- Polish Violin Duos Górecki Henryk Mikołaj Sonata na dwoje skrzypiec Szymański Paweł A due Ptaszyńska Marta Mancala Pstrokońska-Nawratil Grażyna Madrigale (I) Augustyn Rafał Utwór cykliczny nr 1 Drożdżewski Piotr Sonata a due violini Wyk.: Bartłomiej Nizioł - skrzypce, Jarosław Pietrzak - skrzypce * DUX 2002 - DUX 0398, DDD 59'27'' |
| Podstawą do wydania niniejszej płyty stał się repertuar zaprezentowany przez dwóch utalentowanych polskich skrzypków - Bartłomieja Nizioła i Jarosława Pietrzaka podczas jednego z koncertów festiwalu "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu (w dniu 1 kwietnia 2000 roku). Wybrane kompozycje - wszystkie przeznaczone na dwoje skrzypiec - dobrze ilustrują panoramę polskiej muzyki kameralnej drugiej połowy XX wieku. Najwcześniejsza Sonata Henryka Mikołaja Góreckiego, pochodząca z 1957 roku, to utwór awangardowy, niezwykle ekspresyjny, w którym podstawowym elementem formotwórczym jest zasada kontrastu. Pozostałych pięć kompozycji utrzymanych jest w stylistyce postmodernistycznej. W miniaturowym A due Pawła Szymańskiego kompozytor łączy nowoczesne, ostre brzmienie skrzypiec z motywiką nawiązującą do utworów Jana Sebastiana Bacha. Marta Ptaszyńska przy komponowaniu swojej Mancali wykorzystała zasadę starożytnej "gry w kamienie" o tej samej nazwie. Oba instrumenty rozgrywają partię, która ostatecznie kończy się remisem - pogodzeniem "graczy". Madrigale Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil rozpoczynają sonorystyczne gesty muzyczne, z których gdzieniegdzie wyłania się spokojna, liryczna melodia. Utwór cykliczny nr 1 Rafała Augustyna powstał z inspiracji cyklicznymi koncepcjami czasu w filozofii i muzyce hinduskiej. To "powtarzające się wzory, o bardzo powolnym pulsie, które z pojedynczego dźwięku rozrastają się wciąż w nowe rozgałęzienia, powolnie, uparcie i jakby w zamyśleniu" - jak czytamy w komentarzu kompozytora. Płytę zamyka Sonata Piotra Drożdżewskiego - rodzaj portretu każdej ze strun skrzypiec. |
|