Ostinato [wersja I] na taśmę (1973)
Wokale [wspólnie z Bernardem Kawką] na taśmę (1973)
Ring na taśmę (1974)
Ring II na taśmę (1974)
Martwa natura z ptakiem [wersja I] na taśmę (1974)
Etiuda monotematyczna na taśmę (1974)
Martwa natura z ptakiem [wersja II] na taśmę (1974)
Ostinato [wersja II] na taśmę (1974)
Nokturn na taśmę (1975)
Muzyka do spektaklu Epitafium dla Juana z choreografią Conrada Drzewieckiego (1975)
Muzyka do spektaklu Mane thekel fares z choreografią Jerzego Makarowskiego (1975)
Cztery poematy na taśmę (1976)
Ready made'77 na taśmę (1977)
Gołębie Warszawy na taśmę  (1978)
Polak melduje z kosmosu na taśmę  (1978)
Moulin diabolique na taśmę (1979)
Etude de l'aspirine parisienne na taśmę (1979)
Omagio  all'anonimo [wspólnie z Ryszardem Szeremetą] (1979)
Nous na taśmę (1979)
Tryptyk (pamięci Franca Evangelistiego) na taśmę (1980)
Berceuse na taśmę (1982)
Elegia - ofiarom wojny (1982)
Kamienne epitafium, utwór „ars acustica” (1984)
Homo ludens, balet radiowy (1984)
Ekecheiria - szkic do portretu Mistrza (1984)
Szkic do portretu Mistrza na taśmę (1984)
Podzwonne – pamięci Andrzeja Markowskiego na taśmę (1986)
Gilotyna, utwór „ars acustica” (1989)
Guillotine - dg (1989)
Via crucis – epitafium poświęcone pamięci polskich oficerów zamordowanych w kwietniu i maju 1940 roku przez NKWD i pogrzebanych we wsi Katyń koło Smoleńska na taśmę (1990)
Annus miraculi, utwór "ars acustica" (1990)
Ptacy i Ludzie, etiuda koncertowa na czworo artystów, troje skrzypiec, dwa słowiki, nożyczki i garncarkę ludową (1992)
Pan Jezus niewierzących, utwór „ars acustica” (1992)
Panichida - pamięci Jerzego Bienieckiego (1994)
Suite electroacoustique en vieux style [wspólnie z Thierry Genicot] muzyka baletowa na taśmę (1994)
Annus mirabilis na taśmę (1995)
Sekunda wielka - mała suita dokumentalna dla dorosłych [wspólnie z Anną Kaczkowską], utwór „ars acustica” (1995)
Diewuszka, wasze dokumienty, utwór „ars acustica” (1995)
Przyjaciółki z Żelaznej ulicy - radiowa ballada dokumentalna [wspólnie z Marią Brzezińską] (1995)
Interludia, 15 miniatur na taśmę (1995)
Theme: G-M-E-B na taśmę (1995)
Pourquoi Cocteau – epitafium na śmierć Wielkiego Aktora Georges'a Genicot na taśmę (1997)
Martwa natura z ptakiem, zegarem, strzelcem i panną na taśmę (1997)
Rumore na taśmę (1997)
Homo radiophonicus - radiowa ballada dokumentalna (1998)
Peregrynacje Pana Podchorążego albo Nadwiślańskie Żarna [wersja polska], utwór „ars acustica” (1999)
Jesień ludów na taśmę (1999)
Die Wanderungen des Herr Fähnrich oder Die Mühlsteine an der Weichsel [wersja niemiecka], utwór „ars acustica” (2001)
Śniadanie na trawie w grocie Lascaux na taśmę (2002)
Agonia pastoralna na taśmę (2003)
Johna pamięci rapsod frywolny na taśmę (2004)
Manewry albo Dama i huzary, liryczny poemat dźwiękowy na taśmę (2004)
Ecce homo na taśmę (2005)
Epitafium - zamęczonym w kamiennym piekle Gross Rosen na taśmę (2005)
Neomobile na taśmę (2005)
Ruratorium na taśmę (2006)
Epilogos, kompozycja kolektywna na taśmę (2007)
Larum - „Dlaboga, co się stało z Wami, Żołnierze?” na taśmę (2008)
Jan III Sobieski  i towarzysze broni (2008)
Dzięcielina pałała na taśmę (2010)
ERdada 80/50/40 na taśmę (2012)
Memini tui  - Im Gedanken an Arne Nordheim na taśmę (2013)
Elektrowyzwoliny [wspólnie z Bolesławem Błaszczykiem] na taśmę (2013)

literatura wybrana

Gąsiorowska Małgorzata Rudnik Eugeniusz w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „pe-r”, PWM, Kraków 2004