Stanisław Moryto Pieśni Antyfony na sopran/mezzosopran i organy Pięć pieśni do słów Eliasza Rajzmana na głos żeński i fortepian Cztery pieśni do słów Krzysztofa Lipki na głos żeński i fortepian Siedem pieśni kurpiowskich na mezzosopran i fortepian Wyk.: Aneta Łukaszewicz - mezzosopran, Krystyna Makowska-Ławrynowicz - fortepian, Beata Szebesczyk - fortepian, Michał Sławecki - organy * Musica Sacra Edition 2007 – musica sacra edition 014, DDD 48’12” |
|
Niniejsza płyta zawiera premierowe nagrania czterech najnowszych cyklów pieśni autorstwa uznanego polskiego kompozytora i organisty, Stanisława Moryto - najwcześniejsze Cztery antyfony na sopran i organy pochodzą z 1992 roku, a najpóźniejsze Siedem pieśni kurpiowskich na mezzosopran i fortepian powstało zaledwie na rok przed ich rejestracją fonograficzną, w 2006 roku. Każda z kompozycji, mimo bliskości lat powstania, utrzymana jest w innym charakterze, innej stylistyce, podyktowanej różną tematyką. Płytę otwierają utrzymane w kontemplacyjnym nastroju Antyfony, wyróżniające się prostą, archaizującą melodyką, nawiązującą momentami do śpiewu chorałowego. Kolejne Pięć pieśni do słów Eliasza Rajzmana z 2002 roku przenosi nas w świat muzyki żydowskiej – o charakterystycznej harmonice i motywach przywodzących na myśl zaśpiew kantora. Kontrastują z nimi napisane dwa lata później, w 2004 roku Cztery pieśni do słów Krzysztofa Lipki. Niezwykle poruszającą poezję, w której obecne są wątki bezradności, zagubienia, a nawet rozpaczy, alienacji, czy obłędu, wyraził Moryto muzyką dramatyczną, pełną wewnętrznego napięcia, podążającą za stanami psychicznymi bohaterki. Bliskie nastrojem są jej Pieśni kurpiowskie z 2006 roku, nawiązujące jednak tym razem stylistycznie do ludowych śpiewów regionu Kurpi - pełnych zadumy i nostalgii. Na cykl złożyły się cztery miłosne ballady, pieśń Chtórandy Jasiul związana z obrzędem swatów lub zrękowin oraz zamykająca płytę, wzruszająca pieśń żałobna Na smentarzu. Wykonawczynią prezentowanych pieśni Stanisława Moryto jest utelentowana śpiewaczka młodego pokolenia, obdarzona mocną, ciemną barwą głosu – Anna Łukaszewicz (mezzosopran). Towarzyszą jej artyści związani z Akademią Muzyczną w Warszawie: pianistki Krystyna Makowska-Ławrynowicz i Beata Szebesczyk oraz organista Michał Sławecki. |
|