kompozytor i pedagog; ur. 14 września 1937, Smerekowiec koło Gorlic; zm. 29 marca 2005, Poznań. Studiował kompozycję w klasie Stefana Bolesława Poradowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu (dyplom w 1963). W latach 1973-74 uzupełniał wykształcenie w zakresie kompozycji i instrumentacji pod kierunkiem Warrena Bensona oraz muzyki jazzowej u Rayburna Wrighta w Eastman School of Music w Rochester w stanie Nowy Jork.
Od 1963 związany był z poznańską Akademią Muzyczną oraz jej Filią w Szczecinie, gdzie wykładał kompozycję, kontrapunkt i instrumentację. W latach 1987-90 pełnił jednocześnie obowiązki prorektora do spraw artystyczno-naukowych. Trzykrotnie był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. W 1989 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1992 tytuł profesora zwyczajnego. Od 1993 kierował Katedrą Kompozycji i Teorii Muzyki. Współpracował także z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Słupsku.
W 1964 otrzymał wyróżnienie za
Dwie wokalizy na sopran i 12 instrumentów (1964) na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich, a w 1974 – III nagrodę za
Diphtong II na orkiestrę symfoniczną (1974) na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego.
Jego kompozycje były wykonywane na wszystkich ważniejszych estradach koncertowych w Polsce, a także na Węgrzech, w Rosji, na Litwie, w Armenii, Niemczech, Szwecji i Stanach Zjednoczonych.
Jan Astriab aktywnie działał w Związku Kompozytorów Polskich. Współorganizował festiwale muzyki współczesnej, m.in. Poznańską Wiosnę Muzyczną i Warszawską Jesień.
Został uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1981), Nagrodą Artystyczną miasta Poznania (1984) oraz odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995).
aktualizacja: marzec 2006
Sonata na altówkę i fortepian (1957)
Kwartet smyczkowy nr 1 (1957)
Rondo na skrzypce i fortepian (1959)
Koncert podwójny [wersja I] flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1961)
Tryptyk na orkiestrę (1962)
Dwie wokalizy na sopran i 12 instrumentów (1964)
Dwa preludia na fortepian (1965)
Kwartet smyczkowy nr 2 (1965)
Dialogi na orkiestrę (1965)
Metamorfozy na orkiestrę symfoniczną (1966)
Cztery pieśni na sopran i fortepian do słów Tadeusza Różewicza (1966)
Oktet na instrumenty dęte (1971)
Sonores na fortepian (1972)
Dopowiedzenia na sopran i 4 instrumenty (1972-73)
Diphtong I na orkiestrę (1973)
Elegia na orkiestrę symfoniczną (1973)
Appositions na sopran i zespół instrumentalny (1973)
Diphtong II na orkiestrę symfoniczną (1974)
Koncert podwójny [wersja II] flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1974)
Dimorphoses na 7 instrumentów (1975)
Frazy na fortepian i klawesyn (1975)
Koncert na skrzypce i wielką orkiestrę symfoniczną (1979-80)
Cztery pieśni na sopran i fortepian do tekstów Tadeusza Różewicza i Tadeusza Mieszkowskiego (1980)
Ślepcy, opera kameralna (1980-81)
Trzy polskie liryki na bas, recytację, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1982)
Uwertura na orkiestrę symfoniczną (1984)
Cztery utwory charakterystyczne na kameralną orkiestrę smyczkową (1985)
Ikar na orkiestrę (1986)
Sonata trzech planet na fortepian (1992)
Elegia na flet, wiolonczelę i fortepian (1993)
Muzyka na letni wieczór na orkiestrę symfoniczną (1996)
Koncert kameralny na orkiestrę smyczkową (1998)
Symfonia kameralna na orkiestrę (1998)
Tatarska Janina, Astriab Jan, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „ab – suplement”, PWM, Kraków 1998
Kostrzewska Hanna, „Ślepcy” – opera kameralna Jana Astriaba, w: Opera polska w XX wieku (pod red. Macieja Jabłońskiego, Haliny Lorkowskiej i Jana Stęszewskiego), Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 1999
Start
O nas
Nasze projekty
Encyklopedia
Kalendarz wydarzeń
Nasze patronaty
Szukaj
