Witold Lutosławski - Wariacje symfoniczne Symfonia nr 1 Musique funebre Symfonia nr 2 Wyk.: Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. Witold Lutosławski * EMI 1994 - 7243 5 65076 2 3, ADD 70'40'' (MATRIX 3) |
| Jedna z pierwszych płyt wydanych przez firmę EMI w serii o znamiennej nazwie MATRIX. Jej celem jest ukazanie melomanom nowych horyzontów w świecie muzyki, szczególnie tej komponowanej na przestrzeni 150 ostatnich lat, oraz pomoc w rozwinięciu ich "muzycznego smaku". Każda z czterech orkiestrowych kompozycji Witolda Lutosławskiego pochodzi z innego okresu twórczości kompozytora, każda stała się ważnym dziełem w jego karierze artystycznej. Wariacje symfoniczne powstały jeszcze przed wojną. Swoim motorycznym charakterem zdradzają fascynację Lutosławskiego utworami Igora Strawińskiego. Praca nad I Symfonią trwała od 1941 do 1947 roku. Była pierwszą próbą zmierzenia się z wielką formą symfoniczną, jeszcze w kręgu języka posttonalnego. Prawdziwym przełomem okazała się Muzyka żałobna zamówiona przez Jana Krenza z okazji dziesiątej rocznicy śmierci Béli Bartóka, a nagrodzona w 1959 roku I lokatą na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu. Ta jedna z najbardziej dramatycznych kompozycji w całym dorobku Lutosławskiego przyniosła mu międzynarodowy rozgłos i otworzyła drogę do światowej kariery. Płytę dopełnia II Symfonia, również wyróżniona I lokatą podczas Paryskiej Trybuny w 1968 roku. Lutosławski zrealizował tu swoją ideę wielkiej formy dwuczęściowej. Warto podkreślić, że znakomicie grającą Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia dyryguje sam kompozytor. |
|