Polmic - FB

kompozytorzy (Z)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Andrzej Zarycki,

kompozytor; ur. 7 maja 1941, Zakopane. Studia kompozytorskie odbył pod kierunkiem Lucjana Kaszyckiego w Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.

Zdobył uznanie jako kompozytor muzyki rozrywkowej, symfonicznej, teatralnej, filmowej oraz poezji śpiewanej. Jest laureatem wielu festiwali krajowych, m.in. na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie (1964), na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1977) oraz na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1987, 1988, 1989). Stworzył ok. 250 pieśni solowych oraz chóralnych dla różnych wykonawców do wierszy poetów polskich (Agnieszki Osieckiej, Ewy Lipskiej, Józefa Barana, Elżbiety Kuryło), niemieckich, kubańskich, hiszpańskich, francuskich i rosyjskich. Współpracując od 1966 roku z Piwnicą pod Baranami oraz Ewą Demarczyk został autorem szeregu przebojów piosenkarki, np. Ballady o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego, Skrzypka Hercowicza, Cyganki czy Na moście w Avignon. Jego pieśni są również w repertuarze Beaty Paluch, Anny Szałapak, Katarzyny Groniec, Katarzyny Jamróz, Hanny Banaszak, Beaty Rybotyckiej i Janusza Radka.

Jest autorem muzyki do ok. 200 spektakli i przedstawień telewizyjnych, m.in.: Gdy rozum nie śpi, Achmatowa, Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca, Zielona Gęś, Ja, Maria Magdalena. Stworzył ścieżki dźwiękowe do filmów Agnieszki Holland, Jana Machulskiego, Bogdana Hussakowskiego, Juliana Dziedziny, Andrzeja Rozhina, Wojciecha Zeidlera.

W 2015 roku napisał muzykę do spektaklu Muzyka i magia, zamówionego przez Operę Krakowską w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyku i Tańca.

W latach1985-1997 był kierownikiem muzycznymTeatru Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie, następnie (1992-1997) Teatru Dramatycznego im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Od 1995 roku pracuje jako pedagog w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Krakowie. Od 2009 roku jest kierownikiem muzycznym cyklicznych koncertów laureatów Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty dla uzdolnionych wokalnie osób niepełnosprawnych „Zaczarowane Radio Kraków”. Od kilku lat również współpracuje jako kompozytor z Teatrem Radwanek, tworzonym przez osoby niepełnosprawne intelektualnie.

Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m. in. Odznakę Zasłużony Działacz Kultury (1987), Brązowy Krzyż Zasługi (1988), Zasłużony Opolszczyźnie (1988), Odznakę za Pracę Społeczną Dla Miasta Krakowa (1988). W 2004 roku Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za twórczy wkład do kultury polskiej, w kolejnych latach – srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis i Złotym Laurem za Mistrzostwo w Sztuce (2005, 2006). Za zaangażowanie w działalność charytatywną podczas Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty została mu wręczona Statuetka Przyjaciel Zaczarowanego Ptaszka (2007). W 2012 roku Andrzej Zarycki został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego w związku z jubileuszem 50-lecia pracy twórczej kompozytora.

październik 2015 (wa)

kompozycje

Golgota Polska na chór i orkiestrę (2010)
Zesłani oratorium na sopran, tenor, chór mieszany, orkiestrę symfoniczną i narratora (2010)

ok. 300 pieśni

Muzyka do filmów:
Zazdrość i medycyna w reż. Janusza Majewskiego (1973)
Aktorzy prowincjonalni w reż. Agnieszki Holland (1978)
Cham w reż. Laca Adamika (1979)
Pobojowisko w reż. Jana Budkiewicza (1984)
W cieniu nienawiści w reż. Wojciecha Żółtowskiego (1985)
Ucieczka z miejsc ukochanych w reż. Tomasza Werta, Macieja Kijowskiego (1987)
Jemioła w reż. Wandy Różyckiej-Zborowskiej (1988)
Pole niczyje w reż. Mirosława Poznańskiego (1988)
Dziewczyna z Mazur w reż. Juliana Dziedziny (1990)

Muzyka do spektakli teatralnych:
Calineczka w reż. Anny Dymnej (2006)
Kozucha Kłamczucha w reż. Anny Dymnej (2007)
Rzepka w reż. Anny Dymnej (2008)
Komar i Orkiestraw reż. Anny Dymnej (2009)
Święty Franciszekw reż. Anny Dymnej (2010)
Muzyka i magia w reż. Wojciecha Graniczewskiego (2015)