wiolonczelista, muzykolog; ur. 29 maja 1969, Warszawa. W 1992 ukończył studia z zakresu muzykologii w Akademii Teologii Katolickiej; w 1995 - klasę wiolonczeli prof. Wojciecha Walaska w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W 1994 uczestniczył w kursach kameralnych w Salzau, pracując pod kierunkiem Mścisława Rostropowicza, a także występując w Orkiestrze Festiwalu Schleswig Holstein pod batutą Rostropowicza oraz Valeria Gergieva.

Jeszcze jako uczeń szkoły średniej brał udział w konkursach instrumentalnych, m.in. w I Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach w 1986. W 1992 otrzymał Grand Prix Konkursu Muzyki Kameralnej Conservatoire Americain w Fontainebleau.

W latach 1980-tych występował na festiwalach „Poza Kontrolą” i „Marchewka” oraz współtworzył sekcję „Zakręt” w warszawskim klubie Riviera-Remont. Aranżował i komponował dla grup własnych (997, Sernik Zamordowany Wkrótce Nielegalny, Legendarne Ząbki) oraz dla zespołów Dezerter, Cukor Bila Smert, Kryzys, Świetliki, Komuna Otwock. We wczesnych latach 1990-tych aranżował muzykę punkową na wiolonczelę i fortepian, którą prezentował w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie na koncercie „Fresh Fruits for Rotting Vegetables”.

Jako kameralista występował na festiwalu „Warszawska Jesień”. Współtworzył (wspólnie z Jarosławem Siwińskim i Ryszardem Wojciulem) działającą w latach 1990-tych multimedialną Grupę MM, wykonującą utwory teatru instrumentalnego, m.in. J.Cage’a, M. Kagela, S. Bussottiego, B. Schaeffera, L. Ciuciury, T. Sikorskiego. W latach 1994-2000 był członkiem Philharmonia of the Nations, międzynarodowej orkiestry, założonej przez Leonarda Bernsteina i Justusa Frantza. W latach 1997–2001 był wiolonczelistą Polskiej Orkiestry Radiowej.

Od 2000 Błaszczyk gra na wiolonczeli w komediowym kwartecie smyczkowym Grupa MoCarta, znanego poza Polską jako The Moz’art Group. Zespół nagrodzony w 2010 przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za zasługi dla kultury polskiej, występował w 40 krajach świata prezentując swą sztukę m.in. na dwóch Wystawach Światowych w Aichi (2005) i Saragossie (2008), ostatnio zaś w sezonie 2018/19 w cyklu 65 występów w paryskim Theatre Bobino. Regularnie i intensywnie koncertujący polski zespół w 2019 został nominowany do dorocznej francuskiej nagrody teatralnej „Les Molieres”.

Bolesław Błaszczyk gra również w The Intuition Orchestra na wiolonczeli i instrumentach klawiszowych. Jako improwizator występował m.in. z Grażyną Auguścik, Arturem Dutkiewiczem, Włodzimierzem Kiniorskim, Krzysztofem Knittlem, Marcinem Krzyżanowskim, Jackiem Malickim, Zdzisławem Piernikiem, Dominikiem Strycharskim, Tadeuszem Sudnikiem, Simonem Thorne, Tadeuszem Wieleckim. Błaszczyk współpracował z Marcinem Świetlickim i Maciejem „Magurą” Góralskim przy reinterpretacjach tekstów kultury niezależnej.

Wiolonczelista współpracuje z NCK oraz Instytutem A. Mickiewicza w zakresie prezentacji polskiej muzyki współczesnej. W latach 2009-2013 prowadził biuro / galerię Otwock. Był członkiem jury Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w łódzkim Muzeum Kinematografii (2009). W warszawskiej Królikarni współtworzył cykl koncertowy „W brzask” – wykonania i odtworzenia nowej muzyki o 4 rano. W 2018 współtworzył zawartość wystawy „Through the Soundproof Curtain” w Zentrum für Kunst und Medien w Karlsruhe, gdzie prowadził zwiedzanie kuratorskie.

Jako muzykolog Błaszczyk poddaje analizie postawy twórcze w krajach totalitarnych w XX wieku, oraz powstałe tam i wówczas muzykę i dzieła sztuki, zajmuje się twórczością kompozytorów związanych ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, pracując dla potrzeb Centrum Historii Radiofonii Polskiej. Od 2003 roku publikuje i popularyzuje osiągnięcia SEPR. W 2013 na zamówienie Museum of Modern Art w Nowym Jorku opracował bibliografię i dyskografię SEPR. W 2017 Błaszczyk wziął udział w konferencji w 60-lecie SEPR, w łódzkim Muzeum Sztuki. Błaszczyk prezentował w galeriach muzykę współczesną, w tym wywodzącą się z SEPR, m.in. w Zachęcie, Kordegardzie, Królikarni, Komunie Warszawa. W 2019 jego eseje znalazły się w zbiorowych pracach będących pierwszymi naukowymi opracowaniami dorobku SEPR: Czarny pokój i inne pokoje, wyd. Fundacja Automatophone, Muzeum Sztuki w Łodzi, oraz Ultra Sounds. The Sonic Art Of Polish Radio Experimental Studio wyd. Kehrer, Heidelberg.

Opracował archiwa Eugeniusza Rudnika, Bohdana Mazurka i Andrzeja Bieżana. Zajmuje się również twórczością Andrzeja Markowskiego, Bogusława Schaeffera i Tomasza Sikorskiego. Dla wydawnictwa Bółt opracował merytorycznie i wyprodukował kilkanaście albumów płytowych z muzyką polskich i europejskich twórców współpracujących ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, m.in. Homo ludens z pracami Krzysztofa Pendereckiego i Eugeniusza Rudnika. Pracował w Centrum Historii Radiofonii Polskiej, którego działalność uległa zawieszeniu w 2006. W 2008 wyreżyserował dla TVP poświęcony Eugeniuszowi Rudnikowi dokument własnego scenariusza pt. Gieniu, ratuj! Zainicjował opublikowanie w 2009 przez Polskie Radio czteropłytowej premierowej edycji utworów Eugeniusza Rudnika. W 2014 we współpracy z Narodowym Centrum Kultury i wydawnictwem Requiem opublikował album ERdada na taśmę z muzyką Rudnika. W 2014 w warszawskiej „Zachęcie”, na potrzeby wystawy „Kosmos wzywa”, przygotował technicznie i koncepcyjnie przestrzenną prezentację utworu Rudnika Vox humana. W 2015 współpracował przy czteropłytowej edycji jego „Miniatur”. W 2017 podczas festiwalu „Warszawska Jesień” współpracował przy produkcji i prezentacji multimedialnej pracy Natalii Babińskiej ERdada. Baśń o Eugeniuszu Rudniku. W 2019 we współpracy z Polskim Radiem przygotował do publikacji przez wydawnictwo Requiem album Maszyny, zawierający nieznane dotąd kompozycje Eugeniusza Rudnika.

Wspólnie z Rudnikiem skomponował utwory Epilogos (premiera podczas festiwalu Musica Electronica Nova), Elektrowyzwoliny, Johna pamięci rapsod frywolny. Zrealizował produkcję i prawykonania późnych utworów Rudnika w Pekinie, Paryżu oraz Oslo.

Błaszczyk sukcesywnie opracowuje i popularyzuje twórczość Andrzeja Bieżana (1945-1983). Kilkakrotnie brał udział w dorocznym festiwalu Hommage a Bieżan, realizowanym przez warszawską Galerię XX1 i Mazowiecki Instytut Kultury. W 2014 w CSW przygotował i wykonał wspólnie z Jackiem Malickim Atmosfery Andrzeja Bieżana, kompozycję, którą 40 lat wcześniej sam kompozytor wykonywał i nagrał dla Polskiego Radia, w towarzystwie Malickiego. W 2018 dla festiwalu „Warszawska Jesień” Błaszczyk współtworzył merytorycznie program cyklu koncertów poświęconych Bieżanowi. Wystąpił również na festiwalu z autorskim hołdem-kompozycją Tam i tutaj na wiolonczelę i film.

W 2018 został opublikowany przez NCK i Requiem records przygotowany przez Błaszczyka album z premierowym nagraniem Monodramu – radiowej opery Bogusława Schaeffera, w półwiecze powstania dzieła.

Od 1994 publikuje teksty m.in. w czasopismach „Studio”, „Ruch Muzyczny”, „Glissando”, „Hi-Fi i muzyka”, „Notes na 6 tygodni”, „Rocznik. Z dziejów polskiej radiofonii”, „Presto”.

aktualizacja: 2020 (wa)