opisy płyt (Z)



Zygmunt Krauze

Piano Works



Monodia i fuga, Dwie inwencje, Trzy etiudy, Intermezzo, Pięć utworów fortepianowych, Tańce Gnomów, Le chanson du mal-aimé, Sześć melodii ludowych, Tryptyk, Music Box Waltz, Refrain, Nightmare Tango

Wyk.: Iwona Mironiuk - fortepian
* DUX 2004 – DUX 0477, DDD 60’05”
Album zawiera dokonany przez Zygmunta Krauzego wybór jego utworów przeznaczonych na fortepian solo. Instrument ten jest szczególnie bliski kompozytorowi, bowiem od 1963 roku występuje on również jako pianista, koncertując w blisko 30 krajach Europy i Ameryki Południowej.
Prezentowane na płycie dzieła pochodzą z lat 1958-1993, a więc obejmują ponad trzydziestoletni okres twórczości kompozytora. Album otwierają utwory skomponowane w latach 1958-60, jeszcze w czasach studenckich Krauzego: Monodia i fuga (1959), Dwie inwencje (1958), Trzy etiudy (1958), Intermezzo (1958), Pięć utworów fortepianowych (1958) i Tańce Gnomów (1959). Tytuł kolejnej zamieszczonej na płycie kompozycji - Le Chanson du mal-aimé (Piosenka niekochanego) z 1990 roku, Krauze zapożyczył od Guillaume’a Apollinaire’a. Znakomitą stylizację muzyki ludowej stanowi cykl miniatur – Sześć melodii ludowych, skomponowanych w 1958 roku. Kolejny utwór zarejestrowany na płycie – Tryptyk z 1964 roku cechuje ostra harmonika, gwałtowność i dramatyzm. Music Box Waltz powstał w 1977 roku na zamówienie Roberta Morana, amerykańskiego kompozytora, który był pomysłodawcą „Kolekcji Walców” – zawierającej walce przeznaczone na fortepian skomponowane przez 25 współczesnych kompozytorów. Z kolei Nightmare Tango z 1987 roku zostało skomponowane do „Kolekcji Tang” amerykańskiego pianisty i kompozytora – Yvara Mikhashoffa. Najpóźniej powstałym utworem zamieszczonym na płycie jest Refrain skomponowany w 1993 roku.
Utwory zarejestrowane na płycie wykonuje Iwona Mironiuk, absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie, która ma już na swoim koncie liczne prawykonania dzieł przeznaczonych na fortepian solo i wiele nagrań radiowych – głównie muzyki współczesnej. W jej interpretacji dzieła Krauzego brzmią klarownie i przejrzyście.