Polmic - FB

kompozytorzy (B)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Ryszard Bukowski, kompozytor, pedagog i publicysta; ur. 2 stycznia 1916, Cieszkowy; zm. 19 maja 1987, Wrocław. Studiował w Konserwatorium Warszawskim teorię muzyki u Heleny Dorabialskiej i kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego, uzyskując dyplom w 1939. Równocześnie w latach 1936-39 odbywał studia filozoficzne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę pedagogiczną rozpoczął zaraz po II wojnie światowej. Od 1945 do 1948 uczył w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach. Następnie w latach 1948-51 pełnił funkcję dyrektora Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Od 1951 związany był z wrocławską Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną. Wykładał – w stopniu docenta – przedmioty teoretyczne i prowadził klasę kompozycji. Był również dziekanem Wydziału Wychowania Muzycznego, Wydziału Instrumentalnego oraz Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury, a także kierownikiem Katedry Wychowania Muzycznego oraz Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Ponadto czynnie udzielał się jako animator życia muzycznego Wrocławia. Był współinicjatorem i współorganizatorem wrocławskich Festiwali Polskiej Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova”. Przez wiele lat pełnił także funkcję prezesa Wrocławskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich.
Obok kompozycji, pedagogiki i pracy społecznej zajmował się również publicystyką. Od 1945 pisał recenzje i artykuły o tematyce muzycznej na łamach pracy regionalnej i ogólnopolskiej, m.in. w pismach „Dziennik Zachodni”, „Odra”, „Słowo Polskie”, „Wieczór Wrocławia”, „Wiadomości”, czy „Tak i Nie”. Współpracował z Rozgłośnią Wrocławską Polskiego Radia. Jest autorem podręcznika dla szkół muzycznych II stopnia i studentów wyższych szkół muzycznych pt. Metodyka nauczania form muzycznych (PWM, Kraków 1968).
Ryszard Bukowski za swoją twórczość kompozytorską oraz działalność pedagogiczną, publicystyczną i społeczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. w 1966 na konkursie „Opolska Wiosna Muzyczna” – II nagrodę za Muzykę w 5 częściach na orkiestrę (1966), w 1968 na tym samym konkursie – wyróżnienie za Etiudę na orkiestrę (1968), w 1969 na Konkursie im. Stanisława Wiechowicza Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach – II nagrodę za tryptyk Twarz trzecia na chór mieszany (1969), a w 1971 na I Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Feliksa Nowowiejskiego w Gnieźnie – III nagrodę za Pieśń kociłapciów na chór chłopięcy (1971). Jest także laureatem Nagrody miasta Wrocławia oraz dwukrotnie Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1971). Ponadto został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułami „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla Wrocławia i Województwa Wrocławskiego”.
We Wrocławiu odbywa się festiwal poświęcony jego twórczości – „Dni Muzyki Ryszarda Bukowskiego”.

kompozycje

Preludium, Chorał i Fuga na fortepian (lub organy) lub na smyczki (1934-35)
Tryptyk na harfę solo (1952-55)
Moja pieśń wieczorna, kantata na alt solo, chór mieszany i orkiestrę (1953)
Kwartet smyczkowy nr 1 (1953)
Uwertura „Rok 1939” na orkiestrę (1954)
Sonatina na rożek angielski i fortepian (1954)
Uwertura „Zawisza Czarny” na orkiestrę (1958)
Maski, balet w 1 akcie (1958-59)
Trzy dialogi serialne na orkiestrę (1960)
Sonata na fortepian nr 1 (1961-64)
Serenada na smyczki (1962)
Piętnaście fragmentów na orkiestrę (1962)
Koncert na harfę i orkiestrę (1963)
Uwertura francuska na orkiestrę smyczkową (1963-65)
Inwokacje na sopran, rożek angielski, harfę, perkusję i fortepian (1964)
Muzyka w 5 częściach na orkiestrę (1966)
Music for Orchestra (1967)
Muzyka na fortepian i orkiestrę (1967-69)
Metamorfozy, kantata na głosy solowe, chór żeński i orkiestrę (1968)
Symfonia nr 1 (1968)
Etiuda na orkiestrę (1968)
Wariacje w stylu klasycznym na chór żeński (1968)
Kamienna muzyka, tryptyk na chór mieszany (1969)
Twarz trzecia, tryptyk na chór mieszany * (1969)
Westerplatte, kantata na sopran, baryton, narratora, chór żeński, recytujący chór męski i orkiestrę symfoniczną (1969)
Sinfonietta w stylu klasycznym na orkiestrę (1969)
Tryptyk na chór męski (1969)
Koncert podwójny na obój, klarnet i orkiestrę (1970)
Non-stop Shows, recytatyw na alt i baryton solo, komentatora, 3 chóry i orkiestrę symfoniczną (1970)
Koncert na dwie orkiestry smyczkowe i perkusję (1970-71)
Koncert na trąbkę, jazzową sekcję rytmiczną i orkiestrę (1971)
Mazowsze, kantata na chór mieszany a cappella * (1971)
Pieśń kociłapciów na chór chłopięcy (1971)
Pieśń o wielkim przeciągu na chór mieszany (1971)
Symfonia nr 2 (1971)
Koncert na fortepian i orkiestrę nr 1 (1971)
Muzyka na dwie orkiestry smyczkowe (1972)
Symfonia nr 3 (1972)
Koncert potrójny na trąbkę, kotły, fortepian i orkiestrę (1972)
Sacro-song na baryton, recytatora, chór męski i orkiestrę kameralną (1972)
Pierścień wielkiej damy, dramat muzyczny w 3 aktach (1972-73)
Symfonia nr 4 „Choreograficzna” (1972-74)
Concertino na fortepian, orkiestrę smyczkową i perkusję (1972-77)
Koncert na dwa fortepiany, perkusję i smyczki (1974)
Sonata na fortepian nr 3 (1974)
Sonata na fortepian nr 2 (1974-76)
Liryki na mezzosopran lub baryton i 13 instrumentów (1975)
Sonata na fortepian nr 4 (1975)
Sześć miniatur na orkiestrę (1976)
Symfonia nr 5 na bas solo i orkiestrę symfoniczną (1976)
Sonata na fortepian nr 5 * (1976)
Capriccio na sopran i orkiestrę * (1977)
Pięć pieśni na bas i fortepian (1977)
Pięć miniatur na fortepian (1977)
Sonata na fortepian nr 6 (1978)
Żywot karierowicza, balet-pantomima (1978)
Missa profana na głosy, recytatora, chór mieszany i orkiestrę (1978)
Szkice symfoniczne na orkiestrę (1978)
Uwertura koncertowa na orkiestrę (1978)
Kwintet dęty nr 2 (1978)
Sonata na fortepian nr 7 (1979)
Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi secundum Mattheum na solistów, chór i orkiestrę (1979-80)
Kwartet smyczkowy nr 2 (1980)
Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi secundum Marcum na solistów, chór mieszany i orkiestrę (1980-81)
Koncert na fortepian i orkiestrę nr 2 (1980-82)
Spotkania w czasie na chór mieszany i orkiestrę (1980-83)
Fresk symfoniczny na orkiestrę (1982)
Wyjście z mroku na sopran i kwartet smyczkowy (1982)
Sonata na fortepian nr 8 (1982)
Symfonia nr 6 „Brevis” na orkiestrę smyczkową (1982)
Z głębi cienia na sopran i kwartet smyczkowy (1982)
Kwartet smyczkowy nr 3 * (1983)
Kwartet smyczkowy nr 4 * (1983)
Sonata na fortepian nr 9 (1983)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 1 * (1983-84)
Antygona, dramat choreograficzny (1984)
Psalm 129 na sopran i organy (1984)
Sonata na wiolonczelę i fortepian (1984)
Kopciuszek, bajka na fortepian (1984)
Kwartet smyczkowy nr 5 (1984-85)
Sonata na fortepian nr 10 (1985)
Trzy nokturny na fortepian solo lub na fortepian i orkiestrę (1985)
Pieśń nad pieśniami na sopran, flet i fortepian (1985)
Symfonia nr 7 „Symfonia trenów” na tenor solo, chór mieszany i orkiestrę (1986)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 2 (1986)
Kwartet smyczkowy nr 6 (1986)
Sonata na skrzypce i fortepian nr 3 (1987)

literatura wybrana

Bukowski Ryszard w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab”, PWM, Kraków 1986
Bukowski Ryszard w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab suplement”, PWM, Kraków 1998
Hanek L. Wrocławscy kompozytorzy, muzykolodzy i publicyści, Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Wrocław 1985
Hanuszewska M., Schaeffer B. Almanach polskich kompozytorów współczesnych, PWM, Kraków 1982