Karol Szymanowski - Uwertura koncertowa op. 12 Symfonia nr 2 B-dur op. 19 Symfonia nr 3 "Pieśń o nocy" op. 27 Wyk.: Wiesław Ochman - tenor, Wojciech Musiał - skrzypce, Chór Polskiego Radia w Krakowie, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. Jacek Kaspszyk, Jerzy Semkow. * EMI 1994 - 7243 5 65082 2 4, ADD 75'36'' (MATRIX 10) |
| Kolejna płyta z utworami polskich kompozytorów wydana przez firmę EMI w serii o znamiennej nazwie MATRIX, której celem jest - jak deklaruje wydawca - próba ukazania melomanom nowych horyzontów w świecie muzyki, szczególnie tej komponowanej na przestrzeni 150 ostatnich lat, oraz pomoc w rozwinięciu ich "muzycznego smaku". Tym razem - po kompozycjach Witolda Lutosławskiego (Matrix 3) i Krzysztofa Pendereckiego (Matrix 5) - zostały zaprezentowane trzy dzieła Karola Szymanowskiego. Wczesna Uwertura koncertowa (1904-05) reprezentuje jeszcze styl trochę akademicki, nawiązujący do utworów Richarda Straussa. Ale już II Symfonia (1909-10) uznawana jest za najlepszą kompozycję, kończącą I okres twórczości Szymanowskiego. Sam kompozytor bardzo ją cenił i podkreślał bogactwo jej pomysłów muzycznych. Jednak najbardziej oryginalna, wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju pozostaje III Symfonia opatrzona tytułem "Pieśń o nocy" na tenor, chór mieszany i wielką orkiestrę (1914-16) do tekstu perskiego poety i mistyka Dżalaluddina Rumiego w polskim przekładzie Tadeusza Micińskiego. Opisywane w poemacie piękno nieba i wszechświata stało się inspiracją dla Szymanowskiego do stworzenia muzyki o niezwykłej ekspresji, subtelnej kolorystyce i melodyce przetykanej orientalnymi ornamentami. |
|