kompozytorzy (D)

Ignacy Feliks Dobrzyński, kompozytor, dyrygent, pianista i pedagog. Urodził się 25 lutego 1807 w Romanowie na Wołyniu. Początkowo uczył się w kolegium jezuickim w Romanowie, następnie – w latach 1817-21 – w Winnicy, gdzie ukończył Gimnazjum Podolskie. Muzykę studiował najpierw u ojca, Ignacego – skrzypka, kompozytora i dyrygenta, zaś od 1825 pod kierunkiem Józefa Elsnera w Warszawie – początkowo prywatnie, a w latach 1826-28 w Szkole Głównej Muzyki.
Komponować zaczął jeszcze w Winnicy. W Warszawie, w której pozostał do końca życia, rozwijał ożywioną działalność kompozytorską, pedagogiczną, organizował zespoły muzyczne, zabiegał o urządzanie koncertów symfonicznych, na których występował jako dyrygent. Zdobył też uznanie jako nauczyciel gry na fortepianie – owocem tej pracy stała się Szkoła na fortepian (wydana przez wydawnictwo Sennewald, Warszawa 1845). W 1835 zdobył II nagrodę na konkursie kompozytorskim w Wiedniu za II Symfonię c-moll op. 15, która wykonywana była także w Warszawie (fragmenty) i Lipsku pod dyrekcją Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego oraz wydana w Warszawie w 1862 przez Sennewalda w opracowaniu na 4 ręce pod tytułem Symfonia charakterystyczna w duchu muzyki polskiej. W latach 1836-38 skomponował swoją pierwszą operę, Monbar czyli Flibustierowie op. 30. Koncertowe wykonanie jej fragmentów miało miejsce w Warszawie, Poznaniu, Berlinie i Dreźnie, prapremiera sceniczna odbyła się w 1863 w Teatrze Wielkim w Warszawie. W latach 1841-1843 uczył muzyki w Instytucie Aleksandryjskim Wychowania Panien. W marcu 1845 rozpoczął podróż artystyczną do Berlina, Lipska, Drezna, Monachium, Bonn, Frankfurtu nad Menem i Wiednia, podczas której prezentował własną twórczość kompozytorską. W Berlinie musiał pozostać dłużej, zarabiając lekcjami muzyki, ponieważ zamknął sobie drogę powrotu do kraju napisaniem kilku pieśni patriotycznych, m.in. Do matki Polki (słowa Adam Mickiewicz). Do Warszawy powrócił dopiero we wrześniu 1847. W 1852 został zaangażowany jako dyrygent opery do Teatru Wielkiego, ale pozostał na tym stanowisku niecały rok. W następnych latach dyrygował jedynie orkiestrą operową na koncertach symfonicznych, m.in. w salach Resursy Kupieckiej. W październiku 1857 zorganizował Orkiestrę Polską Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, złożoną z wybitnych członków orkiestry Teatru Wielkiego, która do grudnia 1857 co tydzień dawała koncerty w Nowej Arkadii przy ul. Mokotowskiej. W latach 1858-1860 brał udział w pracach komitetu powołanego do założenia Instytutu Muzycznego. W tym czasie został również członkiem Lwowskiego Towarzystwa Muzycznego. Po 1860, ze względu na zły stan zdrowia, stopniowo rezygnował z udziału w życiu muzycznym stolicy i poświęcił się wyłącznie kompozycji. Zmarł 9 października 1867 w Warszawie i spoczął na Cmentarzu Powązkowskim.

WAŻNIEJSZE KOMPOZYCJE:

Polonez A-dur na fortepian (1823)
Ouverture de concert à grande orchestre op. 1 (1824)
Concerto pour le Piano op. 2 (1824)
Introduction et Variations sur un thème original à la russe op. 4 na fortepian (ok. 1824)
Mazurek na fortepian (1825-26)
Nowy polonez z tematów opery „Sroka złodziej” G. Rossiniego na fortepian (ok. 1826)
Deux polonaises na fortepian (ok. 1826)
Rondo alla polacca op. 6 na fortepian i orkiestrę (ok. 1827)
I Kwartet smyczkowy e-moll op. 7 (ok. 1828)
II Kwartet smyczkowy d-moll op. 8 (1829)
Introduction et Variations sur un thème original op. 9 na skrzypce i fortepian (ok. 1829)
Fantaisie quasi Fugue sur un Masurek favori op. 10 na fortepian (ok. 1828)
I Grande Symphonie op. 11 (1829)
Pożegnanie, polonez melancholiczny na fortepian (1829)
Variations de concert sur une mazure favorite op. 12 na fortepian i orkiestrę (ok. 1830)
III Kwartet smyczkowy E-dur op. 13 (1830)
Fantaisie et Variations dans le style facile et brillant sur la Masure (Kujawianka) op. 14 na fortepian (ok. 1830)
Marsz ulubiony ks. Józefa Poniatowskiego na orkiestrę (1830)
Marsz Gwardii Narodowej na orkiestrę (1830)
Kantata na cześć walecznych obrońców Ojczyzny na 4 głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę (1830)
Trois mazurkas op. 16 na fortepian (ok. 1831)
Marche triomphale na orkiestrę (1831)
II Symfonia charakterystyczna w duchu muzyki polskiej c-moll op. 15 (1831)
Grand trio op. 17 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (ok. 1831)
Introduction et Variations non difficiles sur une masure favorite op. 18 na flet i fortepian (1831)
I Kwintet smyczkowy F-dur op. 20 (1831)
Marsz za Bug na chór mieszany i fortepian lub organy (1831)
Trois nocturnes op. 21 na fortepian (ok. 1833)
Thème original varié op. 22 na fortepian (ok. 1833)
Souvenir. Deux mazurkas op. 25 na fortepian (ok. 1834)
Trzy mazurki op. 27 na fortepian (ok. 1834)
Fantaisie sur un thème original op. 28 na fagot i orkiestrę (ok. 1834)
Kantata na imieniny hr Henryka Łubieńskiego na chór mieszany i orkiestrę (1834)
Monbar czyli Flibustierowie op. 30, opera w 3 aktach (1836-38)
Deux polonaises concertantes à grand orchestre op. 31 (ok. 1839)
Fantaisie op. 32 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1839)
Kantata na uroczystość obchodzoną w Resursie Kupieckiej op. 34 na 3 soprany, chór żeński i orkiestrę (ok. 1839)
Fantaisie pour la trompette à piston avec orchestre op. 35 (ok. 1839)
Deux mazurkas op. 37 na fortepian (ok. 1840)
Marche funèbre op. 38 na orkiestrę (ok. 1840)
Grande fantaisie sur des motifs de l’opéra Les Flibustiers na skrzypce i orkiestrę (ok. 1840)
Sekstet smyczkowy Es-dur op. 39 (ok. 1841)
II Kwintet smyczkowy a-moll op. 40 (ok. 1842)
Romanza na obój, kwintet smyczkowy i kontrabas (ok. 1842)
Les larmes op. 41 na skrzypce lub wiolonczelę i fortepian (1843)
Andante et Rondo alla polacca op. 42 na flet i orkiestrę (ok. 1843)
Thème varié op. 42 na wiolonczelę i fortepian (ok. 1843)
Elégie op. 43 na wiolonczelę i orkiestrę (ok. 1843)
Kantata op. 44 na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1843)
Introduction et Variations sur thème original pour le trombone avec orchestre op. 45 (ok. 1845)
Nocturne op. 46 na wiolonczelę i fortepian (ok. 1845)
Souvenir de Dresde op. 47 na obój, wiolonczelę i fortepian (1846)
Résignation op. 48 na fortepian (ok. 1846)
Ricordanza op. 49 na fortepian (ok. 1846)
Gage d’amitié. Nocturne suivi d’une mélodie polonaise op. 52 na fortepian (1846)
Umoresca capriciosa sur un thème italien op. 53 na orkiestrę (1847)
Impromptu op. 54 na fortepian (ok. 1846)
La Primavera. Morceau brillant op. 55 na fortepian (ok. 1846)
Scherzo op. 56 na orkiestrę (ok. 1849)
Śpiewka o ponczu na 2 głosy solowe, chór męski i fortepian (1849)
Sen chrześcijanina op. 57, fantazja religijna na 10 instrumentów (ok. 1850)
Fantaisie sur des thèmes de l’opéra „Don Giovanni” de W. A. Mozart op. 59 na fortepian (ok. 1846)
Mouvement et repos. Grande étude op. 60 na fortepian (ok. 1847)
Tarantella op. 61 na fortepian (przed 1850)
Grande étude chromatique op. 62 na fortepian (przed 1850)
Six harmonies sur le célèbre thème „God save the King” na kwartet smyczkowy (ok. 1850)
Święty Boże op. 61, suplikacje na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę lub organy (przed 1851)
Lamentacja nad grobem Chrystusa Pana op. 62 na chór i orkiestrę (1851)
Retablissement. Grande valse brillante op. 63 na fortepian (przed 1852)
Myśl ulotna na fortepian (przed 1852)
Marsz na złote wesele J. Elsnera na orkiestrę (1852)
Pieśń do Najświętszej Marii Panny op. 58 na sopran, chór mieszany i organy (przed 1853)
Danse napolitaine op. 65 na fortepian (ok. 1853)
Marsz żałobny na śmierć J. Elsnera na orkiestrę dętą blaszaną (1854)
Tableau musical na orkiestrę (1856)
Marsz żałobny na śmierć Fryderyka Chopina op. 66 na chór mieszany i orkiestrę (1857)
Veni Creator op. 67 (68) na chór męski i instrumenty dęte (ok. 1857)
Polonez na dzień dojścia do pełnoletności carewicza Mikołaja Aleksandrowicza na orkiestrę (1859)
Konrad Wallenrod op. 69, muzyka do dramatycznej adaptacji powieści poetyckiej w 3 aktach [nieukończony] (1859-64)
Burgrafowie op. 70, muzyka do dramatu w 3 aktach (1860)
Sztuka i handel, muzyka do komedii w 3 aktach z prologiem (1861)
Mazur na chór męski i orkiestrę (1865)
Studium na temat oryginalny w dubeltowym kontrapunkcie w 8 postaciach op. 62 na kwartet smyczkowy (1867)