opisy płyt (C)



Cezary Paciorek, Maciej Zimka, Krzysztof Olczak, Krzesimir Dębski

Paweł Zagańczyk. Globulus.


Cezary Paciorek Toccata

Maciej Zimka Concerto

Krzysztof Olczak Anioły Ciemności

Krzesimir Dębski Musicophilia III

Wyk.: Paweł Zagańczyk (akordion), Hanna Chylińska (skrzypce), Aleksandra Denga (skrzypce), Julianna An (skrzypce), Justyna Światkowska (skrzypce), Weronika Wiśniewska (altówka), Maria Szagżdowicz (wiolonczela), Mateusz Kot (kontrabas), NeoQuartet.

* Opus Series 27|2018. Total time: 52:50

Materiał zawarty na płycie jest podsumowaniem dziesięciu edycji Gdańskiej Sztuki Interpretacji Muzyki Akordeonowej. Nadrzędna idea projektu to zamówienia i prawykonania nowych utworów literatury akordeonowej. Prezentowane w Gdańsku od 2008 roku kompozycje stanowią ciekawą panoramę tej działalności. Na płycie nagranej w Studiu Koncertowym im. Janusza Hajduna w Radiu Gdańsk znalazły się prezentowane podczas Festiwalu utwory Cezarego Paciorka, Macieja Zimki, Krzysztofa Olczaka i Krzesimira Dębskiego. Czterech polskich kompozytorów z myślą o akordeonie i instrumentach smyczkowych stworzyło cztery na wskroś różne kompozycje. Ich wspólnym mianownikiem jest akordeon, który od kilku dekad niezmiennie wzbudza zainteresowanie wielu twórców.

Motoryczna, momentami wręcz transowa, pełna witalności wirtuozowska Toccata Cezarego Paciorka to swoista synteza muzyki ludowej, jazzowej i klasycznej. Concerto Macieja Zimki to utwór o wirtuozowskich zwrotach oraz rozbudowanej warstwie rytmicznej. Wyraźnie wyodrębniony jest tu środkowy odcinek molto espressivo, w którym kompozytor redukuje fakturę do trzech dialogujących ze sobą instrumentów (akordeon skrzypce, wiolonczela). Odmienna kolorystyka i tempo nadają wspomnianemu fragmentowi kontemplacyjny nastrój. Wyjątkowo barwnym i ilustracyjnym jest utwór Krzysztofa Olczaka Anioły Ciemności. Jego mistyczny charakter, osiągnięty za pomocą ekspresyjnej narracji czy aleatorycznych zabiegów stał się inspiracją dla malarza Stanisława Osieckiego, który stworzył obraz pod tym samym tytułem. Kompozycja uzupełniona jest o autorską, improwizowaną kadencją akordeonisty. Musicophilia III Krzesimira Dębskiego to subtelny zwrot w kierunku awangardy. Pierwsze skojarzenia przywołują muzykę Beli Bartoka, ale z zachowaniem ilustracyjności muzyki filmowej, charakterystycznej dla twórczości Dębskiego.

Zapowiedź płyty: https://www.youtube.com/watch?v=QbfXNTUsfas