etnomuzykolog, ur. 21 lipca 1924, Szamotuły; zm. 15 grudnia 2003, Szamotuły. Studiowała muzykologię pod kierunkiem A. Chybińskiego, Marii Sobieskiej i Marii Szczepańskiej na uniwersytecie w Poznaniu (1947-52). W 1971 roku otrzymała stopień doktora po obronie rozprawy pt. Rękopis z 1721 roku Biblioteki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu jako źródło do historii kolęd w Polsce w XVII i XVIII wieku, napisanej pod kierunkiem J. Chomińskiego w Instytucie Sztuki PAN.
Od 1951 roku pracowała w poznańskim zespole dokumentacji folkloru Instytutu Sztuki PAN (do 1959 roku: Państwowy Instytut Sztuki). Pełniąc funkcję adiunkta prowadziła badania terenowe w Wielkopolsce, Łowickiem, Kieleckiem, na Pałukach, Warmii i Mazurach (1971-84).
Prowadziła również działalność pedagogiczną: wykładała folklor w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze (1975-77).
Jej zainteresowania naukowe obejmowały przede wszystkim klasyfikację pieśni ludowych, ich obrzędowe uwarunkowania, historię kolęd i problemy edytorstwa źródeł.
W 1979 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.
literatura wybrana
publikacje
Folklor Kujaw współautorzy: R. Lange, A. Pawlak, Wydawnictwa Centralnego Ośrodka Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1979
Informacje o instrumentach muzycznych w tekstach kolęd, "Muzyka" 1972 nr 4
Kantyczki karmelitańskie. Rękopis z XVIII wieku przygotowanie do wydania: B. Krzyżaniak, PWM, Kraków 1980
