wiolonczelistka; ur. 13 października 1972, Tarnów. Edukację muzyczną rozpoczęła w wieku 7 lat w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej i kontynuowała w Państwowym Liceum Muzycznym w Tarnowie, które ukończyła z wyróżnieniem. W latach szkolnych była członkiem (koncertmistrzem grupy wiolonczel) Dziecięcej, a następnie Młodzieżowej Orkiestry Kameralnej, z którą koncertowała w wielu krajach Europy i uczestniczyła w festiwalach krajowych i zagranicznych. Studiowała grę na wiolonczeli pod kierunkiem Witolda Hermana w Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończyła dyplomem z wyróżnieniem.

Swoje umiejętności doskonaliła podczas podyplomowych studiów mistrzowskich w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie: w klasie kameralnej Kwartetu Melos (otrzymała dyplom w 2000 roku), w klasie wiolonczeli profesora Petera Bucka, którą ukończyła w 2002 roku, a w 2004 roku otrzymała dodatkowo dyplom Solistenklasse kwartetu.

Trzykrotnie była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki.

Brała udział, jako solistka i kameralistka, w wielu kursach mistrzowskich, m.in. Internationale Bach-Akademie pod kierunkiem Helmutha Rillinga (Kraków, Stuttgart), Internationale Sommer-Akademie u Antonína Moravca (Pommersfelden), Accademia Musicale Chigiana w klasie kwartetu Piero Farulliego (Sienna), Kursie letnim z Kwartetem im. Aleksandra Borodina (Portogruaro), Kursie letnim Fundacji Paula Hindemitha z Kwartetem Melos (Blonay), Kursie mistrzowskim z Koichiro Harada z Kwartetu Tokyo (Florencja).

W 2014 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej Instrumentalistyka (Załącznik do komunikatu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 września 2015 r. (poz. 54).

Jest laureatką III nagrody w kategorii „wiolonczela” na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej im. Valentino Bucchiego w Rzymie (2002).

Anna Armatys od 1993 gra w Kwartecie Smyczkowym Dafô, z którym zdobyła wiele nagród na międzynarodowych konkursach muzycznych, m.in.: w 1995 – I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi oraz I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej im. Bucchiego w Rzymie, w 1996 – IV nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych im. Dmitrija Szostakowicza w Sankt Petersburgu, w 1997 – III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kulturkreis der Deutschen Wirtschaft w Monachium oraz I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, w 1998 – II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych w Cremonie, II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych w Bubenreuth oraz I nagrodę na Konkursie Kwartetów Smyczkowych w Katowicach, w 1999 – III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Gaetano Zinettiego w Sanguinetto oraz nagrodę specjalną jury na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Józsefa Joachima w Weimarze.

Wraz z Kwartetem ma na swoim koncie wiele nagrań radiowych, telewizyjnych i fonograficznych, z których dwa zostały nagrodzone "Fryderykiem": w 1999 płyta Polskie kwartety smyczkowe XX wieku. Część I (PWM/DUX), w 2002 płyta Polskie kwartety smyczkowe XX wieku. Część II (PWM/DUX). Dla Fundacji Roberta Boscha i stacji SWR zespół nagrał dwupłytowy album, zawierający Kwintet smyczkowy Franza Schuberta z udziałem Petera Bucka oraz kwartety smyczkowe Karola Szymanowskiego i Henryka Mikołaja Góreckiego. Album Penderecki String Quartets, String Trio Clarinet Quartet, zawierający wszystkie dzieła kameralne Pendereckiego, włącznie z pierwszą światową rejestracją III Kwartetu smyczkowego (2010) wyróżniony został przez luksemburskie wydawnictwo muzyczne "Pizzicato" nagrodą Supersonic Pizzicato i zaliczony do unikatowych płyt zawierających muzykę kameralną. Album CD/DVD Live Łukaszewski & Bembinow. Kolędy i pastorałki (2011), który Kwartet Dafô nagrał wraz z dziewczęcym chórem Puelle Orantes, otrzymał status Złotej Płyty DVD, przyznany przez Związek Producentów Audio-Video, oraz nagrodę "Fryderyk" 2011.

Repertuar Anny Armatys-Borrelli zawiera kilkaset utworów na różne składy: od duetów po duże składy kameralne oraz dzieła symfoniczne. W latach 1992–1996 była pierwszą wiolonczelistką Tarnowskiej Orkiestry Kameralnej. Od 2014 roku jest pierwszą wiolonczelą w Parco della Musica Contemporanea Ensemble PMCE działającym przy Parco della Musica w Rzymie.

Zapraszana była do udziału w takich festiwalach, jak: Schleswig-Holstein, Kissinger Sommer, Warszawska Jesień, Oberstdorfer Musiksommer, The Kitchen, im Frankfurter Römer, Festiwal im. Karola Szymanowskiego, Krakowskie Wieczory Kameralne, Bravo Maestro, Forum Ost West, Kwartet Śląski i jego goście, Muzyczne Dni Zimowe w Allgäu, Muzyczne Lato w Rybnej, Ludwigsburger Festspiel, Europäische Wochen Passau, Tydzień Talentów, Aksamitna Kurtyna, Dni Kompozytorów Krakowskich, Heidelberger Frühling, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Gammertinger Schlosskonzerte, Setimana Internacional Música de Cambra Montserrat València, Festival im Herzogschloss, Europalia, Festival Van Vlaandern, Ostbelgien Festival, Bergische Biennale Neue Musik, Festival Euro Mediterraneo, Poznańska Wiosna Muzyczna, Bodenseefestival, Musikfestival von Colmar, Falsterbonäsets kammarmusikdagar, Festival du Périgord Noir, Festival d’Ile de France, Usedomer Musikfestival.

Artystka zajmuje się jednocześnie pracą pedagogiczną. W latach 1996–2002 pracowała na stanowisku asystenta w Katedrze Wiolonczeli i Kontrabasu w Akademii Muzycznej w Krakowie, następnie (od 2002) zajmowała stanowisko adiunkta w tejże Katedrze, pracując również w Katedrze Kameralistyki. Od 2012 roku związana jest wyłącznie z Katedrą Kameralistyki. W roku 2013 została powołana na stanowisko Kierownika Zakładu Kameralistyki Smyczkowej. W latach 2019-2020 pełniła funkcję Kierownika Katedry Kameralistyki. Jednocześnie prowadziła klasę wiolonczeli w Conservatorio di Musica „Domenico Cimarosa” w Avellino (2007–2010), w Conservatorio statale di Musica "Alfredo Casella" w L’Aquili (2010-2019), a od 2019 roku związana jest z Conservatorio Statale di Musica di Latina "Ottorino Respighi" w Latinie. Niejednokrotnie zapraszana była do jury krajowych i międzynarodowych konkursów.

aktualizacja: 2008, 2010 (mk), 2022 (wa)