skrzypek; ur. 28 listopada 1961, Warszawa. Kontynuuje muzyczne tradycje rodzinne. Grę na skrzypcach rozpoczął pod wpływem i kierunkiem ojca, Zenona Bąkowskiego, długoletniego koncertmistrza Orkiestry Filharmonii Narodowej, u którego później studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie (dyplom w 1983). Następnie, w latach 1984-86, odbył studia uzupełniające w Indiana University w Bloomington w Stanach Zjednoczonych w zakresie gry na skrzypcach (u Tadeusza Wrońskiego i Josefa Gingolda), muzyki kameralnej, muzyki współczesnej oraz dyrygentury.
W 1990 zdobył I nagrodę na Konkursie Skrzypcowym Tadeusza Wrońskiego w Warszawie.
Krzysztof Bąkowski od 1985, po prawykonaniu Martwej natury ze skrzypcami Hanny Kulenty, specjalizuje się w interpretacji muzyki współczesnej. Ma w swoim dorobku kilkadziesiąt prawykonań, m.in. utworów Hanny Kulenty, Tadeusza Wieleckiego, Jerzego Kornowicza (utwory jemu dedykowane), Zygmunta Krauzego, Aleksandra Lasonia, Pawła Szymańskiego, Andrzeja Dziadka, Andrzeja Dutkiewicza, Henryka Mikołąja Góreckiego. Wykonywał po raz pierwszy w Polsce kompozycje Arvo Pärta, Conlona Nancarrowa, Michaela Finnissy’ego, Arne Nordheima. Występował wielokrotnie na Festiwalu „Warszawska Jesień” oraz – jako wykonawca i wykładowca – na festiwalach muzyki współczesnej m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Dusznikach, Katowicach, Łańcucie, Poznaniu, Gdańsku, Louisville, Rotterdamie, Lerchenborg, Odense, Mińsku, Puebli, Arnhem, Apeldoorn i Berlinie. Koncertował z czołowymi polskimi orkiestrami, w tym z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, pod batutą Antoniego Wita, Jerzego Maksymiuka, Jacka Kaspszyka i wielu innych.
Dokonał ponad 50 rejestracji archiwalnych dla rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych w Polsce, Niemczech, Danii i Holandii. Wśród nich znajdują się premierowe nagrania, m.in. koncertów skrzypcowych Romana Palestra i Grażyny Bacewicz (z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia). Jego interpretacje: Concerto festivo na skrzypce i orkiestrę (1993-95) Aleksandra Lasonia z udziałem Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia pod dyrekcją Tomasza Bugaja oraz Koncertu à rebours na skrzypce i orkiestrę (1998) Tadeusza Wieleckiego, reprezentowały Polskie Radio na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1997 i 1999. Otrzymały tam wyróżnienia i rekomendacje do kilkudziesięciu radiofonii z całego świata. Na płyty nagrał Koncert skrzypcowy (1993) Hanny Kulenty z holenderską orkiestrą De Ereprijs oraz Partitę na skrzypce i orkiestrę (1988) i Łańcuch II na skrzypce i orkiestrę (1985) Witolda Lutosławskiego z WOSPRem pod batutą Antoniego Wita dla wytwórni Naxos. Płyta Naxosu odniosła światowy sukces pod względem ilości sprzedanych egzemplarzy oraz recenzji, od wielu lat utrzymuje się w sprzedaży na całym świecie, otrzymując prestiżowe nagrody i wyróżnienia, m.in. wyróżnienie krytyków francuskich Diapason d’Or, nagrodę Płyta Roku 1996 dziennika „Rzeczpospolita”, nominacje do dorocznej nagrody brytyjskiego magazynu płytowego „Classic CD” oraz magazynu „Studio”.
Krzysztof Bąkowski jest koncertmistrzem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej oraz profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

aktualizacja: wrzesień 2009

Neuer Adam, Bąkowski Krzysztof, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „ab - suplement”, PWM, Kraków 1998

Bacewicz Koncert skrzypcowy nr 1 - Polskie Radio, PRCD 126 (1999)

Kornowicz Nieustanne rzeczy wirowanie - Acte Préalable, AP0011/12 (2001)

Krauze Quatuor pour la Naissance - Polskie Nagrania, PNCD 113 (1992)

Lutosławski Łańcuch II, Partita - Naxos, 8.553202 (1996)