indeks osób (G)

Aleksander Glinkowski, kompozytor i puzonista; ur. 4 kwietnia 1941, Stiring-Wendel (Francja); zm. 17 marca 1991, Katowice. W latach 1960-64 studiował grę na puzonie w klasie Feliksa Kwiatkowskiego (dyplom z odznaczeniem), a następnie - w latach 1965-70 - kompozycję pod kierunkiem Bolesława Szabelskiego (dyplom z wyróżnieniem) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. W latach 1972-73 odbył studia uzupełniające w zakresie kompozycji u Iannisa Xenakisa w Paryżu. Równocześnie, od 1960 do 1972, był członkiem Orkiestry Filharmonii Śląskiej. Od 1970 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki.
Jego utwory były wykonywane z sukcesem na czołowych polskich festiwalach muzyki współczesnej, m.in. podczas „Warszawskiej Jesieni”, Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu.
Aleksander Glinkowski był laureatem kilku konkursów kompozytorskich: w 1968 otrzymał wyróżnienie na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich na utwór organowy w Kamieniu Pomorskim za Passacaglia lugubra na organy (1968), w 1970 – II nagrodę na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich za Ostinato na chór mieszany i taśmę (1970), w 1972 – III nagrodę na Konkursie im. Artura Malawskiego w Krakowie za Koncert wenecki na obój i orkiestrę (1972).

kompozycje

Gdybyś musiał kiedyś... na chór mieszany (1960)

Kolor wiosny na chór mieszany (1960)

Kwartet smyczkowy (1966)

Inicjacje na kwartet smyczkowy, organy i perkusję (1966)

Pieśni Safony na alt, orkiestrę i taśmę (1967)

Passacaglia lugubra na organy (1968)

Amphi [wersja I] na obój i 2 fortepiany * (1968)

Amphi [wersja II] na obój i fortepian (1968)

Passacaglia na organy (1968)

Aisthesis na organy i orkiestrę (1969)

Pour trombone na puzon, wiolonczelę i fortepian (1969)

Sequentia na saksofon altowy i fortepian (1970)

Ostinato [wersja I] na chór mieszany i taśmę (1970)

Ostinato [wersja II] na dwa chóry mieszane (1970)

Koncert wenecki na obój i orkiestrę * (1972)

Stasis na kwartet smyczkowy i taśmę (1973)

Après silence teatr instrumentalny (1974)

Muzyka przestrzenna [wersja I] na 4 zespoły orkiestrowe (1974)

Muzyka przestrzenna [wersja II] na taśmę (1974)

Dialogos I na fortepian na 4 ręce (1976)

Trzy etiudy na chór żeński (1977)

Concerto notturno na klawesyn i zespół kameralny * (1979)

Sinfonia mesta e tranquilla na alt, chór mieszany i orkiestrę (1979)

Chwila westchnienia kantata na alt lub baryton i orkiestrę (1980)

Sonata organowa (1981)

Kantata na powrót cichego syna na głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę (1981)

Intermezzo na skrzypce lub flet z orkiestrą kameralną (1983)

literatura wybrana

Zmuda Grzegorz Glinkowski Aleksander w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „efg”, PWM, Kraków 1987