skrzypek; ur. 3 marca 1921, Pniewy koło Poznania. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Poznaniu w klasie skrzypiec Zdzisława Jahnke. Po wojnie został członkiem Orkiestry Polskiego Radia w Poznaniu i Poznańskiego Kwartetu Smyczkowego (1945), a następnie w roku 1947 wszedł w skład Państwowej Filharmonii w Poznaniu, gdzie został koncertmistrzem w sekcji II skrzypiec. W 1950 roku założył Kwartet Rytmiczny Polskiego Radia w Poznaniu, który oprócz koncertów publicznych prezentował się w cotygodniowych audycjach radiowych na fali ogólnopolskiej. Współpracował też z legendarną, rozrywkową ,,Poznańską 15-ką Radiową’’ Zygmunta Mahlika. W 1956 roku przeniósł się do Warszawy, zostając członkiem Filharmonii Narodowej i solistą Estrady Kameralnej przy tej instytucji. Rok później był współzałożycielem znanego zespołu ,,Warszawskie smyczki”, który specjalizował się - oprócz koncertów publicznych - w nagraniach płytowych i koncertach radiowo-telewizyjnych. Dla tego zespołu dostarczał własne kompozycje i liczne aranżacje. Oprócz pracy w ,,Warszawskich smyczkach” występował na recitalach muzyki klasycznej w Polskim Radio ze akompaniatorami Jerzym Lefeldem i Tatianą Woytaszewską. W roku 1958 wraz z kontrabasistą Zdzisławem Marczyńskim stworzył jedyny w swoim rodzaju duet: skrzypiec i kontrabasu.

Kolejny okres życia, już na ziemi kanadyjskiej, rozpoczął się w 1965 roku. Bogajewicz rozpoczął pracę jako muzyk sekcji I skrzypiec w Orkiestrze Symfonicznej Montrealu, z którą związany był aż do 1985 roku. Równocześnie występował jako solista w cyklach koncertów szkolnych przy Estradzie Kameralnej tej instytucji . Wykonywał tam - obok rozmaitych utworów - również własne aranżacje. W latach siedemdziesiątych był także członkiem Orkiestry Kameralnej Mc Gill w Montrealu oraz konsultantem muzycznym montrealskiego chóru MRC. W tym czasie zorganizował ,,Cygański Kwartet” - oryginalny zespół, który dał się poznać w licznych szkołach, na uniwersytetach, w klubach kultury, na międzynarodowych festiwalach. Jako solista występował na koncertach w kanadyjskim Radio i TV, w Ambasadzie Polskiej w Ottawie, w Konsulacie Polskim w Montrealu, w Stanach Zjednoczonych. Interpretacje Bogajewicza, również własnych jego utworów, zostały uwiecznione na płytach długogrających Polskich Nagrań ,,Muza’’ i kompaktowych ,,Le Canari’, z aranżacją orkiestrową E. Domańskiego.

Wielkim zaszczytem dla artysty był występ w filmie Le violon rouge (Purpurowe skrzypce) w reżyserii Francoisa Girarda (1998). Bogajewicz zagrał tam rolę Ruselskiego, usiłującego zdobyć cenny, tytułowy instrument.