| A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | T | U | W | Z | Ż |
Zielińska Lidia Rapsodia na skrzypce i brzmienia elektroniczne (2004) 10’16" |
|
Rapsodia – to 10-minutowy utwór na skrzypce i dźwięki elektroniczne, który skomponowałam w roku 2004 dla mojej córki oraz ze zwyczajnej ludzkiej potrzeby rapsodycznej wypowiedzi. Utwór został zamówiony przez kanadyjskie Edmonton Composers’ Society. Prawykonania dokonała Anna Zielińska na holenderskim festiwalu Gelderse Muziek Somer w sierpniu 2004. Bohaterem Rapsodii jest solowa partia skrzypiec, bohater nie pozostaje jednak samotny. Towarzyszy mu dźwiękowe otoczenie elektronicznych brzmień, zrazu dyskretnych, rzadko włączających się w tok muzyczny, potem osiągających status równoprawnego partnera. Utwór stanowi jakby jedną wielką kadencję – wirtuozowsko efektowną, rozległą, nastrojoną na poważny, rzeczywiście rapsodyczny ton. Zielińska zręcznie dozuje środki ekspresji: wysokościowo-interwałowej, instrumentalno-wykonawczej, elektroniczno-brzmieniowej. Warstwa instrumentalna ulega metamorfozie, od popisowych pasaży atonalnego porządku dźwiękowego na początku, po pełną wyrazu kantylenę i ulatujące glissandowo poza granice słyszalności zakończenie. Warstwa elektroniczna jest dla niej narzędziem służebnym, elastycznym, ukształtowanym jednak jako proces, a nie obiekt dźwiękowy. Oba światy, realny i odtwarzany, dopełniają się, a dźwięk z głośnika w tym elektro-koncertującym gatunku aspiruje do roli dawnego instrumentarium towarzyszącego. Krzysztof Szwajgier (tekst w książeczce płyty „Muzyka Polska Dzisiaj – Portrety Współczesnych Kompozytorów Polskich – Lidia Zielińska” polmic 090 / PRCD 1742) |
|