pianista i pedagog; ur. 24 kwietnia 1935, Wilno, zm. 5 marca 2016, Warszawa. Studia pianistyczne odbył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu pod kierunkiem Ireny Kurpisz-Stefanowej oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie u Stanisława Szpinalskiego i Marii Wiłkomirskiej. W 1960 otrzymał dyplom z odznaczeniem i w tym samym roku zdobył II wyróżnienie na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz nagrodę specjalną ufundowaną przez Witolda Małcużyńskiego. W latach 1960-61 doskonalił swoje umiejętności wykonawcze pod kierunkiem Arturo Benedetti-Michelangelego na kursach mistrzowskich w Arezzo.
Występował w wielu krajach Europy, m.in. w Czechosłowacji, Rumunii, Bułgarii, Niemczech, Austrii, Włoszech, Francji, Szwecji, Norwegii, prowadził także aktywną działalność koncertową w Polsce (również jako kameralista). Jego repertuar obejmował wszystkie dzieła fortepianowe Maurice’a Ravela i Karola Szymanowskiego (które wykonywał w cyklach recitali na polskich estradach z okazji 100-lecia urodzin kompozytorów) oraz programy monograficzne poświęcone dziełom Wolfganga Amadeusa Mozarta, Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta, Johannesa Brahmsa, Claude’a Debuss’ego, Sergieja Prokofiewa, Beli Bartóka i Oliviera Messiaena. Dokonał nagrań płytowych dla Polskich Nagrań i Wifonu oraz wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, w tym wszystkich solowych utworów fortepianowych Karola Szymanowskiego. Album ten, wydany przez Polskie Radio, stał się wydarzeniem nie tylko w skali kraju i został uznany przez miesięcznik „Studio” Płytą Roku 1998, a także otrzymał nagrodę Fundacji im. K. Szymanowskiego i polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 1998.
Jerzy Godziszewski od 1967 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Następnie (od 1978) powierzono mu klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie otrzymał tytuły profesora nadzwyczajnego (1988) i zwyczajnego (1991).
Artysta zasiadał w jury wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. I Konkursu im. K. Szymanowskiego w Łodzi (1983), Konkursu im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy oraz konkursu dla młodych pianistów „Arthur Rubinstein in memoriam” w Bydgoszczy. Był członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Towarzystwa im. K. Szymanowskiego w Zakopanem i Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy.
Profesor J.Godziszewski w 1998 otrzymał nagrodę Fundacji im. Karola Szymanowskiego, w następnyum roku Złoty Krzyż Zasługi. Za całokształt działalności został odznaczony Złotą Odznaką Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. W 2007 Akademia Muzyczna w Bydgoszczy przyznała mu tytuł doktora honoris causa.
 

aktualizacja: marzec 2016 (wa) 

Michalski Grzegorz, Godziszewski Jerzy, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „efg”, PWM, Kraków 1987

Dybowski Stanisław, Godziszewski Jerzy, w: Słownik pianistów polskich, Selene, Warszawa 2003

O sztuce i sprawach bardziej przyziemnych, Z Jerzym Godziszewskim rozmawia Agnieszka Lewandowska, "Ruch Muzyczny" 2007 nr 8, s. 8-10